Υπό το φως της πολιτείας του των τελευταίων χρόνων, όπως και του πρώην συνεταίρου του* μπορεί κανείς να εικάσει για τι είδους “μεταρρθμίσεις” μιλάει, και ιδίως για ποια “εγκληματικότητα”.
Εκτός κι αν κάποιοι περιμένουν απ’ τον κύριο Κρανιδιώτη να προτάξει τα στήθη του για τα δικαιώματα των …αρνητών [οιουδήποτε είδους], ή ακόμα και για το δικαίωμα ελευθερίας του λόγου στο διαδίκτυο – μην ξεχνάμε ότι ο διευρυμένος ορισμός της “εγκληματικότητας” έχει προ πολλού επεκταθεί στην …υποκίνηση σε μίσος κτλ. κτλ. των ψηφιακών αναρτήσεων.
* Το ότι έχουμε επαινέσει κάποιες τοποθετήσεις των Τζήμερου – Κρανιδιώτη, ιδίως τις αφορώσες στο “τιμημένο”, τους ΛΟΑΤΚΙ και το μεταναστευτικό, δεν σημαίνει ότι ξεχνάμε άλλες, όπως οι κατάπτυστες περί πανδημίας και εμβολίων.
5 (Visited 189 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Αφού δεν έχει οριστικοποιηθεί (λέμε τώρα) ακόμα το αποτέλεσμα, δικαιούμαι να κάνω μια μικρή διακοπή από τη διαδικτυακή μου απομόνωση χάριν μιας κωμικοτραγικής παρατήρησης που προσωπικά δεν έχω ακούσει από κανένα. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο των τελευταίων εκλογών είναι ότι το τελικό αποτέλεσμα δεν καταγράφηκε ούτε κατά διάνοια στις δημοσκοπήσεις. Αν σε αυτό προσθέσουμε και την εμφανή έκπληξη όλων των παρατάξεων, η εξήγηση δεν μπορεί να είναι άλλη από το γεγονός ότι μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας ΝΤΡΕΠΟΤΑΝ γιαυτό που σκόπευε να κάνει και δεν είχε μούτρα να το πει σε κανένα. Η κατάσταση άλλαξε άρδην φυσικά όταν όλοι αυτοί κατάλαβαν εκ των υστέρων ότι δεν ήταν μόνοι στην επονείδιστη απόφασή τους και πως τώρα μπορούσαν επιτέλους να γιορτάσουν ανερυθρίαστα μαζί το mitsotaki-pride!
Λογική σκέψη. Όπως, φοβάμαι, και η ακόλουθη που με απασχολεί τελευταία. “What if”, που λένε, υπάρχει και εδώ η ωσεί-πανταχού-παρούσα αντιστροφή πραγματικότητας; Τουτέστιν: οι σφυγμομετρήσεις λένε την ΑΛΗΘΙΝΗ ιστορία και το εκλογικό αποτέλεσμα είναι (προ-) μαγειρεμένο.
Δεν μπορώ να το αποκλείσω. Ούτε και την πιθανότητα να ήταν οι δημοσκοπήσεις υπαγορευμένες από την κυβέρνηση στα πλαίσια μιας παρακινδυνευμένης θεωρίας παιγνίων. Το σίγουρο είναι ότι το αποτέλεσμα ήταν αυστηρά μεθοδευμένο απέξω και γιαυτό οι ξένοι δεν έδειξαν αυτή τη φορά το παραμικρότατο σημάδι ανησυχίας.
Τείνω να συμφωνήσω μετά βεβαιότητας : με δεδομένη την κατεύθυνση που υποχρεωτικά θα ακολουθήσει η χώρα, όπως και όλες άλλωστε, και επίσης δεδομένη την αδυνατότητα αντίδρασης, απορεί κανείς για ποιο λόγο θα διεκδικούσε ο σύγχρονος πολιτικός [πέραν του “λογοδοσμένου”] κάτι παραπάνω από το “μαγαζάκι” του ΚΚΕ, άντε έστω μια αναβάθμισή του.
Νομιζω ότι η “ειδική σχέση” του …τιμημένου επεκτείνεται στο σύνολο της “κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης”.
No doubt. Πολύ φοβάμαι μάλιστα ότι ο Μητσοτάκης θα εκλέγεται συνεχώς από δω και στο εξής – με την αρωγή και των σχετικών συνταγματικών ρυθμίσεων – σαν μια δυτική εκδοχή του Ερτογάν ή του Πούτιν. Η Ελλάδα δηλαδή και πάλι στο ρόλο του ευρωπαϊκού Guinea pig.
