Στο πλαίσιο του νεοπολιτικάντικου, μεταφωσκολικού κιτς που δίνει τον παλμό των ημερών, ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα εγκώμια της “ανεξάρτητης” δικαιοσύνης από σύσσωμο τον πολιτικό / δημοσιογραφικό κόσμο. Ο οποίος, μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης, αισθάνεται πλέον ελεύθερος να αναπνεύσει.
Η σχέση του δημόσιου διαλόγου με την λογική [ας μη βάλουμε και την ηθική στη συζήτηση γιατί θα χαθεί η μπάλα] γίνεται αντιληπτή από την απουσία, νύξης έστω, γύρω απ’ το πόσο …ανεξάρτητη και απερίσπαστη μπορεί να είναι η Δικαιοσύνη στο έργο της, δεχόμενη συμβουλές και παροτρύνσεις σε όλους τους τόνους, και …αντιμέτωπη με “αυθόρμητες” κινητοποιήσεις από όλο το φάσμα της αριστεράς, συμπεριλαμβανομένων κουκουκολοφόρων ακροβολισμένων σε ταράτσες. Τους οποίους ουδείς “φασίστας αστυνόμος” αισθάνθηκε την ανάγκη να επισκεφθεί για να ερευνήσει τι δουλειά είχαν εκεί πάνω…
Η πλέον κωμική περίπτωση αφορά φυσικά στην Αδαμαντία Οικονόμου, την Εισαγγελέα που ζητούσε πέρυσι απαλλαγή των μελών της ΧΑ, προκαλώντας την μήνι “του Twitter” και …του Χρήστου Χωμενίδη.
Η αρχική τοποθέτησή της τώρα επί των ελαφρυντικών, ήταν η απόρριψή τους, συλλήβδην και χωρίς …περιττές αναφορές σε επιμέρους πρόσωπα: «θα ήταν αντιφατικό απ’ τη μία να προτείνω ελαφρυντικό και από την άλλη πλευρά να έχουν κριθεί ένοχοι για πράξεις ανθρωποκτονίας και για εγκλήματα που πλήττουν το δημοκρατικό πολίτευμα. Είμαι αναγκασμένη να προτείνω συλλήβδην την απόρριψη όλων των ελαφρυντικών»
Μετά από έντονες παραστάσεις των συνήγορων, παραχώρησε κάποια ελαφρυντικά. Αποτέλεσαν αντικείμενο δηκτικών σχολίων εκ μέρους των δημοκρατικών anchormen & women.