…Και βέβαια, την πρωινή ενημέρωση φυγείν αδύνατον. Στον απόηχο της παρακρουσιακής “υπόθεσης Λιγνάδη” η σημερινή συζήτηση εμπλέκει ειδικούς από τον χώρο όχι μόνο της νομικής επιστήμης [Δημητρακόπουλος], αλλά και της …ψυχιατρικής [Ασκητής], αποκαλύπτοντας πιθανά μια επιπλέον πτυχή της όλης υπόθεσης …αλλά περί αυτού του τελευταίου, στο τέλος.
Η αναφορά στο νομικό πλαίσιο του έγκριτου δικηγόρου, δημιουργεί αίσθηση στο ακροατήριο… Ο εν λόγω σπεύδει να τονίσει ότι απλώς περιγράφει το νόμο χωρίς να υποστηρίζει την ορθότητά του, για να αποφύγει …το διαδικτυακό bullying. “Η σύναψη σχέσεων με ανήλικο από τα 14 μέχρι τα 15 είναι απλώς πλημμέλημα. Σοκάρεστε κυρία Μαυραγάνη, αλλά…αυτά λέει ο νόμος”.
“Και απ’ τα δεκαπέντε και πάνω τι προβλέπεται κύριε Δημητρακόπουλε;” ρωτά γουρλώνοντας ολοένα περισσότερο τα μάτια η τηλεπαρουσιάστρια. “Από τα 15 και μια μέρα δεν υπάρχει καμία προστασία για τον ανήλικο, καμία ποινική συνέπεια”, καταφέρνει τη χαριστική βολή ο δικηγόρος.
“Ακούγεται εξωφρενικό όλο αυτό” αποφαίνεται η τηλεπαρουσιάστρια. “Αυτός ο νόμος, από πότε υπάρχει;” Ο δικηγόρος δεν απαντά ευθέως, γιατί “αυτό θα μπορούσε να ξεκινήσει μια κουβέντα περί το ποιο κόμμα τον ψήφισε”, και …κάπου εκεί η σκυτάλη περνάει στον κύριο Ασκητή, που είναι και ο λόγος που ξεκίνησα να παρακολουθώ εξ αρχής τη συζήτηση [σε μια κοινωνία λιγότερο φασίζουσα από αυτήν εδώ, ο “επιστημονικός” λόγος του κυρίου Ασκητή (θα) ανήκε στην κατηγορία του pure entertainment].
“Η ελληνική κοινωνία έχει μάθει να ζει τη νοσοπαθολογία της. Την εγωπαθητική της τάση, που όλοι γίνονται δικαστές, κριτές, κατήγοροι, μπροστά σε μια πραγματικότητα που πολλές φορές η ομερτά, η σιωπή την καλύπτει. Τώρα πράγματι, ένα κίνημα που ξεκίνησε από τη Δύση, το metoo πρόβαλε αυτό το φαινόμενο των συμπεριφορών που είναι προσβλητικές για την γενετήσια ελευθερία. Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, εκεί που κυνηγάμε την κλινική παθολογία και τη νοσηρότητα, να πάμε …στη θεραπεία, κυρία Μαυραγάνη. Ξέρετε που χάθηκε η ελληνική κοινωνία; στο ότι το σχολείο δεν εκπαιδεύει κοινωνικά. Εδώ και τριάντα χρόνια έχουμε πάψει να εκπαιδευόμαστε στην κοινή λογική. Η σεξουαλική αγωγή είναι αγωγή υγείας και είναι ο μόνος τρόπος θεραπείας αυτών των φαινομένων. Το διάστημα 6-16 είναι η κυρίαρχη δεκαετία βιοσωματικής ψυχολογικής και κοινωνικής οργάνωσης του παιδιού, πρέπει να οργανωθεί στο τρίγωνο οικογένεια – σχολείο – παιδί. Μετά τα 12 είναι αργά να κάνεις σεξουαλική αγωγή σε ένα παιδί που μπαίνει στο ίντερνετ. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν κορίτσια 13-14 χρόνων που έχουν σεξουαλικές επαφές ολοκληρωμένες… Ο γονιός λέει στο γιο του πήγαινε να κάνεις σεξ να δείξεις ότι είσαι άνδρας και την κόρη την κρατάει περιορισμένη και της λέει ότι εσύ δεν πρέπει να έχεις φίλο 14 ή 15 χρόνων. Κι όμως, έχει φίλο, έχει κάνει σεξ και οι γονείς το αγνοούν. Η αντισύλληψη επίσης παραμένει ένα ταμπού, όπως και η πρόληψη των σεξουαλικών μεταδιδόμενων νοσημάτων [sic], η αγωνία του παιδιού να καταλάβει το σώμα του, να μάθει να αγαπάει το σώμα του. Γιατί ένας παιδεραστής τι είναι; * ένας άνθρωπος ψυχικά βαθιά άρρωστος, διεστραμμένος, είναι μια λέξη που την παραδεχόμαστε ψυχιατρικά, λέγεται παραφιλία, σεξουαλική παρέκκλιση ή διαστροφή”.

Κάπου εδώ, ερωτώμενος, ο κύριος Δημητρακόπουλος θα αναφέρει ότι η νομική επιστήμη δεν αναγνωρίζει ελαφρυντικά ένεκα ψυχικής ασθένειας. “Εάν αποδειχτεί η πράξη, ο νόμος είναι πάρα πολύ αυστηρός για τον ένοχο…”
Ο κύριος Ασκητής θα … συμφωνήσει, ενώ μόλις διαφωνούσε: “αυτό που είπε ο κύριος Δημητρακόπουλος αντιπροσωπεύει …και τη δική μας θέση. Ποτέ δεν είπε η η ψυχιατρική ότι απαλλάσσεται ποινής και ευθυνών ο ψυχικά διαταραγμένος. Άλλο ψυχικά άρρωστος, και άλλο διαταραγμένος [!] Οι παραφιλικοί άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι είναι άρρωστοι **. Ο παιδόφιλος, ο παιδεραστής δηλαδή, δεν αισθάνεται ότι έχει πρόβλημα, πιστεύει ότι είναι μέσα στην εικόνα του, τη σεξουαλική επιλογή… Βεβαίως, αν με ρωτήσετε γιατί ένας ενήλικας πηγαίνει με ένα παιδί, θα απαντήσω, γιατί ο εγκέφαλός του είναι νοσηρός, δεν μπορεί να ερωτευτεί έναν ενήλικα, δεν μπορεί να συνάψει σχέση με έναν ενήλικα, να διαχειριστεί μια ενήλικη σεξουαλική ζωή…
Μην ξεχνάμε κυρία Μαυραγάνη ότι υπάρχουν και …φαρμακευτικές θεραπείες που καταστέλλουν την παρορμητικότητα και την επιθετικότητα της σεξουαλικότητας του παιδεραστή… Εϊναι ευκαιρία όλοι μαζί να αγκαλιαστούμε, οι επιστήμονες, η κοινωνία …εγώ χαίρομαι που ο πρωθυπουργός μίλησε για την εφαρμογή επιτέλους του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία…”
Σημείωση Νο 1 : αυτός ο άνθρωπος διδάσκει σε ελληνικό πανεπιστήμιο.
Σημείωση Νο 2 : δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι επιστημοσύνη του [γραφικά φάσκοντος και αντιφάσκοντος στην ίδια παράγραφο] κυρίου Ασκητή οσουδήποτε βάθους και αν στερείται, θα αποτελεί οσονούπω μνημείο ορθολογισμού, μπροστά στην επερχόμενη “επιστημονική” τάξη πραγμάτων με τα …64 φύλα, την κατάργηση των λέξεων “πατέρας” & “μητέρα” και την ανελέητα προωθούμενη ιδέα της μονοφυλικής οικογένειας.
Αν βγαίνει ένα συμπέρασμα εδώ, ως προς τον σκοπό της συζήτησης : σκοπός είναι η τρομοκράτηση όσων τολμούν να επικαλεστούν, όχι απλώς τη στοιχειώδη λογική [ένα κορίτσι 15 χρόνων είναι τουλάχιστον γελοίο να αντιμετωπίζεται ως …παιδί, μη επιδεκτικό σεξουαλικών σχέσεων], αλλά ακόμα και την υπάρχουσα νομοθεσία. Ο ίδιος ο νομοθέτης που έφτιαξε τον νόμο είναι …περίπου Λιγνάδης, υπόλογος απέναντι στο λαϊκό αίσθημα, όπως αυτό εκφράζεται άριστα απ’ το τηλεοπτικό μας πάνελ.

* Η “μεταπήδηση” στον παιδεραστή …έτσι ακριβώς, χωρίς περιττούς προλόγους

** απίστευτο τρικ – πασάλειμμα. Σε ελεύθερη μετάφραση : “εμείς, όπως είπα πριν, μπορεί να τους θεωρούμε άρρωστους. Εκείνοι όμως δεν θεωρούν τους εαυτούς τους άρρωστους, άρα τελικά …δεν είναι. Είναι απλώς διαταραγμένοι”.