Σε περίπτωση πάντως που τελικά συμβεί κάτι παρόμοιο – γιατί βέβαια υπάρχει και ο αστάθμητος παράγοντας – αυτό θα γίνει νομότυπα και με τη δεδηλωμένη στήριξη του κόσμου, οπότε όλα καλά. Σταθερότητα ήθελαν, σταθερότητα θα πάρουν. Αν τώρα μερικοί παράξενοι στραβώνουν με τις μεθόδους και με τους σκοπούς τέτοιων πολιτικών.. who gives a fuck θα ήθελα να πω, αλλά δεν είναι αλήθεια. Καλύτερα επομένως να κρατήσουν τις όποιες αντιρρήσεις για τον εαυτό τους.
Δεν διαφωνώ καθόλου. Απλώς για μένα, το να γράφω τις μαλακίες μου είναι το ίδιο με το να γράφω τα ηλίθια κομματάκια μου ή να βγάζω που και που ένα δίσκο : Ένα είδος τελετουργικού που σε διευκολύνει να πορεύεσαι σ’ αυτό τον κόσμο.
Τώρα ως προς την πιθανότητα επηρεασμού εξ αυτού του ο,τιδήποτε, δεν έχω αυταπάτες: οι άνθρωποι που επηρεάζουν τον κόσμο είναι αυτοί που αφήνονται να το κάνουν, με δεδομένο ότι θα τον επηρεάσουν προς τη “σωστή” κατεύθυνση. Ακόμα κι αν εξωτερικά οι τάσεις τους διαφέρουν.
Αλλά η σταθερότητα για την οποία μιλάς δεν νομίζω ότι πρόκειται να υπάρξει. Το “μέλλον της ανθρωπότητας”, η νέα κανονικότητα που λένε, περιγράφεται από δυο λέξεις [pardon my french:] “ΠΙΠΑ-ΚΩΛΟ”.
Εκει που πρέπει να στρέψει κανείς την προσοχή του στην παρούσα περίσταση, είναι οι υπερεξουσίες για τις οποίες προαλείφεται ο WHO, η “Παγκόσμια Υγειονομική Διακυβέρνηση” – όρος που έχω ακούσει από διακεκριμένο Έλληνα γιατρό, εν μέσω πανδημικού …κολοφώνος. Όπερ σημαίνει ότι, κάποιοι “μυημένοι”, γνωρίζουν ότι πρόκειται περί σχεδίου, μακράς πνοής μάλιστα.
Ακόμα και ο γιατρός συγγενικού μου προσώπου, Φλεβάρη-Μάρτη του ’20 μου είχε πει κάτι που συγκράτησα : έτσι θα είναι Σωκράτη από δω και πέρα. Συνέχεια πανδημίες, από ζώα, μεταλλάξεις κτλ. “Και που το ξέρεις εσύ αυτό” του λέω. “Δεν έχει σημασία μου λέει. Θα το δεις…”
Δεν είμαι σίγουρος γιαυτό που λες με τις πανδημίες. Το κόλπο είναι πλέον παλιό και με πολύ σοβαρές παρενέργειες. Εννοείται φυσικά ότι άμα χρειαστεί θα το ξανακάνουν. Στην πραγματικότητα όμως οι τύποι πλασάρουν συνεχώς και νέες απάτες, ώστε ο κόσμος να είναι πάντοτε απροετοίμαστος. Η δικτατορία θα επιβληθεί με τέτοιο τρόπο που την κρίσιμη στιγμή δεν θα το καταλάβει κανένας.
Υπάρχει πάντα η περίπτωση, αποτελεί μέρος και του δικού μου σκεπτικού, η παρουσίαση των μεγαλόπνοων σχεδίων του WHO να αποτελεί απλώς ένα τεράστιο distraction. Αλλά δεν το πολυνομίζω. Θα ασχοληθώ όσο εκτενέστερα μπορώ σύντομα [εντός του Σ-Κ οπωσδήποτε] με τους σχεδιασμούς του WHO.
Έχω ήδη αναφέρει διάφορα επ’ αυτού αλλά υπάρχουν πολλά ακόμα. Οι τύποι έχουν βάλει στο κόλπο ό,τι μπορείς να φανταστείς, από climate change [εννοείται] μέχρι neurological / mental disorders πυροδοτούμενα από μη politically correct συμπεριφορές και στη συνέχεια ενισχυτικά πανδημικών τάσεων, και δε συμμαζεύεται. Μιλάμε για κανονικό bedlam planet.
