Ακριβώς όπως το λέει ο συμπαθής Σ. Δαμιανίδης : “άλλο να το διαβάζεις κι άλλο να το βλέπεις”. Ο ορισμός του εμετικού δεν είναι τόσο αυτά που λέει ο υπουργός, όσο το μουλωχτό βλέμμα του ενόχου. Ξέρει ότι κάνει κάτι αισχρό, αλλά “το μπαλώνει” σκεπτόμενος ότι έχει λαμβάνειν από αυτό.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το πού γίνονται οι δηλώσεις : στο πλαίσιο συνεδρίου του ΣΦΕΕ.
Τουτέστιν, του Συλλόγου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος – των επιχειρήσεων που παράγουν & διανέμουν τα εμβόλια.
Σ’ αυτούς υπενθυμίζει ο κύριος Πλεύρης με τα φτωχά ελληνικά του, πόσο καλό παιδί υπήρξε στη διάρκεια της εμβολιαστικής πανδημίας, και πόσο πρόθυμα εξακολουθεί να είναι. Περίπου απολογούμενος για το ότι δεν μπορεί να κάνει “κάτι παραπάνω“…