Είπα να πάψω να ασχολούμαι για λίγο με την επικαιρότητα, όχι για να βυθιστώ σε κάποια Χριστουγεννιάτικη ευωχία [ούτε να στολίσουμε δεν έχουμε όρεξη φέτος], αλλά από αηδία και κούραση, χώρια το μάταιον της υποθέσεως. Και για να ακούσω / μοιραστώ λίγη απ’ τη μουσική που έχει γραφτεί γι’ αυτές τις μέρες και που, ειδικά ως προς την κλασική, είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες και συναρπαστικές.
Βεβαίως και δεν επρόκειτο να διαρκέσει. Σιγά που δε θα ξεπρόβαλε από τα βοθρολύματα ο τραγέλαφος που συγχρονίζει, σταθερά, τις σταθερά λάθος προβλέψεις του με τις μέρες που ο κόσμος περιμένει να πάρει μια ανάσα, να αγκαλιαστεί και να χαμογελάσει.
Τα δύσοσμα μαθηματικά μοντέλα του κυρίου καθηγητή προσφέρουν δυο εναλλακτικές: ή λοκντάουν στις 3 Ιανουαρίου που θα κρατήσει μέχρι τέλος του μηνός, ή αν, επιδεικνύοντας αφροσύνη η κυβέρνηση αγνοήσει την προτροπή, λοκντάουν στις 16 [τότε θα έχει γίνει …φανερά αναπόφευκτο], που θα κρατήσει μέχρι το Μάρτιο.
Σύμφωνα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, το μόνο που μέχρι στιγμής αποκλειόταν ήταν ένα λοκντάουν, γιατί θα ήταν καταστρεπτικό για την οικονομία. Σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, και αν ακολουθηθεί η συμβουλή του Μάστερ Βόθρου, …επιλέγουμε τελικά το νέο λοκντάουν μαζί με την καταστροφή της οικονομίας, κι αυτό εν ονόματι ενός ιού τόσο φονικού, που κανείς δεν έχει ανακοινώσει ακόμα αριθμούς νεκρών απ’ αυτόν.

Αναρωτιέμαι, ένας μελλοντικός ιστορικός, οψέποτε υπάρξει, σε τί μοίρα θα κατατάξει προσωπικότητες σαν τον “καθηγητή Σαρηγιάννη” και την χορεία των ειδικών, δημοσιογράφων, πολιτικών κλπ. που “διαχειρίζονται την κρίση;” σε μοίρα καλύτερη απ’ τους Συνταγματάρχες, ας πούμε; γιατί άποψη μου είναι ότι δεν τίθεται θέμα καν συζήτησης: αυτοί εδώ είναι μακράν χειρότεροι [ίσως και να επανέλθω κάποια στιγμή Θεού θέλοντος με …συγκριτικό τεστ]. Εδώ δεν έχεις να κάνεις με μια δράκα ηλιθίων “με καλές προθέσεις”. Αλλά με ένα άρτια οργανωμένο κακοποιητικό της ψυχής σύστημα, με την κακοποίηση να λαμβάνει χώρα με σύστημα και μέθοδο, υπαγορευμένα από σπεσιαλίστες.
Το οξύμωρο της παράκρουσης με την παραλλαγή του “φονικού ιού” που ισούται με κοινό κρυολόγημα, βρίσκεται σε κοινή θέα, με ελάχιστους να το αντιλαμβάνονται. Όπως και το ότι οι εκάστοτε “εξάρσεις” του ιού γίνονται με βάση τις έρευνες αγοράς / διαβουλεύσεις / σχεδιασμούς των Big Pharma. Πράγμα που, λαμβάνοντας υπόψη την νέα ανακοίνωση της Pfizer [κάτω] κάνει ασφαλή την περιγραφή της μετάλλαξης Όμικρον ως διαφημιστικού σποτ διαρκείας…
…Για ένα χάπι το οποίο διαφημίζεται ως το μόνο ικανό να αντιμετωπίσει την Όμικρον, προστατεύοντας από βαριά νόσο, την οποία με τα μέχρι στιγμής [όχι και τόσο πρώιμα πλέον] δεδομένα, η μετάλλαξη απλώς δεν προκαλεί.