Τυχαίνει να ξέρω, όποιος δεν κατοικεί στην Καπερναούμ ξέρει, ότι επί καθημερινής βάσεως σε ολόκληρη την επικράτεια, λαμβάνουν χώρα πάρτι σε ανοιχτούς και κλειστούς χώρους, όπου οι παίδες διασκεδάζουν με τον τρόπο που είθισται και αρμόζει: ο ένας επάνω στον άλλο. Θα υπήρχε άραγε τρόπος να ελεγχθεί αυτό; προφανώς. Το σίγουρο είναι ότι δεν έχουμε ακούσει τίποτα. Είχαν σημειωθεί πριν μήνες κάτι επεισόδια με κλούβες και πετροπόλεμο, εξ ου, υποθέτω, η απροθυμία πολιτείας και αστυνομίας να επαναδραστηριοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση.
Όμως θα πρέπει να δείξουν ότι ενδιαφέρονται, ότι είναι in charge, ότι μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα. Σε συνεργασία λοιπόν με τους ‘ειδικούς’, βρήκαν το στόχο: τα πανηγύρια. Όχι ακριβώς νεανική εκδήλωση, αφορούν κύρια το πλήθος των ‘νοικοκυραίων’ – μια ευκαιρία για μάζωξη με συγγενείς και φίλους γύρω απ’ το τραπέζι. Οι ‘νυκοκοιραίοι’ αποτελούν λιγότερο επικίνδυνη πληθυσμιακή ομάδα από εκείνη της ‘νεολαίας’, στους κόλπους της οποίας εμφιλοχωρούν θύλακοι ανωμαλίας, ‘αντιεξουσιαστές’, χούλιγκανς κ.ά.
Ως εκ τούτου είναι τα πανηγύρια εκεί όπου ‘ειδικοί’ και εξουσία θα εξαντλήσουν την αποφασιστικότητά τους. Συνεπικουρούμενοι απ’ τις μεταλλικές φωνές τηλεπαρουσιαστριών – μαμάδων, οι οποίες καλλιεργούν κλίμα ενοχής & έξω απ’ τα δόντια στοχοποίησης της έννοιας της συνεύρεσης, με την αμέριστη συμπαράσταση των τηλεθεατών τους. Οι οποίοι, αν δεν ήταν νωθροί στο σώμα όσο είναι στο πνεύμα, θα είχαν σχηματίσει ήδη λυντσαριστικούς όχλους κυνηγώντας όποιον έχει το θράσος να κυκλοφορεί δίχως μάσκα – αυτήν που οι …ίδιοι “ειδικοί” του απαγόρευαν, την εποχή που ο ιός ήταν στο φόρτε του.
Κάποιοι γνωρίζαμε εξ αρχής ότι η ιστορία δεν πρόκειται να τελειώσει εύκολα [αν τελειώσει ποτέ]. Ότι το πράγμα θα μετακυλίεται σταθερά στην επόμενη εβδομάδα, τον επόμενο μήνα, τον επόμενο χρόνο, με δεύτερο και τρίτο κύμα, με νέους ιούς βελτιωμένους και επηυξημένους. Ότι θα μας αφήνουν μια στιγμή να ησυχάσουμε και μετά ξανά κεφάλια μέσα.
Ότι θα ζούμε τη ζωή μας πίσω από μάσκες, σε σουρεαλιστικούς στρατιωτικούς σχηματισμούς, ακολουθώντας εντολές γύρω απ’ την παραμικρή μας κίνηση, αποπροσωποποιημένα “carbon units”, ιδωμένα από την οπτική γωνία του εξωγήινου σε κάποιο sci-fi φιλμ.
Το ίδιο το …πολυαναμενόμενο εμβόλιο του Bill Gates θα αποδειχτεί ανίσχυρο, όταν ξεσπάσει η “επόμενη κρίση”, στην οποία ο δισεκατομμυριούχος sociopath έχει ήδη αναφερθεί από τηλεοράσεως: κάποιο βιολογικό όπλο… [το βίντεο με το συγκεκριμένο απόσπασμα υπήρχε στο YouTube πριν από δυο μήνες. Σήμερα, ψάχνοντας, δεν το βρήκα πουθενά].
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Για το θέμα της μάσκας πάντως δεν είναι σύμπτωση που τη λένε χειρουργική. Ο μόνος λόγος ύπαρξής της είναι να μην αφήνει σταγονίδια να πέσουν στις ανοιχτές πληγές του χειρουργούμενου, κάτι που στην ευαίσθητη κατάστασή του μπορεί άνετα να αποβεί μοιραίο. Σε κάθε άλλη χρήση ο ρόλος της είναι στην καλύτερη περίπτωση ο ίδιος με τα χαϊμαλιά και στη χειρότερη εκείνος του ιδανικού συσσωρευτή των δικών σου μικροβίων από τη μέσα μεριά και των ξένων μικροβίων από την έξω. Αν βέβαια κάποιος έχει τη δυνατότητα να κυκλοφορεί με πλήρη εξάρτηση καταδύσεων στο κέντρο της Αθήνας, εντάξει, τότε αλλάζει το θέμα..
..εξάρτυση, εξάρτυση!!
Εγώ έχω μείνει με τις εικόνες των Κινέζων που κυκλοφορούν εδώ και χρόνια με τις μάσκες, λόγω pollution κλπ.