H μαλακία θα χτυπάει όλο και περισσότερο κόκκινο καθώς τα πληθωριστικά λεφτά των δυτικών χωρών εξανεμίζονται και η δανεική ευημερία οδεύει στο τέλος της. Οι καλομαθημένοι πληθυσμοί τους θα γίνονται όλο και πιο υστερικοί, πιο ευερέθιστοι, θα τρώγονται με τα ρούχα τους, θα επιζητούν συνεχώς το ψέμα και θα ψάχνουν εχθρούς κι εξιλαστήρια θύματα με το μικροσκόπιο. Δεν αποκλείεται μάλιστα η άρρηκτη ενότητα της πολιτικής ορθότητας να διασπαστεί μετά την πλήρη επικράτησή της (μπορείς να πεις και την ήττα της) και οικολόγοι, ψυχολόγοι, φεμινιστές, ομοφυλόφιλοι, τραβεστί, προσφυγολάγνοι, λοιμωξιολόγοι και δε συμμαζεύεται ναρχίσουν να σκοτώνονται μεταξύ τους.
Το τελευταίο είναι κατά την άποψή μου 100% σίγουρο. Δείγματά του υπάρχουν ήδη επί αμερικανικού εδάφους με τη διελκυνστίνδα που έχει ξεκινήσει μεταξύ φεμινιστριών και transgenders. Η “κοινότητα” των οποίων αποτελεί αυτή τη στιγμή φερέφωνο των πιο προωθημένων μαλακιών που έχει γεννήσει η woke κουλτούρα.
Συμφωνώ επίσης και ως προς τους καλομαθημένους των Δυτικών κοινωνιών [ιδίως, εκ των πραγμάτων, τους νεαρότερης ηλικίας]. Βέβαια οι πληθυσμοί δεν αποτελούνται μόνο από καλομαθημένους, αλλά και από ανθρώπους που αγωνίζονται για τον επιούσιο. Και το “φρουτοχυμό” αυτοί πρώτιστα θα τον καταναλώσουν.
Και για να κλείσω αυτή τη σύντομη παρένθεση με τον τρόπο που την ξεκίνησα: σήμερα μου έδειξε κάποιος ένα βίντεο με το Μητσοτάκη καλεσμένο σε μια χιουμοριστική εκπομπή προτού εκλεγεί πρωθυπουργός, που επιβεβαίωσε τις χειρότερες υποψίες μου. Εντάξει λέμε για το Σαββόπουλο, αλλά βασικά ό ίδιος ήταν ανέκαθεν με την επιφύλαξη της ηλικίας. Ετούτος εδώ απλά δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος.
Ως προς το Μητσοτάκη : είναι δεδομένο ότι στα νιάτα του, ας πούμε, άκουγε Jethro Tull [και προφανώς, υποθέτω, και άλλα αντίστοιχα]. Αυτό κάτι σημαίνει σχετικά μ’ αυτό που λες, με το οποίο ούτως ή άλλως συμφωνώ.
Ο κυρ-Σαββόπουλος δεν ήταν ίδιος με σήμερα, και αυτό δεν αφορά στην ηλικία, γιατί τον καιρό της περιστασιακής γνωριμίας μας [late ’90s] είχε σε κάποιο βαθμό εκμαλακιστεί ήδη. Μέχρι όμως μια εποχή, ιδίως στα ’70s, γαμούσε κι έδερνε, κατά την άποψή μου πάντα.
…Το περί Μητσοτάκη πάντως αποτελεί ένδειξη του ότι οι συνωμοσιολόγοι που μιλούν για σκοτεινές δραστηριότητες [as in αποκρυφιστικές] στα άδυτα των ελίτ, όλο και κάτι ξέρουν.
Τείνω να υπερθεματίσω.
Παρεμπιπτόντως, μιας και παλιότερα λέγαμε κάτι για ελληνικές ταινίες τρόμου, μόλις ανακάλυψα στο ΥΤ ελληνικό 70s horror b-movie ονόματι the devil’s men με Peter Cushing, Ανέστη Βλάχο κλπ και μουσική.. Brian Eno. Τι να πω.
Πλάκα με κάνεις και δε σοβαρολογείς.
Τώρα μόλις το τσέκαρα. Μεγαλύτερη απορία από το ότι υπάρχει αυτό το πράμα μου προκαλεί το ότι δεν το ήξερα. Δεδομένου του ότι παίζουν μέσα εμβληματικές φυσιογνωμίες του ελληνικού πολιτισμού – Κώστας Καργιώργης, Νίκος Βερλέκης, Δημήτρης Μπισλάνης etc.
Ε ρε γλέντια!