Το τίμημα που έχεις να πληρώσεις, συνδυάζοντας πρωινό και τηλεοπτική ενημέρωση:
Συνέντευξη με τον “πρώτο Έλληνα που μπήκε σε καραντίνα για τον κορωνοϊό”. Σε πείσμα του τίτλου, όπως θα αποδειχτεί, ο άνθρωπος δεν παρουσίασε ποτέ ίχνος συμπτώματος. Κρίθηκε απλώς σκόπιμο, μια και βρισκόταν στην Κίνα το τελευταίο διάστημα, να μπει σε καραντίνα. Η συζήτηση θα διανθιστεί με ερωτήσεις του τύπου “οι γονείς σας ήρθαν και σας αγκάλιασαν μετά την καραντίνα ή …φοβόντουσαν;” ή “τώρα βέβαια …δεν θα ξαναπάτε στην Κίνα…έ;”

Ο “πρώτος Έλληνας που μπήκε σε καραντίνα για τον κορωνοϊό” λέει κάποια στιγμή, και οι “δημοσιογράφοι” συμφωνούν, ότι η θνησιμότητα του ιού είναι μικρότερη απο εκείνη μιας απλής γρίπης.
“Οπότε”, …απορεί και εξίσταται ο anchorman, “προς τι όλος αυτός ο πανικός;”.  Στο μεταξύ, το οπτικό σκέλος του θέματος παραπέμπει κανονικά σε ιατρικό θρίλερ, με μουσικούλα, αντιασφυξιογόνες μάσκες et al…
Όλα αυτά, στο πλαίσιο μιας υπόθεσης που δεν επιδέχεται περισσότερες από δυο ερμηνείες: ή πρόκειται για κάτι μεγαλύτερο [βλ. post Ο ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ ΕΙΝΑΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΟΠΛΟ], το οποίο αποκρύπτεται από τις αρχές της Κίνας και όχι μόνο. Ή πρόκειται για μια ακόμα φούσκα παραπληροφόρησης δημιουργημένη από τα media, με σκοπό την τρομοκράτηση / λείανση των αντανακλαστικών του κόσμου στην κήρυξη καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης. Η οποία [“κατάσταση εκτάκτου ανάγκης”] τείνει να αποτελέσει τη νέα κανονικότητα.
Αποτελεί ολοκληρωτικό θρίαμβο των μιντιανθρώπων το ότι ευχόμαστε να ισχύει το δεύτερο.