[Από την Καθημερινή]
Αποχώρησε από την παράσταση «Ρινόκερος» ο Άρης Σερβετάλης, καθώς δεν ήθελε να παίζει μόνο για εμβολιασμένους.
Ο δημοφιλής ηθοποιός είχε δηλώσει σε παράγοντες της παράστασης ότι δεν πρόκειται να δεχθεί τον οποιοδήποτε διαχωρισμό ανθρώπων και είχε προειδοποιήσει ότι θα αποχωρήσει σε περίπτωση που τα θέατρα υποδέχονται μόνο εμβολιασμένους.
Σύμφωνα με τα νέα μέτρα, από σήμερα Δευτέρα 22 Νοεμβρίου, κλείνουν οι πόρτες των θεάτρων σε ανεμβολίαστους. Μέχρι χθες, η είσοδος σε ανεμβολίαστους επιτρεπόταν με την επίδειξη αρνητικού rapid test.
Μετά την απόφαση του Άρη Σερβετάλη, η παράσταση «Ρινόκερος» στο θέατρο «Κιβωτός» έριξε αυλαία.
RESPECT στον άνθρωπο που δεν υπέκυψε στη ρινοκερίτιδα.
4(Visited 113 times, 1 visits today)
Εντωμεταξύ διαπιστώνω φέτος ένα περίεργο εφυσηχασμό σε όσους έχουν κάνει το εμβόλιο, μη σου πω και στους άλλους. Όπου έχω πει ότι τα πράγματα πάνε προς το χειρότερο και κανείς δεν μπορεί να θεωρείται ασφαλής, όλοι με κοιτάζουν με χαμόγελο συγκατάβασης. Υποθέτω πως αυτό αποτελεί μια πρόοδο σε σχέση με παλιότερα που με κοίταζαν σαν εξωγήινο. Δεν ξέρω πάντως αν αξίζει νασχολείται άλλο κανείς με το ζήτημα. Και να επέλθει τελικά η καταστροφή, αμφιβάλλω αν οι περισσότεροι θα το καταλάβουν. Αρκεί μια κυβερνητική ανακοίνωση ότι όλα πάνε καλά και τελείωσε το θέμα.
Αν πάντως η θεωρία “μου” – την οποία ουσιαστικά υποστηρίζει και ο Geert Vanden Bossche – ότι ο μαζικός εμβολιασμός προκαλεί ανθεκτικές μεταλλάξεις (δεδομένου ότι πρακτικά ο πλανήτης έχει μετατραπεί σε τεράστιο νοσοκομείο και ο κορωνοϊός σε ενδονοσοκομειακή λοίμωξη) και αφού οι μεταλλάξεις αυτές δεν κάνουν διάκριση μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων, τίθεται τότε το ερώτημα – all others things being equal – ποιοι εκ των δύο κινδυνεύουν περισσότερο. Ας αφήσουμε για λίγο τις χαλκευμένες στατιστικές και ας φανταστούμε την αντιπαλότητα εμβολίων-κορωνοϊού σαν μια περίπτωση ανταγωνισμού εξοπλισμών – γιατί περί αυτού πρόκειται – μεταξύ δύο άνισων στρατιωτικών δυνάμεων, για παράδειγμα μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας. Η Τουρκία είναι η αρχική απειλή, την οποία η Ελλάδα προσπαθεί να αντιμετωπίσει εξοπλιζόμενη με νεότερα όπλα, στα οποία η Τουρκία μονίμως απαντά με ακόμα περισσότερα και νεότερα όπλα διατηρώντας την υπεροπλία της. Ας φανταστούμε τώρα ότι μια συγκεκριμένη περιοχή της Ελλάδας -ας πούμε τα νησιά του Αιγαίου- για διάφορους λόγους, θρησκευτικούς, οικολογικούς, οικονομικούς, τουριστικούς, αρνούνται να συμμετάσχουν στον ξέφρενο αυτό ανταγωνισμό και αποφασίζουν να διατηρήσουν μέσα στην τρέλα της διαμάχης τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα, τις αξίες και τον τρόπο ζωής των. Σε περίπτωση που η Τουρκία επιτεθεί τελικά στην Ελλάδα, ποια περιοχή της τελευταίας είναι η περισσότερο ευάλωτη σε μια τέτοια επίθεση, ο Έβρος για παράδειγμα ή τα νησιά του Αιγαίου; Και ως εκ τούτου ποιος θα είναι ο πρώτος κατά προτίμηση στόχος της Τουρκίας;
Αυτό που θέλω να πω, με σοβαρή πιθανότητα να κάνω απόλυτα λάθος, είναι ότι αυτή τη στιγμή ο εμβολιασμός αποτελεί δυστυχώς μια πραγματικότητα και οι αποφάσεις του καθενός θα πρέπει να ληφθούν στο πλαίσιο της πραγματικότητας αυτής και όχι εν κενώ. Αν η παραπάνω απλοποιημένη θεωρία είναι σε κάποιο βαθμό σωστή, τότε οι κλιμακούμενοι εμβολιασμοί καθιστούν πρωτίστως τους ανεμβολίαστους όλο και περισσότερο ευάλωτους – με άλλα λόγια είναι οι εμβολιασμένοι που με την εξοπλιστική τους μανία σκοτώνουν εμμέσως τους ανεμβολίαστους και όχι το αντίστροφο. Εννοείται φυσικά ότι σε περίπτωση ολοκληρωτικού πολέμου η Τουρκία δεν θα περιοριστεί σε κατάληψη μόνο των νησιών του Αιγαίου..
