Του Στέφανου Μπακατσή
Μου έχει κάνει φοβερή εντύπωση – τρόπος του λέγειν δηλαδή, αυτό ακριβώς περίμενα – που όλοι οι αναλυτές εκ των υστέρων γκρινιάζουν για την ενέργεια και τον πληθωρισμό και διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τις βλακώδεις επιλογές των ηγετών τους (με τις οποίες βέβαια συμφωνούσαν απόλυτα τη στιγμή που λαμβάνονταν) αλλά κανένας δεν προτείνει το αυτονόητο : άμεση άρση όλων των κυρώσεων, απεμπλοκή από κάθε ανάμιξη στον πόλεμο της Ουκρανίας και πίεση στον γελωτοποιό του Κιέβου για διπλωματική λύση του ζητήματος. Ούτε Κουβέντα. Μήπως περιμένουν ότι θα λυθεί το πρόβλημα με λογιστικές/οικονομίστικες/χρηματιστηριακές ταχυδακτυλουργίες; Ότι θα χάσει ο Πούτιν τον πόλεμο και θα τους χαρίσει πετρέλαιο και φυσικό αέριο για εξιλέωση (κάτι τέτοιο έδειχνε να περιμένει χτες ο εν λόγω δημοσιογράφος); Ή μήπως περιμένουν κάποιο θαύμα;
Αντ’ αυτού άρχισαν πάλι την προπαγάνδα για ομαδικούς τάφους και διαφαινόμενη νίκη των Ουκρανών. Προφανώς – μετά από μια σύντομη περίοδο αμήχανης αμφιταλάντευσης – πήραν οριστικά την απόφαση να γυρίσουν εντελώς την πλάτη στη Ρωσία και να καταστρέψουν για τα καλά την ίδια τους την ήπειρο, αφού κανένας δεν φαίνεται να έχει ουσιαστικές αντιρρήσεις. Παρεμπιπτόντως αυτό που προσπαθούσε να πει ο Ι. Μάζης στην προχτεσινή συνέντευξη [βλ. ΜΑΖΗΣ : ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ] με τον Λάμπρο Καλαρρύτη – και καταφανώς εκνεύρισε το δημοσιογράφο – είναι ότι ο Πούτιν δεν διεξάγει κανονικό πόλεμο, γιατί χρειάζεται την υποστήριξη των Ουκρανών σε κάποιο μελλοντικό δημοψήφισμα. Γι’ αυτό και αναφέρεται στην εισβολή ως “ειδική στρατιωτική επιχείρηση”.
Αλλά η αλήθεια είναι ότι ο Μάζης προσπαθούσε απλώς να φανεί διπλωματικός. Προφανώς και ο Πούτιν δεν περιμένει από τους Ουκρανούς να του πούνε κι ευχαριστώ. Στην Ουκρανία μπήκε για πολύ διαφορετικούς λόγους από αυτούς που ισχυρίζεται, ορισμένοι εκ των οποίων έχουν ήδη αρχίσει να διαφαίνονται μαζί με τις οικονομικές επιπτώσεις στη Δύση. Ο Πούτιν δεν θέλει να διαλύσει τις παραγωγικές δομές της Ουκρανίας. Αν ήθελε ολοκληρωτικό πόλεμο θα τον έκανε από την αρχή και θα τον είχε κερδίσει “πανηγυρικά”. Σε κάτι τέτοιο εξάλλου προσπάθησε να τον εξωθήσει ματαίως η Δύση. Ούτε και θεωρεί την Ουκρανία χώρα εχθρική. Σαν άσωτο υιό της μητέρας Ρωσίας την έβλεπε πάντα και ως τέτοια την αντιμετωπίζει στο μέτρο του δυνατού, σε αντίθεση με τους ευρωαμερικανούς που τη βλέπουν αποκλειστικά σαν τροφή για τα κανόνια.
Κατά την άποψη μου η ανάλυση, διατυπωμένη σε ύφος φιλικής συζήτησης [μια από τις αρετές της] αποτελεί σεμινάριο για ανθρώπους που παραδίδουν σεμινάρια γεωπολιτικής.
Εξ ου και πήρα την πρωτοβουλία να την μετατρέψω από σχόλιο, όπως είχε πρωτοέρθει στο blog, σε “κανονικό” κείμενο.
Προσυπογράφω μετ’ επιτάσεως, και με Great Respect! το ίδιο, τολμώ να πω, θα έκανε και ο κύριος Μάζης.
Η περιφορά άλλωστε στα μίντια των πρόσφατων “επιτυχιών” του Ουκρανών, δεν είναι παρά ένα διαφημιστικό trailer προς ανανέωση του ενδιαφέροντος της Δύσης και προς ενθυλάκωση νέων κονδυλίων. Αυτά με δυσανάλογο, τεράστιο κόστος : χιλιάδες ζωές στρατιωτών που είχαν την τραγική ατυχία να παίρνουν εντολές από κάποιον σαν το Ζελένσκι.
Thanks man! Είπα να κάνω και κάτι δημιουργικό προτού ξεκινήσω τις πρωινές αγγαρείες🙄
Εγώ thanks!
