Καταγράφω κάποιες πρόχειρες σκέψεις, καθώς είμαστε στο ξεκίνημα μιας νέας διαδικασίας εξαπάτησης – εκτυλισσόμενης υπό τύπον πειράματος [“να δούμε, θα το χάψουνε κι αυτό;”, “να δούμε, θα το χάψουνε και τ’ άλλο;”]. Τα αποτελέσματα μπορεί να μην είναι εντυπωσιακά σε μαζικό επίπεδο [δεν έχουμε ακόμα το αντίστοιχο των ορδών των “εμβολιασμένων”] είναι όμως σε επίπεδο μεμονωμένων εκδηλώσεων – μιλάω για το δικό μου κύκλο, όπου κάποιοι βιώνουν …de facto καύσωνες, βαρυγκομώντας υπό πρωτοφανείς συνθήκες.
Ένα από τα πρόστυχα κλισέ των πολιτικάντηδων / δημοσιογράφων στον εναντίον μας αγώνα τους, είναι η συλλήβδην ειρωνεία προς “όλους” σαν δήθεν ειδικούς : “έχουμε γεμίσει …ιολόγους”, “…επιδημιολόγους” κοκ. Εκεί βεβαίως που το φαινόμενο αποκτά ενδημικές διαστάσεις είναι [που αλλού;] η ιατρική κοινότητα. Η παραμικρή καθ’ υποψίαν αμφισβήτηση, συναντά την κατακεραυνωτική χλεύη του ειδικού : “πού το διαβάζετε αυτά κύριε; στο …ίντερνετ;”
Ωστόσο, η καθημερινότητα του τηλεθεατή – πολίτη αποτελεί καιρό τώρα πεδίο βολής των “όντως ειδικών”, οι ανακοινώσεις των οποίων καθορίζουν με το νι και με το σίγμα τη ζωή του. Το να αρχίσει κάποια στιγμή να τους μιμείται είναι η μόνη λογική αντίδραση : είσαι ό,τι βλέπεις. Ταυτόχρονα αποτελεί όρο επιβίωσής του ως “ενημερωμένου πολίτη με άποψη”. Τα περί “όλων ειδικών” κτλ. είναι το βρόμικο τρικ εκείνων που τρέμουν αυτόν τον πολίτη.
Τώρα …μετεωρολόγοι δεν είμαστε, απλώς διατηρούμε ίχνη παρατηρητικότητας, μνήμης και λογικής, η οποία επιτρέπει να συνδυάζουμε όσα παρατηρούμε και θυμόμαστε. Ακούγοντας περί επερχόμενου καύσωνα και βλέποντας το δελτίο καιρού των επομένων ημερών, μπορούσε κανείς από νωρίς να δει δυο στοιχεία : καμία ιδιαίτερη άνοδος της θερμοκρασίας [1,2, άντε 3 βαθμούς] και διατήρηση των ανέμων στο ίδιο επίπεδο. Το αποτέλεσμα, ήπιος έως ευχάριστος για την εποχή καιρός, πρέπει να έχει γίνει φανερό απ’ το πρωί και στους πλέον εύπιστους. Ήδη εχθές, ο ειδικός της κρατικής τηλεόρασης μιλούσε για πτώση θερμοκρασίας από σήμερα, που πρόκειται να συνεχιστεί την Τρίτη… “Όμως”, προσέθετε, “ο καύσωνας ήρθε για να μείνει, καθότι …ιδίως στη Δυτική Ελλάδα, ακόμα και την Τετάρτη και την Πέμπτη η θερμοκρασία θα διατηρηθεί στους 38 με 40 βαθμούς” – το τελευταίο, αποσιωπώντας κουτοπόνηρα τις θερμοκρασίες της υπόλοιπης Ελλάδας…
Από τα εδώ τεκταινόμενα, μπορεί κανείς να πάρει μια ιδέα του πόσο πρέπει να εμπιστεύεται a priori τις εφιαλτικές αναφορές beyond the border.
Ο λόγος άλλωστε πίσω απ’ το θερινό fear porn, πέρα απ’ την [μη αντιστρέψιμη] κατάσταση εκτάκτου ανάγκης ως κανονικότητα, δεν μπορεί παρά να αφορά στο Climate Crisis : μόνο μέσω μιας πανδαισίας αναφορών για “πρωτοφανή” καιρικά φαινόμενα [όπως αυτά που βιώνουμε!] μπορεί να στοιχειοθετηθεί η καταστροφή που ο Λευκός Άνδρας προκαλεί στη Μάνα Γη [get the picture?] με την ακόρεστη, εγκληματική πλεονεξία του.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ειδικός (“επιστήμονας”) είναι αυτός που μπορεί να κάνει αξιόπιστες προβλέψεις και ως εκ τούτου να φέρει θετικά – στο μέτρο του δυνατού – αποτελέσματα. Κανένας δεν χρειάζεται στρατηγό που ειδικεύεται στην ήττα και υδραυλικό που ξέρει μόνο να χαλάει αυτά που δουλεύουν. First do no harm. Όποιος επανειλημμένα έχει αποδείξει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε από τα παραπάνω, τρίβει απλά στη μούρη μας χαρτιά και ονόματα και χεσμένη την έχουμε και την ειδικότητά του και τον ίδιο αυτοπροσώπως.
