Tο Σαββατοκύριακο που πέρασε, οι ελλείψεις στον τομέα των παιδικών τροφών [baby formula] χτύπησαν κόκκινο επί αμερικανικού εδάφους – ένα ακόμα αποτέλεσμα της πολιτικής κυρώσεων στον “δικτάτορα Πούτιν”. Σαν να μην έφτανε αυτό, πρωτοφανής ήταν η έξαρση βίας που σημειώθηκε το ίδιο διάστημα σε ολόκληρη τη χώρα, συμπεριλαμβανομένου ενός ακόμα περιστατικού mass shooting – δράστης ένας 17χρονος ψυχοπαθής που σκότωσε 10 άτομα σε σούπερ μάρκετ του Buffalo.
Δικαιολογημένα ανύποπτος για τα αληθινά, μεταφυσικά αίτια όλων αυτών [βλ. επίσκεψη Κυριάκου Μητσοτάκη…] ο κορυφαίος Tucker Carlson κάνει μια ”επιτακτικά” άξια ακρόασης ανάλυση, ξεκινώντας από το περιστατικό και τον τρόπο με τον οποίο οι Democrats προσπαθούν να το εκμεταλλευτούν [ενεργοποιώντας ξανά τη συζήτηση περί gun control και 2nd amendment] και φτάνοντας στη θεωρία του Great Replacement, που το ίδιο κόμμα παρουσιάζει ως “συνωμοσιολογικό” υπόβαθρο της δυσαρέσκειας των συντηρητικών για την παράνομη μετανάστευση.
Οι Dems έχουν ομολογήσει σε ανύποπτο χρόνο τα πάντα για το Μεγάλο Σχέδιο. Εικόνα και ήχος μιλούν από μόνα τους, αυτό που αρκεί είναι κάποιος σαν τον TC να τα επισημάνει.
Κάτι αντίστοιχο φυσικά συμβαίνει και εδώ, και αυτό ανεξαρτήτως κομμάτων. Ρίξτε μια ματιά στο προ διετίας post.
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΣΤΙΣ ΗΠΑ: ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
(Visited 163 times, 1 visits today)
Μου έχει κάνει φοβερή εντύπωση πάντως η άνεση με την οποία οι πάντες αντιμετωπίζουν την επερχόμενη καταστροφή: “Σιγά, χεστήκαμε για το ρωσικό αέριο, για το πετρέλαιο και για τον πληθωρισμό, θα εισάγουμε από αλλού, θα βολευτούμε προσωρινά με τα επιδόματα, θα το γυρίσουμε στην πράσινη ενέργεια, θα εκμεταλλευτούμε τα κοιτάσματα του Αιγαίου, θα κάνουμε σιλουέτα, θα..” Μέχρι και για τα πυρηνικά έχω ακούσει θεωρίες ότι δεν είναι πια και τόσο καταστρεπτικά όσο φημολογείται από μερικούς. Και μιλάμε για μία καταστροφή που προκαλέσαμε μόνοι μας. Νόμιζα ότι τα είχα δει όλα με τον ανεξήγητο πανικό του κορωνοϊού, αλλά τελικά δεν ήταν τίποτα μπροστά στην απίστευτη άγνοια κινδύνου που τον διαδέχθηκε. Πρέπει να μου διαφεύγει κάτι σημαντικό, γιατί έχω την αίσθηση ότι στην πραγματικότητα οι περισσότεροι το διασκεδάζουν κι από πάνω.
Υποθέτω διανύουμε το τελευταίο στάδιο της πολύκλαυστης διαδικασίας “αλλοτρίωσης” – αναρωτιέμαι τι θα έλεγε επ’ αυτού ο κυρ-Κάρολος.
Σε μια φανταστική οθόνη ο “πολίτης” – θεατής παρακολουθεί τη ζωή του δίκην χολιγουντιανού blockbuster που οδεύει προς το …καθιερωμένο τελικό λουτρό αίματος.
“Σαν σε όνειρο”, σαν να μην αφορά τον ίδιο όλο αυτό αλλά κάποιον άλλο.
Ίσως παίζει κάποιο ρόλο και η πρόσφατη μαζική παλινδρόμηση στο στάδιο της παιδικότητας που έχεις κατά καιρούς επισημάνει. Το παιδάκι ως γνωστόν έχει πλήρη άγνοια του πραγματικού κινδύνου. Κόλλησέ του ένα πιστόλι στα μούτρα κι εκείνο θα βάλει τα γέλια. Σε περίπτωση πάντως που θέλεις τελικά να το φοβήσεις, ο καλύτερος τρόπος είναι ο Μπαμπούλας.
Βασικό γνώρισμα του παιδιού είναι ότι “δυσκολεύεται” να αντιληφθεί τη διαφορά φαντασίας και πραγματικότητας. Πράγμα που αν συνδυάσει κανεις με την ατάκα του Steven Hawking “στο όχι μακρινό μέλλον η διαφορά virtual και πραγματικότητας θα έχει καταστεί …irrelevant” παίρνει μια ιδέα του τι ακριβώς ετοιμάζεται από τις τεχνοκρατικές ελίτ του κυρίου Schwab και των ομοίων του.
Μιά απο τις “εμπειρίες φώτισης” που είχα ως παιδί ο ίδιος [έκτη δημοτικού] ήταν η εξής. Περπατάω στον δρόμο και βλέπω ένα μικρότερο από μένα παιδάκι [5-6] να τρέχει μπροστά από μένα [πλάτη γυρισμένη] “καλπάζοντας” πάνω σ’ένα φανταστικό άλογο, και φωνάζοντας : “ΕΙΜΑΙ Ο ΙΒΑΝΟΗΣ!”.
Συνειδητοποιώντας ότι το παιδάκι …το εννούσε αυτό που έλεγε, έκανα μια σειρά πρωτόλειων σκέψεων που είχαν σχέση, εκτός των άλλων, με το ότι εγώ, ως “ηλικιωμένο παιδάκι” είχα χάσει την πρόσβαση στο συγκεριμένο state of mind.
Υποθέτω το σχέδιο των Schwab & Co είναι “ολική επαναφορά στην ηλικία των 5-6″…
Στην ηλικία του νηπιαγωγείου μού φαίνεται πως φτάσαμε ήδη. Πολύ φοβάμαι ότι αυτοί το πάνε για παρακάτω..
Ναι, πάτο δεν φαίνεται να έχει αυτό το πηγάδι.