Η αναλυσή σου είναι ενδιαφέρουσα και απαιτεί συζήτηση [θα επανέλθω]
Απλώς να μην ξεχάσουμε τελικά την παράμετρο : ΩΡΥΩΜΕΝΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ, ο οποίος πρέπει να αντιμετωπιστεί γι’ αυτό που είναι, ανεξαρτήτως προφάσεων που χρησιμοποιεί για να επιβληθεί.
Γιατί ασφαλώς αυτό ούτε ξεκίνησε, ούτε και θα τελειώσει με τα εμβόλια.
Ούτε κουβέντα. Εγώ απλώς προτίμησα να θίξω ένα καθαρά πρακτικό ζήτημα (should I get vaxxed or should I go?) που απασχολεί εμβολιασμένους τε και ανεμβολίαστους, από βιολογική/..μυθολογική άποψη και τίποτε παραπάνω. Προφανώς κάθε σχετική επιλογή εμπεριέχει ένα σημαντικό ποσοστό ρίσκου και γιαυτό θέλησα να προβάλλω μια καίρια κατά την άποψή μου και παντελώς αγνοημένη πλευρά του ζητήματος που θα μπορούσε να συμβάλει σε μια πιο σφαιρική κατανόηση. Το συγκεκριμένο παρεμπιπτόντως τραγούδι της Διαμάντως έλεγα εδώ και μέρες να στο ζητήσω να το βάλεις..
Συζητούσα με μια καλή μου φίλη τις προάλλες, ένα από τα άτομα με τα οποία εχουμε ψιλοχαθεί λόγω “κορωνοϊού”. Η ίδια όπως και ο [επίσης καλός μου φίλος] άντρας της έχουν κάνει και τις δυο δόσεις και ετοιμάζονται για την τρίτη. Αυτό που της είπα είναι ότι από τη στιγμή που και οι δύο έχουν κάποια [όχι τεράστια αλλά πάντως…] θέματα υγείας, και από τη στιγμή που κυκλοφορούν στην κοινωνία, μου φαίνεται λογικό να κάνουν το εμβόλιο, αν αισθάνονται ασφαλείς με αυτό. Άσε που γενικά το τι κάνει καθένας δεν θα έπρεπε να αφορά κανεναν άλλο εκτός από τον εαυτό του.
Είσαι ο τελευταίος φυσικά στον οποίο χρειάζεται να πω ότι όλο αυτό αποτελεί project βίαιης αναμόρφωσης του κόσμου, με τη χρήση του πιο “καταλυτικού”, “μη επιδεκτικού αντίρρησης” επιχειρήματος, δηλ. της “επιβίωσης”. Από κει και πέρα, εξακολουθώ να πιστεύω αυτό που μου έλεγε η λογική εξ αρχής [έστω και στηριγμένη σε ανύπαρκτες γνώσεις] : το μόνο που χρειαζόταν / χρειάζεται είναι μέτρα προστασίας για τους ευάλωττους.
Και η συζήτηση ως εκ τούτου μεταφέρεται στο ποιοι είναι ευάλωττοι και ποιοί όχι. Συμφωνώ με τους απαισιόδοξους ότι κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι ακριβώς έχει και ότι οι ευάλωττοι μπορεί να είναι πολύ περισσότεροι απο τους νομιζόμενους.
Αλλά διαφωνώ τελείως όταν αφήνουν έξω από την συζήτηση το ρόλο της διατροφής [ο πραγματικός ελέφαντας ίσως στο δωμάτιο] και της εν γένει προετοιμασίας / θωράκισης του οργανισμού.
