Την πρώτη φορά που άκουσα τη λέξη “Λίβας” ήμουν μαθητής της Β’ Δημοτικού. Ήταν απ’ τον πατέρα μου, καθ’ οδόν προς Βέροια, την πατρίδα του, στο τμήμα της Εθνικής που διασχίζει τον θεσσαλικό κάμπο. Αναφερόταν φυσικά στον καυτό αέρα που έμπαινε απ’ τα παράθυρα του αυτοκινήτου. Έκτοτε ο θεσ. κάμπος ταυτίσθηκε στο μυαλό μου με λέξεις όπως “καμίνι” και “κόλαση”.
Δεδομένου τώρα του ότι, στη Βέροια πηγαίναμε πάντα για το Πάσχα, μεσούσης της Μ. Εβδομάδος, το αργότερο που μπορεί να είχε ακουστεί η λέξη ήταν τα μέσα Μαΐου.
Αυτά ως προς τα καραγκιοζιλίκια των “τουιτεράδων” περί βρασίματος, ψησίματος, λιωσίματος της Λάρισας….
Κάτω, λίγο free speech ακόμα, απ’ το προπύργιο αυτού, να μην ξεχνάμε τα σπουδαία και τα μεγάλα…
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Α ήταν ωραία τα καλοκαίρια στον κάμπο. Τεράστιες βόλτες με το ποδήλατο και μυρωδιές που σου έσπαζαν τη μύτη. Πραγματική ζέστη ένιωσα μόνο στον καύσωνα του 87 που κοιμήθηκα ένα βράδυ στο τσιμέντο για να δροσιστώ. Με τίποτα όμως δεν φανταζόμουν ότι τα ΜΜΕ θα τον θεωρούσαν αργότερα ως βιβλική καταστροφή.
Νομιζω αυτη η συζητηση με τον Κουβελα ισως σ ενδιαφερει . Σημαντικη κι η αναφορα που κανει στον γιατρο Γ. Ιωαννιδη
https://www.youtube.com/watch?v=TJsV85Z_F2U
Όντως, thanks.