Πάντως το θέμα της μάσκας είναι πολύ περίεργο. Ίσως είχες διαβάσει ένα κείμενο που είχα γράψει στον ΗΧΟ προ αμνημονεύτων, περί κουλτούρας του διαδικτύου που θεωρούσα ότι έχει σχέση με την κουλτούρα του vigilante [εξ ου και η επιβίωση / έξαρση του ενδιαφέροντος για τους ήρωες της Marvell]. Κάποιες νύξεις επ’ αυτού και σ’ ένα πρόσφατο post εδώ, δε θυμάμαι αυτή τη στιγμή τον τίτλο, κάτι για τους “ήρωες” γιατρούς πάντως ήταν.
Αρχίζω να πιστεύω ότι αυτό με τις μάσκες είναι κεντρικό ζητούμενο. Έχει σχέση και με εκείνο που είχες γράψει για τους φερετζέδες, έχει σχέση και
και με τους vigilantes, και με τα απρόσωπα “carbon units”, αλλά αισθάνομαι ότι υπάρχει εκεί και κάτι άλλο, που προς το παρόν μου διαφεύγει. Το θέμα καλεί για “περαιτέρω προβληματισμό”.
Διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις για το θέμα των vigilantes, με την έννοια ότι κατά τη γνώμη μου διαφέρει ριζικά η αισθητική των -περισσότερων τουλάχιστον- μασκοφόρων της marvel από την αισθητική της κορωνομάσκας και των παρομοίων. Οι μάσκες της marvel συνήθως καλύπτουν -χρωματίζουν για την ακρίβεια- το πάνω μισό του προσώπου αφήνοντας σε κοινή θέα τα κυρίως ανθρώπινα/ζωώδη χαρακτηριστικά, δηλαδή τη μύτη και το στόμα, και από την άποψη αυτή ομοιάζουν περισσότερο στο μακιγιάζ των πρωτογόνων. Οι κορωνομάσκες αντιθέτως καλύπτουν ακριβώς αυτά τα τελευταία και με τον τρόπο αυτό αφαιρούν την αισθησιακή/ζωική πλευρά του ανθρώπου αφήνοντας ακάλυπτο μονάχα το πνευματικό μέρος, τα μάτια, που παρεμπιπτόντως χαρακτηρίζουν επίσης την πνευματική του συνέχεια, την τεχνητή νοημοσύνη: είναι γελοίο να φανταζόμαστε τον HAL και του ομοίους του με μύτη και στόμα (τι τα θέλουν εξάλλου;) ενώ τα μάτια φαντάζουν απαραίτητα ως αισθητοποίηση του πνεύματος και προϋπόθεση της γνώσης. Την ίδια εξάλλου αντίληψη εκφράζουν και οι μουσουλμανικοί φερετζέδες που αποσκοπούν στην εξάλειψη του αισθησιακού στοιχείου από τον κατεξοχήν φορέα του, τη γυναίκα, όπως και η απαγόρευση κάθε σωματικής απεικόνισης του Θείου. Υπό την οπτική αυτή ο στόχος τόσο της μουσουλμανικής όσο και της τεχνοκρατικής αντίληψης περί ανθρώπου είναι ο ίδιος: ξερίζωμα του homo από το χώμα που τον γέννησε (μην ξεχνάμε ότι για τους μουσουλμάνους δεν υφίσταται η έννοια της πατρίδας) αποστείρωση από τη ζωική του καταγωγή και μετουσίωση σε καθαρό πνεύμα χωρίς προσωπικά χαρακτηριστικά. Ως προς το προκείμενο πρόβλημα του κορωνοϊού παρεμπιπτόντως είμαι πεπεισμένος ότι πολύ καλύτερα θα έβλεπαν την πραγματικότητα έτσι και χρησιμοποιούσαν τη μύτη και το στόμα τους οι άνθρωποι, παρά τα μάτια και ταυτιά τους που είναι άχρηστα εδώ και πολύ καιρό από τις παρωπίδες και την προπαγάνδα.
Συμφωνώ με τον σημειολογικό συσχετισμό φερετζέ – μάσκας. Αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι στην προκειμένη περίπτωση είναι παραγωγικός ο εστιασμός στην παράμετρο “ποιο μέρος του προσώπου είναι καλυμμένο”. Έξω τουλάχιστον, στο πλαίσιο της “νέας κανονικότητας” η οποία γίνεται δεκτή με θετικό πνεύμα, οι μασκοφόροι δοξάζονται κανονικά ως “ήρωες”. Και όχι μόνο οι γιατροί [ως προς αυτούς παίζει κανονκό epic στήσιμο τύπου Marvell, με μάσκα, αποφασιστικό βλέμμα, χέρια σταυρωμένα στο στήθος et al] αλλά και οι ασθενείς και όλοι εκείνοι που “μένουν στο σπίτι”, “πολεμώντας” τον ιό.
Αυτό που νομιζω αρκεί ως στοιχείο προβληματισμού είναι η μερική αποπροσωποποίηση και το μέσω αυτής πέρασμά του ανθρώπου, μέσω ενός είδους …μύησης, στο next level.
Καλά μη φανταστείς ότι κι εγώ επιμένω ιδιαίτερα στους ανωτέρω συνειρμούς που περισσότερο αποτελούν εκλογίκευση μιας προσωπικής αίσθησης παρά σοβαρή λογική ανάλυση. Άσε κιόλας που η μαζική επέλαση πουλημένων ειδημόνων εν χορώ με τη σχετική κουστωδία χρήσιμων ηλίθιων το τελευταίο διάστημα έχει εκτοξεύσει στα ύψη την προϊούσα δυσπιστία μου τόσο απέναντι στη “σοβαρή” όσο και απέναντι στη “λογική” και ακόμα περισσότερο στην “ανάλυση”..