Με βάση αυτό, ο παπούς μου [πέθανε 103 χρόνων από ατύχημα – η πρώτη φορά που είπε τη φράση “δεν είμαι καλά” ήταν το τελευταίο λεπτό της ζωής του] με τη διατροφή και τη ζωή που έκανε στο χωριό, είχε πιθανώς πιο ανθεκτικό οργανισμό από τον ευρωστότερο των αθλητών, ταϊσμένων με όλα αυτά που ξέρουμε.
Επίσης εγκληματικά υποβαθμισμένος είναι και ο ρόλος των βιταμινών / συμπληρωμάτων διατροφής, με κοπρόσκυλα φορτωμένα ακαδημαϊκούς τίτλους [μην αναφερθώ σε ονόματα] να ισχυρίζονται οτι όλα αυτά είναι ανοησίες και ότι δεν κάνουν τίποτα.
Υπό τις παρούσες λοιπόν συνθήκες, μου φαίνεται φυσιολογικό κάποιος να κάνει το εμβόλιο αν αισθάνεται ευάλωττος [άλλο ένα πράγμα που έχουμε χάσει είναι μια καλή επαφή με τον οργανισμό μας, η δυνατότητα, όχι να αποκωδικοποιούμε αλλά να λαμβάνουμε κ α ν τα μηνύματα του].
Το θέμα είναι ότι αν δεν προκύψει η ανωτέρα βία [ = επίσπευση “για κάποιους λόγους” των διαδικασιών του Climate Change], οι τύποι δεν θα σταματήσουν να μας κυνηγάνε με τη σύριγγα στο χέρι. Χάρη στις ανανεούμενες δόσεις, δεν θα υπάρχει ποτέ σαφές ποσοστό εμβολιασμένων / ανεμβολίαστων, άσε που ούτως ή άλλως οι αριθμοί λένε ό,τι τους λες.
Αυτά προς το παρόν γιατί έχω “το σκυλί της κολάσεως” να …πιέζει για βόλτα. Ένα εκπληκτικό, αλλά και αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι η χρονική ακρίβεια με την οποία οι σκύλοι κάνουν τα πάντα, λες και έχουν καταπιεί ρολόι.
Συμφωνώ κι επαυξάνω, γιαυτό εξάλλου ανέφερα στην αρχή “all other things being equal”. Η σύγκριση δεν γίνεται μεταξύ ενός γέρου/άρρωστου εμβολιασμένου κι ενός υγιέστατου ανεμβολίαστου, αλλά μεταξύ δύο ατόμων της ίδιας φυσικής κατάστασης, στο βαθμό που αυτή μπορεί να γίνει γνωστή. That being said η έννοια της ευπαθούς ομάδας έχει αλλάξει τελευταία και περιλαμβάνει άτομα νεότερης ηλικίας χωρίς εμφανή προβλήματα υγείας, φαινόμενο μέχρι χτες ουσιαστικώς ανύπαρκτο που έχει αρχίσει να ρίχνει αισθητά τους μέσους όρους θνητότητας. Αν η τάση του μαζικού εμβολιασμού κλιμακωθεί – και θα κλιμακωθεί – δεν αποκλείεται να δούμε μεταξύ των θυμάτων του “νέου” κορωνοϊού και παιδιά, τα οποία εξάλλου παρά τον υγιέστατο κατά τεκμήριον οργανισμό τους είναι μια χαρά ευάλωτα σε μύριες όσες άλλες ασθένειες μεταξύ των οποίων και η γρίπη. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχουν ασθένειες που χτυπάνε ..ασθενείς και ασθένειες που χτυπάνε με ακόμα μεγαλύτερη μανία τους δυνατούς, με προφανέστερο παράδειγμα τα αυτοάνοσα και πολλές μορφές επιθετικού καρκίνου. Σε αρκετές περιπτώσεις είναι η σθεναρή αντίσταση του οργανισμού που σκοτώνει και όχι το ίδιο το νόσημα. Ο αρχικός covid19 – τεχνητός ή όχι – δεν ήταν παρά ένα τζούφιο ελιξίριο ευθανασίας για όσους βρίσκονταν ήδη με το ένα πόδι στον τάφο. Η με τεχνητά μέσα (μάσκες, λοκντάουν, εμβόλια κλπ) εξελιγμένη του μορφή φαίνεται να έχει κάπως διαφορετικές ιδιότητες και προτιμήσεις. Παρεμπιπτόντως δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι για τις “δολοφονίες” ευθύνεται η Δ ή κάποια λιγότερο δημοφιλής, αλλά μοιραία εκδοχή του ιού, περίπτωση που θα εξηγούσε κάπως και τα περίεργα ξεκληρίσματα ολόκληρων οικογενειών. Εννοείται φυσικά ότι αυτό που κάνεις εσύ – βιταμίνες, διατροφή και μια σχετικά σταθερή ρουτίνα, σε συνδυασμό με τα εκπληκτικά γονίδια του παππού – σου δίνει ένα τεράστιο πλεονέκτημα σε σχέση με μένα για παράδειγμα που πέραν του εξαιρετικά βεβαρυμμένου οικογενειακού ιστορικού έχω μια κλίση προς την έλλειψη σταθερών διατροφικών συνηθειών, την αϋπνία και τις περιστασιακές καταχρήσεις. Το εμβόλιο από την άλλη μόνο για λόγους υγείας δεν το έκανα και ακόμα δεν έχω ξεπεράσει το φόβο για τις γνωστές παρενέργειες. Άσε δε το χέρι μου, που από τότε που το έσπασα το χρησιμοποιώ περισσότερο, με αποτέλεσμα ο γύψος να έχει γίνει πλέον φυσική του προέκταση..
