Αστραπιαία ανασκόπηση του 2021 από πολιτικο-υγειονομικής απόψεως.
4(Visited 130 times, 1 visits today)
ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ CAPTAIN JERK, THU-30122021-0805 ένας χρόνος, ενάμισι λεπτό
OANNES
To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Ίσως ένα-σίγουρα “ανειδίκευτο”-συμπέρασμα απο την όλη “φάση” να είναι ότι η “συμφωνική των ειδικών” θα πρέπει να κάνει και καμια πρόβα προτού βγεί να “παίξει” ενώπιον ημών(των “προβάτων”),καθώς,απ’ ότι φαίνεται,δεν το χουν και πολύ με το τζαμάρισμα το οποίο κινδυνεύει να καταλήξει σε traffic jam(πληροφοριακό,υγειονομικό κλπ)😺…
Δεν ξέρω αν πρέπει να χαιρόμαστε που η “μετάλλαξη όμικρον” είναι προς το παρόν λιγότερο επικίνδυνη. Το μόνο που βλέπω εγώ είναι ότι όσο περνάει ο καιρός η έννοια του “κορωνοϊού” απλώς διευρύνεται.
Ας μην ξεχνάμε πως η εν λόγω “μετάλλαξη” δεν είναι παρά ένα bonus που μπήκε σφήνα στην ολοένα και πυκνούμενη ακολουθία “κυρίαρχων μεταλλάξεων”. Στην αρχή ο “κορωνοϊός” χτυπούσε μόνο τη χειμερινή περίοδο, μετά και την καλοκαιρινή, τώρα δις τη χειμερινή κοκ. Είναι σα να γίνονται σταθερά καταστροφικές πυρκαγιές κάθε καλοκαίρι και μεις να θεωρούμε βελτίωση το γεγονός ότι αρχίζουν τώρα να μπαίνουν μικρότερης έκτασης πυρκαγιές και το χειμώνα.
Ούτε κι έχει σημασία πλέον αν ο ιός αντιπροσωπεύει “πραγματικό” κίνδυνο ή όχι. Και τα ψυχολογικά προβλήματα, όταν αφήνονται να χρονίσουν, στο τέλος γίνονται πραγματικά προβλήματα.
Συμφωνώ. Γιαυτό πρέπει κανείς να κάνει ότι μπορεί με τις όποιες δυνάμεις του, για την περίπτωση που βρισκόμαστε ακόμα στο στάδιο του …ψυχολογικού προβλήματος. Έχω την εντύπωση ότι αυτή τη φορά ο κόσμος παραβράζει. Και ότι τα κοπρόσκυλα ετοιμάζονται για εκλογές Καλοκαίρι.
Δεν ξέρω αν είμαστε στη φάση του ψυχολογικού προβλήματος, ούτε κι έχω ακόμα εγκαταλείψει τη θεωρία περί σταδιακής ενδυνάμωσης του ιού και αντίστοιχης εξασθένισης του ανοσοποιητικού. Η μόνη ελπίδα μου είναι ότι τα εμβόλια, οι μάσκες και οι περιορισμοί κάθε λογής τελικά δεν κάνουν δουλειά και κατά συνέπεια η εφαρμογή τους δεν έχει διαφορά στην πράξη από το ναφήσουμε τον ιό να εξελιχθεί φυσικά.
Αν εννοείς όπως υποθέτω ότι δεν τρέχει και τίποτα εκ του ότι είναι ελαφρότερη απ τη στιγμή που οι τύποι ελέγχουν την “αφήγηση” συμφωνώ. Τα θετικά σενάρια περιορίζονται στο εξής ένα κατά την άποψή μου τουλάχιστον : οι “αφηγητές” να κάνουν κάποια στιγμή ένα σφάλμα τόσο κραυγαλέο που να μη μαζεύεται, γινόμενο αντιληπτό από μια κρίσιμη μάζα ανθρώπων.
