Το τι ακριβώς συνέβη στο σπίτι στο “Μικρό Σπίτι στο Κουκάκι” *, δεν μπορούμε να το ξέρουμε, προς το παρόν τουλάχιστον. Οι αστυνομικοί έχουν σίγουρα λόγους να ψεύδονται. Δεν γνωρίζω αν και η οικογένεια Ινδαρέ έχει [ιδεολογικούς] λόγους να υπερβάλλει. Επομένως καλό είναι κανείς να περιμένει τα αποτελέσματα της έρευνας. Όμως, όταν ακούω για Κόσμο των Γραμμάτων που συμπαρίσταται στον σκηνοθέτη, προεξαρχόντων φυσιογνωμιών τύπου Ακρίτα, Κραουνάκη, εύχομαι η παρουσίαση του κυρίου Ινδαρέ να έχει περισσότερη σχέση με την πραγματικότητα, απ’ όση έχουν με τα Γράμματα κάποιοι από τους υπογράφοντες… Ενδιαφέρον έχει επίσης η παράμετρος “now you see it now you don’t” που χαρακτηρίζει αυτόν τον Κόσμο των Γραμμάτων: εμφανίζεται και εξαφανίζεται κατά περίσταση, ανάλογα με το πώς τον βολεύει…
Η “αστυνομική βία”, είναι απλώς  η νέα καραμέλα της αριστεράς, που θα την πιπιλίσει ως το τέλος. Γιατί η μεγάλη εικόνα δεν αλλάζει, ακόμα και αν στην περίπτωση Ινδαρέ [αποδειχτεί ότι ] υπάρχει θέμα:
Σε καταστάσεις έκρυθμες, όπως μιας αστυνομικής καταστολής, όπου επικρατεί ένταση και τα αίματα ανάβουν, θα υπάρχουν πάντα κάποιες “υπερβάσεις”. Εκτός και αν μπορείς να καταστέλεις εξαγριωμένα πλήθη διαφυλάσσοντας ως κόρην οφθαλμού την αστική ευγένεια, ας πούμε. Όμως φάσεις όπως αυτή είναι βολικές για τον πολιτικάντη της αριστεράς, για τον οποίο το ψέμα αποτελεί τρόπο ζωής και τεχνική επιβίωσης. Γιατί ξεκινώντας από ένα γεγονός παρεκτροπής “οργάνου”, ατέρμονα επαναλαμβανόμενο απο τα [social] media, αναλαμβάνει να μας οδηγήσει στο μαγικό κόσμο της “Χούντας”, του “Γκουαντάναμο” και του “Αμπού Γκράιμπ”. Και δεν πρόκειται για απλή δραματοποίηση, αλλά για ψυχρά υπολογισμένο / εκτελεσμένο σχέδιο. Του οποίου το προηγούμενο στάδιο είναι το εξής: βάζουμε τα φασιστοειδή μας σ’ όλη την Ελλάδα, να σπάνε, να καίνε, να καταστρέφουν, και στη συνέχεια βγαίνουμε και κάνουμε φλογερές ανακοινώσεις: “ιδού τα αποτελέσματα της πολιτικής Χρυσοχοΐδη!”
Τώρα, χρονιάρες μέρες έρχονται, σίγουρα θα υπάρξει το κάτι τις παραπάνω [ήδη κάποιοι στα Εξάρχεια ξέσπασαν στο Χριστουγενιάτικο δέντρο το αντιεξουσιαστικό τους μένος]. Δεν αποκλείεται και οι καλοί μας Πακιστάνοι να αδράξουν την ευκαιρία για μια χριστουγενιιάτικη παρέλαση με σύνθημα “ο Αλάχ είναι μεγάλος”. Θυμίζοντάς μας τι ακριβώς είναι η επερχόμενη “πολυπολιτισμική” κοινωνία.

* όπως, “προσφυώς” & “έμπλεος συμπάθειας” το ονομάζει ο κύριος Χωμενίδης [βλ. post Ο ΚΥΡΙΟΣ ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ ΝΟΥΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ]