Αυτό που εννοεί υποθέτω ο κύριος Αποστολόπουλος (κάτω), με το “κύρος” του βετεράνου της δήθεν κοινότητας, είναι ότι δε χρειάζεται να εκληφθεί η μη κανονικότητα ως κανονικότητα για να γίνει αποδεκτή. Μπορεί κάλλιστα, σε μια πολιτισμένη κοινωνία, να γίνει αποδεκτή ως …μη κανονικότητα. Όσο για τον καθορισμό της, προκύπτει εκτός των άλλων και ως στατιστικό μέγεθος. Κανονικότητα είναι κάτι που ισχύει “κατά κανόνα”, στην πλειονότητα δηλ. των περιπτώσεων.
Σκοπός άλλωστε του σχεδίου, γιατί περί σχεδίου πρόκειται, είναι η αλλοίωση ακριβώς της στατιστικής εικόνας. Η δημιουργία δηλαδή βιομηχανίας παραγωγής ομοφυλόφιλων, εντός και εκτός εισαγωγικών (υπάρχουν straight που δεν ξέρουν ότι είναι gay – ο κύριος Κασσελάκης πχ. στα 25 του. Υπάρχουν, ιδίως στις μέρες μας, και straight που νομίζουν ότι είναι gay, παρασυρμένοι απ’ την προπαγάνδα).
Επόμενο στάδιο, η καθιέρωση της ομοφυλοφιλίας ως κανονικότητας, με απώτερη προοπτική τη δημιουργία ενός ανθρώπινου είδους άφυλου & ανάξιου διαιώνισης, εν όψει περάσματος της σκυτάλης στα AI robots.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Θυμίζει κάτι εναλλακτικούς που δυσανασχετούν επειδή το αγαπημένο τους γκρουπάκι έγινε μέινστριμ.
Δεν έχουν πάντως αναγκαστικά άδικο αυτοί : η μετατροπή του γκρουπ από εναλλακτικό σε μέινστριμ, τουλάχιστον μέχρι μια εποχή (πριν τη σαλατοποίηση των πάντων) προϋπέθετε / συνεπαγόταν πτώση επιπέδου, ή έστω μετατροπή σε αγνώριστο.
Σίγουρα. Ή σαν κάποιους κομουνιστές που κατέληξαν επικριτές του υπαρκτού. Η επιθετική στάση της εν λόγω κοινότητας πάντως τα τελευταία χρόνια έχει προκαλέσει αγανάκτηση σε πολύ κόσμο που μέχρι πρόσφατα δεν είχε κανένα πρόβλημα μαζί τους.
Και (ελπίζω ότι) θα προκαλέσει ακόμα περισσότερο : τα άτομα έχουν υποστεί βαρεία μετάλλαξη. Όλοι οι πάλαι ποτέ gay φίλοι μου – άτομα τύπου Γαβαλά grosso modo – αηδιάζουν με την παρούσα κατάσταση της υποτιθέμενης κοινότητας. Θεωρώ άλλωστε ότι συμβαίνει και κάτι ακόμα ελεεινότερο : η μετατόπιση του (“απαραίτητου”) ρόλου του κοινωνικού παρία από τον ομοφυλόφιλο στον “παιδόφιλο”, όπου παιδόφιλος είναι όποιος αισθάνεται έλξη για γυναίκα κάτω των 20. Είναι κυριολεκτικά απίστευτο να θεωρείται φυσιολογικό και αξιοσέβαστο να σκας μύτη με φούστα, πλαστικό βυζί και μούσι, και να στέλνεσαι στην πυρά επειδή “ενδιαφέρεσαι” για μια 16χρονη. Σημειωτέον ότι προσωπικά δεν είχα ποτέ αδυναμία στις εν λόγω ηλικίες – για να μην πω το αντίθετο. Αλλά …έτερον εκάτερον.
Βασικά το 50% τουλάχιστον των.. έμφυλων σχέσεων έχει ενταχθεί στην κατηγορία του βιασμού.
Αυτό να λέγεται. Το κόλπο τείνει να επεκταθεί σε όλες τις ηλικίες, αρκεί ο ο στόχος (του άνδρα) να είναι γυναίκα.
Εντωμεταξύ βάλε αν μπορείς από μέρους μου κι ένα κομματάκι για το επίσημο τέλος της θερινής περιόδου! 🕓🕒
https://youtu.be/gUX26_iBa9s?si=Q957ssUmn_VwX7ro
👍👍👍