Σκέφτομαι πόσο βαρετό θα ήταν να ασχολείται κανείς με κάποιον σαν τον …Πάνο Παναγιωτόπουλο, αν, ως ακραία περίπτωση, δεν προμήθευε μια φωτογραφία των χαρακτηριστικών του είδους του.
Μιλώντας προχτές με μετερωλόγο, εν όψει “πρωτοφανών μετεωρολογικών φαινομένων” ο έμπειρος δημοσιογράφος, όπως αυτοχαρακτηρίζεται, ρωτάει: “πείτε μας λοιπόν κύριε …τι λένε τα μαθηματικά μοντέλα σας…” Ο μετεωρολόγος, συμπαθής, του απαντά με στωικότητα: “τι να σας πω, κύριε Παναγιωτόπουλε, τέσσερα είναι τα μοντέλα έχω, τέσσερεις και οι απαντήσεις …για να μην πω και πέντε”. Ουδεμία αντίδραση από τον, συνήθως έτοιμο να πιαστεί απ’ το παραμικρό, ΝΠ. Η συζήτηση συνεχίσθηκε με όλα όσα πρέπει να φοβούνται οι κάτοικοι των αγροτικών κυρίως περιοχών…
Το δέος που προσπαθεί να εμφυσήσει ο ΠΠ στην τηλεθεατή για τα μαθηματικά μοντέλα, είναι σχεδόν …απτό. Το αν το αισθάνεται και ο ίδιος, αφορά τον ψυχολόγο και τον ηθικολόγο της υποθέσεως. Αυτό που αφορά εμένα είναι αυτό που μου θυμίζει: οι παλαιότερες γενιές, παπούδες μας και βάλε, στα χωριά, στέκονταν περιδεείς απέναντι στον “μορφωμένο”, τον άνθρωπο που είχε τελειώσει το Γυμνασιο ή, θου Κύριε, το Πανεπιστήμιο. “Εγώ δεν τα ξέρω αυτά παιδάκι μου …αυτά τα ξέρετε εσείς οι σπουδαγμένοι”. Επειδή η καλή μου τύχη τα έφερε να περάσω σε χωριό όλα τα καλοκαίρια μου [Ιούνιος – Αρχές Σεπτέμβρη], από …λίγων μηνών μέχρι ενηλικιώσεως, κατάλαβα γρήγορα πόσο άδικοι γίνονταν με τους εαυτούς τους οι “αμόρφωτοι επαρχιώτες”, απέναντι σε …σπουδαγμένους που συχνά δεν ήξεραν “που παν τα τέσσερα”. Κάποιοι απ’ τους οποίους δεν παρέλειπαν να παίρνουν αποφάσεις καταστρεπτικές για το αθώο πόπολο, από τα ύψη της τεχνογνωσίας τους.
Αυτού του είδους το αίσθημα αναβιώνουν σήμερα οι μιντιάνθρωποι : το δέος του χωριάτη για τον σπουδαγμένο.
Η αναβάθμιση του ρόλου των λοιμωξιολόγων, μετεωρολόγων, οικονομολόγων, πληροφορικάριων, υπάγεται στο κόνσεπτ της έλευσης στην κεντρική σκηνή, σε ρόλο πανίσχυρου πρωταγωνιστή, μιας “επιστήμης”, η οποία αφορά αποκλειστικά σε εφαρμογές αμφίβολης αξίας, βαλμένες στο απυρόβλητο. Η ιδέα και μόνο ότι κάποιος “μη ειδικός” θα μπορούσε να έχει άποψη για θέματα που αφορούν τη ζωή του ίδιου και της οικογένειάς του εμπίπτει στην αρμοδιότητα οργανισμών όπως η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.