Έτσι ακριβώς. Το μόνο επιχείρημα που έχουν να αντιπαρατάξουν οι λεχρίτες σε ό,τι κι αν τους πεις είναι η “ειδικότητα τους”. Και, εν τη απουσία αληθινών αποδείξεων, το κεντρικό “επιστημονικό” αφήγημα αποτελεί προϊόν …δημοκρατικής διαδικασίας (το λένε και consensus).
Βασικά διανύουμε τη μαγική εποχή του είσαι ό,τι δηλώσεις, του πέστο κι έγινε. Διακηρύσσεις τη λατρεία σου στην επιστήμη και αμέσως γίνεσαι ανώτερος από Αϊνστάιν (που είχε φάει και μια σχετική κοροϊδία, εσύ όμως όχι!). Δηλώνεις ότι αισθάνεσαι γυναίκα και ξαφνικά μεταμορφώνεσαι σε Μόνικα Μπελούτσι με γένια και παπάρια. Χαρακτηρίζεις τον πρώην γαμάω σου ως βιαστή και όλοι ετοιμάζονται να τον κρεμάσουν. Όσο μεγαλύτερη μαλακία είναι αυτό που λες, τόσο περισσότεροι λένε ότι σε πιστεύουν. Αν μπορούσε να δει ο Βιτγκενστάιν σε τι επίπεδο θα έφτανε σήμερα “η γοητεία που ασκεί στο πνεύμα μας η γλώσσα” θα έμενε κηπουρός για το υπόλοιπο της ζωής του. Who needs actions when you got words που έλεγαν παλιότερα και οι Μeat Puppets..
https://www.youtube.com/watch?v=GbfRICVe4Co
Κάτι τέτοιο σκεφτόμουν σήμερα [surprise!] του τύπου “η γλώσσα είναι η πρώτη virtual reality” κλπ.
Ωστόσο, όχι τυχαία, η συστηματική εγκατάσταση του virtual ως πραγματικότητας γίνεται από καταβολής personal computers και κυρίως μέσα απ’ το καλό μας διαδίκτυο.
Πιστεύω ότι κάτι “ανόσιο” συμβαίνει με όλα αυτά τα δισεκατομμύρια μηνύματα και κείμενα. Με την προσέγγιση δηλ. του γραπτού λόγου εκ του προχείρου – με όρους προφορικού, κι αυτό στο πλαίσιο μιας …μαγικής εικόνας – η οθόνη του κομπιούτερ, ό,τι κι αν περιέχει, δεν παύει να είναι μια οθόνη.
Αν ο γραπτός λόγος είχε επινοηθεί κάποτε ως διαδικασία αφαίρεσης / απομαγικοποίησης των εικόνων, αίσθηση μου είναι ότι χιλιάδες χρόνια μετά, οι μαγικές εικόνες επιστρέφουν “εκδικούμενες”, δίκην …γραπτού λόγου, στο ειδικά γι’ αυτές σχεδιασμένο πλαίσιο της ηλεκτρονικής οθόνης.
Είναι κάτι που κι εγώ συλλογίζομαι από καιρού εις καιρόν και όπως θα έχεις καταλάβει συμφωνώ κι επαυξάνω εξ αδιαιρέτου. Αν τα διάφορα scripta manet και ars longa ωθούσαν κάποτε τους ανθρώπους να δημιουργήσουν έργα που φιλοδοξούσαν ίσως να σταθούν στο ύψος αιωνιότητας, τη σήμερον αντιθέτως η αιωνιότητα πρέπει να συμβιβαστεί με τη μορφή της πιο εφήμερης μαλακίας, του πιο αυθαίρετου καπρίτσιου, της πιο αυτάρεσκης προχειρότητας, αποτυπωμένη “για πάντα” στον αενάως επεκτεινόμενο καμβά του “παγκόσμιου ιστού” και αποτελώντας ολοένα και ισχυρότερο παράδειγμα προς μίμηση από τους εξ ανικανότητας οπαδούς του “ζήσε τη στιγμή” και “να είσαι ο εαυτός σου”..