Τα “Αδέσποτα Κορμιά” είναι μια ταινία που λανσάρεται ως ντοκιμαντέρ [= documentary : παράθεση στοιχείων, οπτικού υλικού, μαρτυριών κλπ. προς στήριξη της θέσης του δημιουργού της]. Ανεξαρτήτως περιεχομένου, η αφίσα της ταινίας αποσκοπεί στην προσβολή του θρησκευτικού αισθήματος εκατομμυρίων ανθρώπων, με τον αναμενόμενο σάλο εχέγγυο κάποιας “επιτυχίας” στις αίθουσες. Το να εκφράζουν ενόχληση διάφοροι τριτοδευτέρας διαλογής συνήγοροι της ελευθερίας του λόγου, για κινητοποιήσεις ανθρώπων που οι ίδιοι, βάσει σχεδίου, προκαλούν, αποτελεί κλασικό δείγμα της αθλιότητάς τους.
Η άποψη μου, που επαναλαμβάνω, είναι ότι θα έπρεπε να επακολουθεί σωρεία μηνύσεων κάθε φορά που κάποιος σαν τον …Kostis Karpozilos [κάτω] αποκαλεί συλλήβδην “φασίστες” όσους τολμούν να διαφωνούν μαζί του. Το αυτό και με χαρακτηρισμούς του τύπου “ρατσιστής”, “ομοφοβικός”, “μισογύνης” και όλο το ρεπερτόριο του newspeak που μετέρχονται οι αμόρφωτοι της Νέας Τάξης Πραγμάτων – αυτοπροσδιοριζόμενοι ως κυνηγημένοι, ενώ είναι τα χαϊδεμένα παιδιά του συστήματος.

ΥΓ. Στο άνοιγμα, η πρώτη [;] εικόνα του είδους : η Raquel Welch, φωτογραφημένη από τον Terry O’Neil, το 1966. Η φωτογραφία επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί για το promotion της ταινίας του Don Chaffey ‘One Million Years BC’, την ίδια χρονιά. Απαγορεύτηκε ως controversial, ακόμα και για τα φιλελεύθερα ’60s. Δεν θα δημοσιευόταν παρά τη δεκαετία του ’90 [τα …δεύτερα ’60s] στο εξώφυλλο του Sunday Times Magazine. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, το μόνο για το οποίο δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς την Ελίνα Ψύκου [σκηνοθέτιδα των ‘Αδέσποτων Κορμιών’] είναι η υπερβολική πρωτοτυπία.