Μια απλή σειρά συνειρμών, στη διάρκεια ενός συνηθισμένου surfing:
Πώς να εμπιστευτείς την “πολιτική ενημέρωση με άποψη” ενός “ειδησεογραφικού site” που …δίπλα ακριβώς στην είδηση για την προσαγωγή σε δίκη της Μαρί Λεπέν, έχει τα καυτά φιλιά σε παραλία της Μυκόνου της Aurora Sophie Ramazzoti με τον Goffredo Cerza; Και που, το χειρότερο, “δεν μπορεί να μην τα βάλει”, γιατί, απλώς, πρέπει να υπάρξει στο πλαίσιο ενός θηριώδους ανταγωνισμού, όπου το άπαν διακινείται με βάσει τα hits και τα likes;
Όμως αποκλειστική υπευθυνότητα γι αυτό έχει η ίδια η δομή / τρόπος λειτουργίας του διαδικτύου: συσσώρευση των πάντων στην ψηφιακή χοάνη, μετατροπή σε πληροφορία, ομογενοποίηση και νομισματοποίηση. Το διαδίκτυο είναι το αληθινά τελευταία στάδιο του καπιταλισμού, εκεί όπου οι Big Tech Companies τρέφονται από την φιλότιμη δραστηριότητα αυτοπροβολής [βλ:…εργασία] των χρηστών / σκλάβων, οι τελευταίοι τροφοδοτούν νυχθημερόν τη χοάνη, έχοντες λαμβάνειν στην καλύτερη περίπτωση …κάποια μικροψίχουλα. Δεν είναι περίεργο το ότι άνθρωποι όπως ο Steve Bezos και ο Marc Zuckerberg είναι από τους πιο πλούσιους του κόσμου – η υπεραξία που αποσπούν από τους …άτυπους εργάτες αγγίζει το άπειρο. Αυτή που είναι περίεργη είναι η απουσία δημόσιας συζήτησης επί του θέματος, ακόμα και από “κομμουνιστές” και “σοσιαλιστές” που, είναι δύσκολο να αγνοούν τα παραπάνω [κάποιοι τουλάχιστον], ενδιαφέρονται όμως πρώτιστα να χρησιμοποιήσουν το διαδίκτυο για την προπαγάνδα τους, μη αντιλαμβανόμενοι ότι αποτελούν υλικό για τη δική του προπαγάνδα.