Ίσως οι Δυτικοί θεωρούν εαυτούς ως ένα είδος “ασώτων υιών” οι οποίοι διαθέτουν,πλέον,τα τεχνικά μέσα ώστε να παρασιτούν εις βάρος του,”σιτεμένου”,”πρωτόγονου κακού”,χωρίς να αναγκαστούν στον “συμβιβασμό” του “μόσχου του σιτευτού”.Χμμμ…😈https://m.youtube.com/watch?v=0_kH4uj_ioI
Εντωμεταξύ πώς τον είδες τον Τσίπρα στη ΔΕΘ? Προσωπικά χάρηκα που δεν άκουσα τίποτε περί μέτρων για κορωνοϊό κλπ, μόνο υποσχέσεις για προσλήψεις και αποκατάσταση των ανεμβολίαστων υγειονομικών. Κατά τάλλα ευσεβείς πόθοι και μεγάλα λόγια. Τώρα μαλακία είναι προφανώς αυτό που θα πω, αλλά είναι η πρώτη φορά που ανάμεσα στη βλακεία ετούτων και στη μαφία των άλλων μου φαίνεται ότι προτιμώ τη βλακεία.
Αυτό ήταν το θέμα της αντιπαράθεσης, παλιά, με ΣΥΡΙΖΑίο φίλο. Υποστήριζα αντίθετα από εκείνον, ότι ο μαφιόζος (ΝΔ) είναι προτιμότερος από τον ηλίθιο (ΣΥΡΙΖΑ) υπό την έννοια ότι ξέρει τουλάχιστον που να σταματήσει, ώστε να σώσει το τομάρι του αν όχι τίποτα άλλο. Σήμερα βλέπει κανείς τους μαφιόζους να δίνουν ρεσιτάλ “ηλιθιότητας” (που επιμένω ότι στην πραγματικότητα είναι απόφαση κάποιων απ’ αυτούς να μας τελειώνουνε, θεωρώντας ότι εκείνοι θα γλιτώσουν) ενώ οι ηλίθιοι προαλείφονται για μαφιόζοι.
Στο κάτω κάτω επρόκειτο εξ αρχής για ψευτοδίλημμα : ο ευφυέστερος των μαφιόζων δεν παύει να είναι ένας “ευφυής” ηλίθιος.
Συμφωνώ απολύτως. Απλώς τον Μητσοτάκη τον έχει φοβηθεί το μάτι μου και δεν αναφέρομαι φυσικά στην περίφημη γκαντεμιά. Ο τύπος έχει πουλήσει την ψυχή του κανονικά, με τι αντάλλαγμα δεν γνωρίζω. Κάθε φορά που σκέφτομαι την άποψή σου ότι πρόκειται για σχέδιο “τελικής λύσης”, οι πρώτοι καλοθελητές που μούρχονται στο μυαλό είναι ο δικός μας και η Ουρσουλίνα. Για τα διάφορα πέραν του ατλαντικού “επιτελεία” δεν το συζητάω, τέτοια πράγματα είναι για κείνους ό,τι για μένα το ψωμοτύρι. Αντιθέτως κάτι πράσινους τύπου Ανναλένας (ή του συναδέλφου της φιλοσόφου-συγγραφέα παιδικών βιβλίων υπουργού οικονομικών) τους θεωρώ το γερμανικό αντίστοιχο του Κρίτωνος Αρσένη, χρήσιμους ηλίθιους, λάθος άτομα στη σωστή θέση.
Όσο οι μαφιόζοι ενδιαφέρονταν μόνο για την εξουσία και τα λεφτά, η συμπεριφορά τους ήταν λίγο πολύ προβλέψιμη. Αλλά τώρα ο στόχος τους φαίνεται να είναι διαφορετικός. Και ναι μεν στα “δικά μου” μάτια εμφανίζεται με τη μορφή “βλακείας”, οι αρχινονοί τους όμως θα πρέπει να το βλέπουν κάπως αλλιώς..
Δεν υπάρχει, κατά την ενστικτωδώς διαμορφωμένη άποψη μου [γιατί τα στοιχεία δεν είναι, εννοείται, αδιάσειστα] μεγάλη πιθανότης να μην παίζει εδώ “αποκρυφιστική” παράμετρος. Τουτέστιν, έρχεται πιστεύω η στιγμή της δικαίωσης για τον Γέροντα Παϊσιο! Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΕΓΓΥΣ.
Δεν χρειάζεται να το συζητάμε. Όπως έγραψε στο διαδίκτυο και κάποιος ανώνυμος προ καιρού “.. όποιος δεν μπορεί να το δει, βυζαίνει ακόμα το δάχτυλό του”👶
Ως προς τον Τσίπρα, οι περιστάσεις το έφεραν ώστε να μη τον δω καν : ούτως η άλλως έχω ένα ψιλοαξεπέραστο πρόβλημα με τη (σαν Κολλητήρι του Καραγκιόζη – Ανδρέα Παπανδρέου) φωνή του. Τσέκαρα απλώς μέσες-άκρες τι είπε και συμφωνώ μ’ αυτά που λες. Ελπίζω ότι υποχρεωτικότητες, πρόστιμα κλπ. θα αποτελέσουν ένα είδος ανθρωπιστικού φερετζέ απ’ τον οποίο κάποιοι θα επωφεληθούμε. Βάρδα μόνο μη παίξει καμιά συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ…