Αντιγράφω / μεταφράζω από το περιοδικό Fortune με τη βοήθεια της Google.
Ο Δρ Mark Dybul έχει μερικά καλά και κακά νέα σχετικά με την πανδημία. Τα καλά νέα είναι ότι η πρόοδος στη θεραπευτική, τα εμβόλια και τον τομέα της βιοτεχνολογίας πιθανότατα θα βοηθήσει τον κόσμο να αποφύγει την επανάληψη των καταστροφών που έφεραν το 2020 και το 2021. Τα κακά νέα είναι ότι πιθανότατα θα δούμε ένα ανθεκτικό στα εμβόλια στέλεχος του κορωνοϊού κάποια στιγμή την άνοιξη του 2022. Ο Dybul, ο οποίος είναι Διευθύνων Σύμβουλος της Enochian BioSciences και καθηγητής στο Τμήμα Ιατρικής του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Georgetown, δεν έκανε αυτή την πρόβλεψη ελαφρά τη καρδία, μιλώντας στο συνέδριο της Πρωτοβουλίας Ceo Fortune στην Ουάσινγκτον, D.C., την Τρίτη. Επισήμανε την εξέλιξη σε περιοχές όπως της Βόρειας Ευρώπης και του Ισραήλ, ιδιαίτερα εμβολιασμένες, οι οποίες εντούτοις εξακολουθούν να βιώνουν αυξανόμενα ποσοστά μόλυνσης, νοσηλείας και θανάτων.
«Όσο πιο γρήγορα ενισχυθούμε, τόσο καλύτερα θα είμαστε για τους επόμενους δύο μήνες», ανέφερε [σ.σ.!!! πού ‘σαι Βασιλακόπουλε…] . Πιστεύω (όλες μου οι προβλέψεις μου μέχρι σήμερα έχουν δικαιωθεί) ότι μέχρι τον Μάρτιο, τον Απρίλιο, τον Μάιο, θα έχουμε μια πλήρως ανθεκτική στα εμβόλια παραλλαγή. Ο λόγος είναι ότι έχουμε τόσο χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού σε όλο τον κόσμο, με τον ιό να κάνει πινγκ-πονγκ μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων.
«Αυτό που θα βοηθήσει είναι τα θεραπευτικά φάρμακα που αναπτύσσονται από την Pfizer και τη Merck, τα οποία μειώνουν τις νοσηλείες, καθώς και τα προϊόντα που αναπτύσσονται από διάφορες εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της Enochian Biosciences [σ.σ.: αυτό έλειπε να μην είναι συμπεριλαμβανόμενη…], όπως ρινικά σπρέι που παρέχουν προφύλαξη και εμποδίζουν τη μετάδοση. «Νομίζω ότι θα έχουμε τέτοια προϊόντα τον επόμενο ενάμιση χρόνο περίπου», ανέφερε ο εκπαιδευμένος από τον δρα. Φάουτσι [σ.σ.: ουπς!] γιατρός.
«Έτσι, μακροπρόθεσμα, η κατάσταση θα εξομαλυνθεί, αλλά ο επόμενος ενάμιση χρόνος θα μπορούσε να είναι αρκετά δύσκολος». Ερωτώμενος για την επιστροφή των εργαζομένων στα γραφεία τους, ο δόκτωρ είπε ότι οι υποχρεωτικοί εμβολιασμοί, τα τεστ και η βελτίωση της ροής του αέρα για τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού είναι καίριας σημασίας. Είναι επίσης επιτακτική ανάγκη οι διευθυντές των εταιριών να πάρουν στους ώμους τους την επιβολή αυτών των μέτρων, αντί να βασίζονται στην κυβέρνηση.
«Οι διευθύνοντες σύμβουλοι μπορούν να προωθήσουν την κοινωνική αλλαγή με τρόπο που δεν πιστεύω ότι μπορούν οι κυβερνήσεις» , ανέφερε. «Και, νομίζω, απλά μιλώντας με το εργατικό δυναμικό τους : είναι άλλο να δίνεις μια εντολή για υποχρεωτική χρήση μάσκας, κι άλλο να μιλάς μαζί τους. Είναι άλλο πράγμα να τους λες, «Θα επιστρέψεις στη δουλειά» ή «Δεν θα επιστρέψεις στη δουλειά», και άλλο να συζητάς, να εξηγείς γιατί και πώς, να ακούς ποιες είναι οι ανησυχίες τους … [σ.σ.: …και μετά να τους λες «θα επιστρέψεις στη δουλειά» ή «δεν θα επιστρέψεις τη δουλειά»…].
Για το μέλλον της πανδημίας, ο επιστήμων αναφέρει τρία σενάρια. Το πρώτο την θέλει να «τελειώνει» όπως εκείνη της ισπανικής γρίπης του 1918-19. Αυτό όμως, λέει, είναι απίθανο επειδή, σε αντίθεση με τότε, οι επικοινωνίες είναι πολύ ταχύτερες, και μαζί η μετάδοση του ιού.
