Τώρα εγώ πρόβλημα με τους Εβραίους …δεν θα έλεγα ότι έχω : έχω διαρρήξει σχέσεις με ανθρώπους εδώ και δεκαετίες, για τις “εκτός επίσημου αφηγήματος” απόψεις μου περί το Παλαιστινιακό. Μπορώ να αραδιάσω από μνήμης καμιά πενηνταριά απ’ τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους [μουσικούς, συγγραφείς, ζωγράφους, ηθοποιούς etc] που είναι Εβραίοι. Ο ίδιος ο …William Shatner, Εβραίος είναι.
Αντίθετα έχω τεράστιο πρόβλημα με την κυρία Ακρίτα. Η σύγκριση της παρούσης καταστάσεως με το Άουσβιτς είναι ένα ακόμα δείγμα της αμετροέπειας που την χαρακτηρίζει. Βλακείες είναι και τα περισσότερα που “ανταπαντά” στο ΚΙΣ. Αλλά και οι χαρακτηρισμοί των δηλώσεών της [“αδιανόητη”, “απίθανη” κοκ] από διάφορα “ειδησεογραφικά” sites χαρακτηρίζονται από την ιδια βλακεία και αμετροέπεια.
Ως προς την αντίδραση του ΚΙΣ: αν κάποιος χρησιμοποιεί το Ολοκαύτωμα ως σημείο αναφοράς για να μεταφέρει μια αίσθηση υπέρτατης συμφοράς και δυστυχίας, τι άλλο αποτελεί αυτό από αναγνώριση της σημασίας του; που βρίσκεται η προσπάθεια ευτελισμού και εργαλειοποίησης; γιατί θεωρείται φυσιολογικό να μιλάμε σε ακραίες περιπτώσεις για …κόλαση, πχ., όχι όμως και για Άουσβιτς;
Επίσης : γιατί δεν διαμαρτύρεται κανείς για το ότι απ’ τους πιο συνηθισμένους [και γελοία αμετροεπείς] χαρακτηρισμούς σήμερα είναι ο του “ναζί” και του “literally Hitler”; δεν θα έπρεπε, σύμφωνα με την ίδια λογική, να θεωρούνται προσβλητικοί για όσους αντιμετώπισαν το Απόλυτο Κακό στα πρόσωπα των αυθεντικών ναζί και …του ίδιου του Χίτλερ;
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Μηπως το ΚΙΣ “ενοχληθηκε” γιατι απλα ηθελε με την ανακοινωση εμμεσως να στηριξει τον Κουλη ?
Εν τω μεταξυ στο ιδιο το Ισραηλ ..
https://www.pronews.gr/kosmos/969810_mpikan-ta-prota-vrahiolakia-parakoloythisis-sto-israil-deite-dystopiko-alla-pragmatiko
Μπα, οι εβραϊκές ελίτ έχουν τη δική τους ατζέντα, την εφαρμογή της οποίας προσέχουν ως κόρην οφθαλμού: το Ολοκαύτωμα είναι κάτι σε τέτοιο βαθμό μοναδικό και ανεπανάληπτο που πρέπει να απαγορευτεί η παρομοίωσή του με οτιδήποτε. Το επιχείρημα αφορά σε ένα εκ των προτέρων διακηρυγμένο μίσος [βλ. “Ο Αγών Μου” και όχι μόνο] και, στη συνέχεια, στην με σύστημα και μέθοδο εξόντωση εκατομμυρίων Εβραίων. Αλλά ακριβώς το ακραίο της περίπτωσης είναι που γεννά τη διάθεση χρήσης της ως συμβόλου, “χάριν εμφάσεως” που λένε, η οποία χρήση δεν καταλαβαίνω πώς συνιστά ευτελισμό ή εργαλειοποίηση.
Αν κάποιος είναι γελοία αμετροεπής, ας πούμε, όπως η Ακρίτα, ο μόνος τον οποίο ευτελίζει είναι ο εαυτός του.
Το πρόβλημα εν ολίγοις υπερβαίνει το Ολοκαύτωμα και κάθε επί μέρους περίπτωση, είναι πρόβλημα αμετροέπειας / κακής χρήσης των λέξεων και της γλώσσας γενικότερα.
Και αυτό δεν διορθώνεται ούτε με διαβήματα, ούτε με λογοκρισία.