Βασικά ο “κορωνοϊός” έχει γίνει κάτι σαν τον “ρατσισμό”, τον “σεξισμό” ή την κλιματική αλλαγή”: περιλαμβάνει τα πιο διαφορετικά μεταξύ τους φαινόμενα, τα πιο ακίνδυνα και τα πιο επικίνδυνα, ενώ το εκάστοτε περιεχόμενό του ορίζεται από το ιερατείο με τρόπο δεσμευτικό για όλους. Ο δε “κόσμος” εντελώς προβλέψιμα και σκόπιμα “σηκώνει κεφάλι” στο ενδιάμεσο δύο “κυμάτων” – τυπικά κάθε Χριστούγεννα και καλοκαίρι – σαν τους “διπολικούς” που στα διαλείμματα μανίας μεταξύ δύο καταθλιπτικών φάσεων καταλαμβάνονται από παραληρήματα μεγαλείου. Μιλάμε πάντα για τους ίδιους ανθρώπους που τους πήρε δυόμιση χρόνια για να καταλάβουν – τρόπος του λέγειν δηλαδή – ότι ο κορωνοϊός προκαλεί “εκτός των άλλων” το κοινό κρυολόγημα..
Επιπλέον έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο κόσμος έχει βολευτεί με αυτό τον επικρεμάμενο κίνδυνο που ποτέ σχεδόν δεν γίνεται απτή πραγματικότητα και δεν θέλει νακούει το παραμικρό για τον πραγματικό κίνδυνο που εγκυμονεί μια τέτοια συμπεριφορά.
Μ’ αυτο το τελευταίο συμφωνώ 100%. Ως προς το “Βασικά ο κορωνοϊός…κρυολόγημα”, συμφωνώ επίσης, απλώς με μια σημείωση που θα μετατρέψω σε αρθρίδιο το απόγευμα.
Fuck αρθρίδιο.
Η άποψή μου είναι ότι βρισκόμαστε ενώπιον ενός project διαθέτοντος ένα ανησυχητικά μεγάλο αριθμό χαρακτηριστικών του διωγμού των Εβραίων στη δεκαετία του ’30. Τις πρώτες φορές που άκουσα κάποιους να κάνουν τον παραλληλισμό του ανεμβολίαστου – κοινωνικού παρία με τον Εβραίο επί Γ’ Ράιχ μου είχε φανεί γκροτέσκα παρατραβηγμένο. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι κατ’ αντιστοιχία με τη σχέση, ως υποπερίπτωσης, του κορωνοϊού με ένα πολύπτυχο περιλαμβάνον το climate change, τα open borders, την κυριαρχία της AI, έχουμε τον …ανεμβολίαστο, συνώνυμο, όπως ο τότε Εβραίος, του πνεύματος της καταστροφής, με τη μορφή σήμερα της προσβολής/ανυπακοής στην Επιστήμη. Ο “αρνητής” των εμβολίων είναι και “αρνητής” της προόδου εν γένει, όπου πρόοδος = “νομοτέλειες” όπως οι παραπάνω.
Συμφωνώ κι επαυξάνω. Χτες το βράδυ μάλιστα παρακολουθούσα ένα ντοκιμαντέρ για τον Β’ Παγκόσμιο και ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι τα πράγματα τότε ήταν από πολλές απόψεις ηπιότερα σε σχέση με τώρα!
Εντάξει,η επικινδυνότητα της,όποιας,μετάλλαξης κρίνεται κατα την εξέλιξη και εκ του αποτελέσματος της νόσησης απο αυτήν.Αν μπορούμε-“ανειδίκευτα”-να ορίσουμε τον κορωνοϊό ως μια “θεωρία εν σπέρματι” και θεμελιωτές και σημαιοφόρους αυτής τους “ειδικούς”,οι οποίοι την “αναπτύσσουν” κιόλας,τότε μόνο ο Lee “scratch” Perry μπορεί να περιγράψει και να αναλύσει τα “μελλούμενα” επαρκώς😺…https://m.youtube.com/watch?v=F8cXSqB5j0M