Ελπίζω να έχω κληρονομήσει …σταγονίδια απ’ τα γονίδια του παππού γιατί ήταν πραγματικό item [κάποια στιγμή θα διηγηθώ μια δυο ιστορίες γιατί εκτός άλλων έχουν και γέλιο].
Αλλά, όσο μπορώ τουλάχιστον να διαβεβαιώσω ως μη ειδικός, αλλά ως άνθρωπος που έχει ξοδέψει χρόνο και χρήμα [κανένα απ’ τα οποία δεν μου περισσεύουν] γι’ αυτά τα πράγματα, ισχύει 100% η Ιπποκρατική ρήση περί τροφών που είναι “τα φάρμακα”. Και αυτό δια πάσαν νόσον, literally, των αυτοάνοσων μη εξαιρουμένων. Άμποτε να ελαφρύνει λίγο το κλίμα με τους πούστηδες στο σβέρκο μας, ή και χωρίς αυτό – έτσι κι αλλιώς η πιθανότητα όλο και πιο απόμακρη μου φαίνεται – και να βρω μια φόρμουλα στοιχειωδώς δόκιμης κειμενογραφίας επί του θέματος, χωρίς να κινδυνεύω να ξεπέσω σε επίπεδα …Βελόπουλου ή …Alex Jones [συμπαθώς πολιτκολογούντες αλλά το πράγμα αντιστρέφεται με το που βγαίνουν στη φόρα …τα supplements.
Πιστεύω(“ακράδαντα”,αλλά μην κουράζω με “αποδείξεις”) ότι το “κλειδί” της υπόθεσης έχει σχέση με το σύνδρομο Down,τα “συνοδά” αυτού και τον τρόπο που μπορεί να “εκμεταλλευτεί” κάποιος-για οποιονδήποτε λόγο και σκοπό-την “κατάσταση” αυτή.Από την στιγμή που “όλοι” ωρύονται περί “ειδικοτήτων” και τα “τοιαύτα”, θεωρώ ότι θα ήταν χρήσιμο να αναλάβει την “υπόθεση” κάποιος ταλαντούχος ανοσολόγος εν είδει “ειδικού επιθεωρητή”. Αν τον δείτε να εμφανίζεται σε κάποιο από τα “σήριαλ” της tv,”γράψτε” μου😺….
Τι να πω, έχοντας μηδενική γνώση του θέματος πέρα από δυο τρία παγκοίνως γνωστά χαρακτηριστικά, δεν μπορώ να έχω άποψη. “Για να το λες κάτι θα ξέρεις”.
Επειδή το θέμα είναι “φυσικομεταφυσικό”, αν μπορούμε να το αποκαλέσουμε έτσι,είναι και εύκολα ή δύσκολα “εκμεταλεύσιμο” απο κάποιον που έχει είτε “θετικές”,είτε “αρνητικές” προθέσεις.Αν θα μπορούσαμε,ελεύθερα και “ανειδίκευτα”, να αποκαλέσουμε το Down σαν το peak της αυτοάνοσης κατάστασης και λαμβάνοντας υπόψιν την ομοιότητα και τις αναλογίες των αυτοάνοσων με τις ιώσεις,όπως αυτή του κορωνοϊού,συν τις δυσκολίες επικοινωνίας που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με Down-όπως το να “μαρτυρήσουν”,αυτά τα ίδια,για την κατάστασή τους-ίσως θα μπορούσαμε να εξάγουμε κάποια,πιθανώς χρήσιμα,συμπεράσματα για την φύση της όλης “κατάστασης” που βιώνουμε και την “ποιότητα” των διαχειριστών της.