Δεν είχα δει την ανάρτηση στον καιρό της (Απρίλιος, μέρες “Αγίων Αναργύρων”), να όμως που …ξαναεπανήλθε επ’ ευκαιρία της νέας “γυναικοκτονίας”. Όπως μπορεί κανείς να δει
1. Το πράγμα χαρακτηρίζεται από επαγγελματική αρτιότητα (θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε …με τη φροντίδα ποίων, και από ποιούς σπονσοραρισμένη)
και
2. Δίπλα στον τραγέλαφο της “θεωρητικής” προσέγγισης, στην αγελαία, νηπιακού επιπέδου μέθεξη των “γυναικών” και την αξιοθρήνητη γελοιότητα του “καλλιτεχνικού” αποτελέσματος, υπάρχει κάτι σαν προτροπή για …ξεσηκωμό, ή μου φαίνεται; τί είδους είναι άραγε αυτός; μήπως θα πρέπει, τα τοξικά αρσενικά, να ανησυχούμε;
Μήπως ο στόχος του τραγέλαφου “γυναικοκτονία” δεν αφορά σε νομική αναγνώριση, αλλά σε …έκνομη δραστηριότητα;
Οι παρουσίες του βίντεο εμπνέουν θυμηδία και θλίψη. Και σίγουρα όχι φόβο. Ίσως όμως γι’ αυτό ακριβώς έχουν επιλεγεί ως ενεργούμενα.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Το συμπέρασμα που βγάζουν τέτοια μηνύματα και απόψεις είναι ότι επειδή κάποια είναι γυναίκα έχει το αλάθητο ως άλλος πάπας και δεν είναι υπεύθυνες των επιλογών τους και πράξεών τους κάτι που φυσικά στον αντίποδα , ο άνδρας, φταίει για όλα.
Με τέτοιες αντιλήψεις αρκετός κόσμος μένει παντελώς ανώριμος σε ένα διαρκώς ταχύτατα μεταβαλλόμενο κόσμο και με ένα ΑΙ να είναι Δαμόκλειος σπάθη στο μέλλον της ανθρωπότητας . Μετά αναρωτιούντε κάποιοι γιατί οι Millennials (και όχι μόνο αυτοί) είναι απογοητευμένοι.