Το δεύτερο είναι ότι η πρόοδος σε θεραπείες / προφυλάξεις θα βοηθήσει τις πλουσιότερες περιοχές του κόσμου, ενώ ο ιός παραμένει στα φτωχότερα έθνη. «Οι πλούσιες χώρες θα τα πάνε μια χαρά, καθώς θα έχουμε όλα αυτά τα προϊόντα διαθέσιμα, αλλά θα έχουμε ενδημικότητα σε χώρες με χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο, και αυτό είναι που θα οδηγήσει σε συνεχείς παραλλαγές», λέει. «Ο Covid θα είναι πλέον σαν γρίπη».
«Η τρίτη πιθανότητα είναι …ένα χάος παντού, με τον ιό να μεταλλάσσεται τόσο που θα αντέχει και στις θεραπείες», είπε. «Αυτό είναι πραγματικά απίθανο. Νομίζω ότι μάλλον κατευθυνόμαστε προς το μεσαίο σενάριο, αλλά θα χρειαστούν δύο με τρία χρόνια για να φτάσουμε εκεί…»

Παρατηρεί κανείς ότι οι προβλέψεις / απόψεις του «ειδικού» δείχνουν προς ένα είδος …εταιρειοκρατίας, με την πρωτοβουλία να περνάει από τα χέρια των πολιτικών ηγετών σ’ εκείνα Διευθυνόντων Συμβούλων όπως ο ίδιος. Προς μια απλοποίηση δηλ. των ταξικών διαβαθμίσεων δια της δημιουργίας δυο βασικά τάξεων : διευθυντών και διευθυνομένων. Σχήματος που, όσο περίεργο και αν ακουστεί, αποτέλεσε modus operandi του σοβιετικού, «σοσιαλιστικού» καθεστώτος.
Θυμάμαι όμως τις διακηρύξεις των φαρμακευτικών περί «εντυπωσιακής» αποτελεσματικότητας της mRNA τεχνολογίας, η οποία θα επέτρεπε ανάλυση / χαρτογράφηση κάθε νέας παραλλαγής σε χρόνο dt, για να επακολουθήσει το αντίστοιχο εμβόλιο. Πού κολλάνε με όλα αυτά οι αναλύσεις του διακεκριμένου επιστήμονος; Νοείται παραλλαγή του ιού ανθεκτική σ’ ένα εμβόλιο φτιαγμένο αποκλειστικά γι’ αυτήν;
Ακούω ξανά στη τηλεόραση …the guy I love to hate. Ο ανεκδιήγητος Πάνος Παναγιωτόπουλος και μια κυρία – item, την οποία παρουσιάζει ως «την πιο βαριά υπογραφή στο ιατρικό ρεπορτάζ», διαπιστώνουν προς μεγάλη τους θλίψη ότι «τελικά, δυστυχώς, αντίθετα απ΄ ότι νομίζαμε, τα εμβόλια δεν αποτελούν τη λύση για την πανδημία. Παντού ο ιός εξαπλώνεται ραγδαία, ακόμα και σε χώρες με 90% εμβολιασμένους. Οπότε, αυτό που πρέπει να επανέλθει παντού, σε εσωτερικούς αλλά και σε εξωτερικούς χώρους, είναι …η μάσκα».
Και σκέφτομαι ότι …δεν υπήρξε ποτέ θέμα εξαλείψεως ενός ιού που απλούστατα δεν εξαλείφεται [όσοι έχουν διαβάσει τα κείμενα και τα σχόλια του stcigar, αλλά και τις αναλύσεις επιστημόνων που τιμούν τον όρκο τους – Γάκης, Κούβελας, Φαρσαλινός κ.ά., ξέρουν τι εννοώ].
Αυτό που εξ αρχής υπάρχει είναι μια επιχείρηση πολλαπλασιασμού των δισεκατομμυρίων του τζίρου των Big Pharma, με ένα πρόγραμμα μακράς πνοής, όπου η εκάστοτε «κλιμάκωση της πανδημίας» έρχεται ακριβώς τη στιγμή που βολεύει για την εισαγωγή, ή την …ενίσχυση της διείσδυσης στην αγορά ενός συγκεκριμένου προϊόντος.
Οι αετονύχηδες των φαρμακευτικών [θεωρώ «χρέος» του ενημερωμένου πολίτη να εγκύψει στην ένδοξη ιστορία τους] υπολογίζοντας ότι, γύρω στην Άνοιξη, μια κρίσιμη μάζα κόσμου θα έχει πλέον αντιληφθεί τι παίζεται με τις αλλεπάλληλες δόσεις, αντίληψη που θα ρίξει στα τάρταρα το εμβολιαστικό πρόγραμμα, ετοιμάζονται να βάλουν το πρότζεκτ στην κατάψυξη, εισάγοντας πλέον μαζικά [ξανά ως «μόνη λύση»] τις πανάκριβες θεραπείες τύπου μονοκλωνικά αντισώματα.
Last but not least, ο οριστικός θρίαμβος ανήκει σ’ εκείνο που έχουμε επισημάνει [sorry δηλ. αλλά …με πνίγει το δίκιο μου] απ’ την αρχή – αρχή της επιχείρησης «πανδημία» ως ένα από τα βασικά ζητούμενα : η μάσκα.