Το προ τριημέρου post ΚΙΝΑ: ΤΟ “ΡΟΚ” ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΜΑΣ τελείωνε έτσι:
Πέρα απ’ τους ύμνους στην κινεζική αποτελεσματικότητα, όλο και περισσότερες φωνές μιλούν για το πολιτκό σύστημα που είναι το “καταλληλότερο” για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής αλλά και μιας πανδημίας: αν το σκεφτείς, η δεύτερη είναι αναβάθμιση του επιπέδου επείγοντος της πρώτης: με όσα εκατομμύρια κι αν ρίχνονταν στην εκστρατεία της Greta, ουδείς επρόκειτο να ενδιαφερθεί για τον Πλανήτη, όταν η αρρώστια του αναμένεται να εκδηλωθεί σε δώδεκα χρόνια το νωρίτερο.
Αντίθετα, …όταν ο κίνδυνος χτυπάει την πόρτα, ουδείς μπορεί να μείνει ασυγκίνητος.
Στοιχηματίζω ότι, στο εγγύς μέλλον, πανδημίες και climate change θα αποτελούν ενιαίο concept.

Επιδεικνύοντας  “σατανικό” timing, η καρικατούρα ακτιβίστριας [=καρικατούρα καρικατούρας] έσκασε μύτη, με βαθυστόχαστο ύφος και βαρυσήμαντες δηλώσεις. Υποθέτω πως, αν δεν συνδέει προς το παρόν τα μείζονα ζητήματα, κορωνοϊό και climate change, είναι γιατί επείγει η υπόμνηση του δεύτερου, το οποίο βρίσκεται καιρό τώρα εκτός εμβέλειας των media.
Ίσως βέβαια η [πρόβα πριν την επίσημη] επανεμφάνιση της Γκρέτα να είναι καλό νέο. Ίσως υποδηλώνει ότι, οι υποβολείς του όντος, ξέρουν για την πανδημία, κάτι το οποίο εμείς δεν ξέρουμε: ότι το πράγμα πάει για αποκλιμάκωση. Εξ ου επανενεργοποιούν σιγά σιγά το project.