ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΖΟΥΛΗΣ : ΤΡΥΠΙΑ ΚΑΠΕΛΑ (1989)

Δυο γλυκύτατα τραγούδια του Βασίλη Καζούλη. Για μένα από τα καλύτερά του, και από τις πιο όμορφες δυτικότροπες μπαλάντες που (δεν) έχουν ακουστεί επί ελληνικού εδάφους. Ο ίδιος ο ΒΚ άλλωστε αποτελούσε πάντα μια ξεχωριστή παρουσία μέσα στην ηχηρή, κακόφωνη μετριότητα των σύγχρονών του “τραγουδοποιών”. Τα τραγούδια περιέχονται στο πιο φιλόδοξο μουσικά, όχι επιτυχημένο εμπορικά άλμπουμ του, Τρύπια Καπέλα του 1989.
Two sweet and gentle songs by
Vassilis Kazoulis. For me among his best, and among the most beautiful western-style ballads that have (not) been heard on Greek territory. BK himself, after all, is a remarkable, low-key figure among the resonant, cacophonous mediocrity of his contemporary “songwriters”. The songs are included his most musically ambitious and not commercially successful album, 1989’s Trypia Kapela.

(00:00) ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ
Βουλιάζω μεσ’ τις σκέψεις μου και πνίγομαι
ταξιδευτής και ναυαγός να σας θωρώ
με το `να μου το μάτι ανοιχτό,
ειρηνευτής πάνω στο χώμα και να κοίτομαι.
Στριφογυρνάω σαν αέρας και ζαλίζομαι
μέσα στη δίνη των πραγμάτων να χαθώ.
Ότι έχει μείνει στη ζωή μου ορατό
απ’ τα μαλλιά του το κρατώ και κλυδωνίζομαι
Σαν τον Χριστό ανηφορίζω παραδίνομαι.
Ρίχνω νερό, πλάθω πηλό και ξαναγίνομαι.
Άνοιξη μπαίνει και βαπτίζομαι
πάνω σ’ αδιάβατο πλανήτη ξεκινώ
μα τον χειμώνα είν’ το σώμα μου κυρτό
μαζί μ’ υπάρξεις θλιβερές να συνωστίζομαι.

(02:54) ΓΕΙΤΟΝΙΑ
Στη γειτονιά που μεγαλώσαμε
έφερνες γύρω το στενό
το παιδικό σου μυστικό
ζούσε χειμώνες καλοκαίρια
άπλωνες κι έδενες δειλά
δωράκια στίχους και τεφτέρια
Έφερνες γύρω το στενό
για την αγάπη που τρεμόπαιζε ήθελα τόσα να σου πω.
Σαν ξεχασμένη μεσ’ την ψάθινη σου κούνια
έφτιαχνες γέλια πονηρά
Η δακρυσμένη σου ματιά
έσταζε πίκρα και χαρά
μα σε κρατάω πιο σφιχτά
Έφτιαχνες γέλια πονηρά
για την αγάπη που μεθά και ψιθυρίζει μυστικά
Χίλια ταξίδια που `χεις στο μυαλό σου
ειν’ η αυλή μου αδειανή
Ο τροβαδούρος στη σκηνή
να σε κοντέψει τραγουδά
μέσα στα ξύλινα τα σπίτια
ψάχνει για λόγια χθεσινά
ειν’ η αυλή μου αδειανή
για την αγάπη που ξεχνά και τριγυρίζει μοναχή.

(Visited 78 times, 1 visits today)

Discover more from OANNES

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

5 Comments

  1. Liz Gauffreau July 18, 2025 at 2:42 am

    I enjoyed these songs a great deal.

    Reply
    1. Oannes July 18, 2025 at 10:30 am

      I appreciate you saying this. These songs have a certain innocent feeling which makes them extremely lovable imo.
      This is one of the very few guys I chose to work with as a session musician in my youth (meaning : emulating this sound live with my electronics – highly advanced for the time).

      Reply
      1. Liz Gauffreau July 18, 2025 at 8:56 pm

        I love songs with innocent feelings, just enjoyment in being alive.

        Reply
        1. Oannes July 19, 2025 at 7:26 am

          That’s the point in making art, I guess, even if you’re sad or angry.

          Reply

Leave a Reply