Ο χώρος της περί την τέχνη δημοσιογραφίας είναι εκείνος όπου συναντιόνταν πάντα κι έκαναν παιχνίδι, η σοβαροφάνεια με την προχειρότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι, στο παρελθόν, η πλειονότης των “δημοσιογράφων” του πολιτιστικού τμήματος μιας εφημερίδας, χρησιμοποιούσαν το χώρο σαν ξεκίνημα, εφαλτήριο για τη μεταπήδησή τους στο “σοβαρό”, πολιτικό ρεπορτάζ * Δεν είναι τυχαίο ότι και οι περισσότεροι από εκείνους που επέλεγαν να σταδιοδρομήσουν στο χώρο δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις : έχω ακούσει “με τα αυτιά μου” άτομο, να ομιλεί από τηλεοράσεως [δεκαετία ’80] για την όπερα “Μπορίς Γκοντουνόβ των Ρίμσκι και Κόρσακοβ. ** Για όποιον αναρωτιέται πόσες κοτσάνες μπορεί να πει κανείς σε μια μόνο πρόταση, η απάντηση είναι ότι το εν λόγω άτομο αντιμετωπίζεται σήμερα με ιερό δέος στον χώρο της περί τα πολιτιστικά δημοσιογραφίας – κάτι σαν τον Πετρίδη ας πούμε.
Το φαινόμενο της “υπηρέτησης” του πολιτισμού από επιφανείς ασχέτους [δημοσιογράφους – καλλιτέχνες], κάθε άλλο παρά άσχετο είναι με την ένταξή του, σήμερα, στο concept της αντι-ρωσικής υστερίας. Απλούστατα, δεν υπάρχουν άνθρωποι να τον υποστηρίξουν μετά λόγου γνώσεως. Κι όσοι το κάνουν, καταφεύγουν σε κλισέ, μεγαλοστομίες και καλές προθέσεις – ακόμα κι έτσι αξίζουν ένα credit.
Η απαγόρευση του ανεβάσματος της Λίμνης των Κύκνων από την ανεκδιήγητη κυρία Μενδώνη *** δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό : Την περίοδο της προσάρτησης της Κριμαίας, Ρώσοι μουσικοί διεθνούς ακτινοβολίας που εκφράστηκαν θετικά γι’ αυτήν, είχαν αντιμετωπιστεί με επικριτική διάθεση, χωρίς αυτή να επεκταθεί σε κάτι περισσότερο.
Τη στιγμή που μιλάμε …καριέρες καταστρέφονται υπό μορφή “χιονοστιβάδας” ακυρώσεων – από τον μαέστρο Βάλερι Γεργκίεφ μέχρι τον πιανίστα Ντενίς Ματσούεφ, καλλιτέχνες γνωστοί για τις σχέσεις τους με τον Βλαντίμιρ Πούτιν απειλούνται με απάλειψη του συναυλιακού τους προγράμματος, αν δεν αποκηρύξουν την εισβολή στην Ουκρανία, όπως αναγκάστηκε να κάνει ο Κίριλ Πετρένκο, μαέστρος της Φιλαρμονικής του Βερολίνου.
Η πιο πρόσφατη εκδήλωση μιας “πολιτιστικής” παράκρουσης που θα έπρεπε να είναι αναμενόμενη, είναι εκείνη της Ορχήστρας του Κάρντιφ, που αναθεωρεί το πρόγραμμα των συναυλιών της αφαιρώντας την Εισαγωγή 1812 – από τα ελάσσονα έργα του Τσαϊκόφσκι **** αναφερόμενο στην απόκρουση της Εισβολής του Μ. Ναπολέοντα απ΄τον Ρωσικό στρατό. Ο λόγος της αφαίρεσής του αφορά στους …κανονιοβολισμούς που, δίκην εφέ, περιλαμβάνει.
“Ένα από τα μέλη της ορχήστρας έχει συγγενείς στην Ουκρανία, θεωρήσαμε ότι έπρεπε να δείξουμε κάποιο σεβασμό…” Αυτή ήταν η “εξήγηση” του διευθυντή της Ορχήστρας Μάρτιν Μέι.
Εν πάση περιπτώσει, αφήνοντας τα παραπάνω ασχολίαστα, το αφιέρωμα του blog στους Ρώσους συνθέτες [και κάποιους Ουκρανούς] το οποίο θα συνεχιστεί, δεν είχε σαν έναυσμα την αντι-ρωσική υστερία, αλλά την φράση ενός από τους πιο αντιπαθέστερούς μου ανθρώπους στον πλανήτη – ίσως όχι τυχαία, απολαμβάνοντος τιμές ήρωα:
“Η Ουκρανία είναι το σύνορο ανάμεσα στη Ρωσία και τον πολιτισμό”
[Βολοντιμίρ Ζελένσκυ]
* Ακόμα και στον ΗΧΟ έχω συνεργαστεί με τέτοιου είδους άτομα – στις μέρες μας ένα από αυτά ασχημονεί συχνά μέσα από τηλεοπτικά πάνελ.
** Δεν είναι μόνο το σουρεαλιστικής συλλήψεως κλασικό “ντουέτο” : η όπερα δεν είναι καν γραμμένη από “τους” Ρίμσκι – Κόρσακοφ. Δική “τους” είναι απλώς μια από τις βερσιόν του έργου του Μουσόργκσι, με παρεμβάσεις στη δομή και την ενορχήστρωση.
*** Μεταξύ μας, μετά από 999 φορές που έχει ανέβει το συγκεκριμένο μπαλέτο [κι άλλες τόσες ο Καρυοθραύστης]…καλά έκαναν και το απαγόρευσαν. Επιτέλους δηλαδή.
**** Κατά κωμικοτραγική σύμπτωση …ουκρανικής καταγωγής.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι αυτή τη στιγμή δεν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους απροσμέτρητα ηλίθιους ακόμα και στα υψηλότατα κλιμάκια των δυτικών κρατών? Το γεγονός ότι κάποιος εξαντλεί τις περιορισμένες δυνατότητές του στην μηχανορραφία, στην εξαπάτηση, στη συνωμοσία και στο ψέμα και τις αμήχανες αντιδράσεις του σε κούφια λόγια και συμβολικές χειρονομίες, δεν αποτελεί με κανένα τρόπο σημάδι εξυπνάδας αν το τελικό αποτέλεσμα είναι στην καλύτερη περίπτωση μια τεράστια τρύπα στο νερό.
Συμφωνώ, υπό την έννοια ότι κάποια στιγμή θα εκδηλωθεί η [πολύ αληθινή] ρωσική αντίδραση …και τότε να δούμε τι θα κάνουν οι εν λόγω καραγκιόζηδες. Οι οποίοι, “παρεμπιπτόντως”, κρατάνε τις τις τύχες μας στα χέρια τους.
…Προσθέτοντας / επαναλαμβάνοντας ότι το μόνο σενάριο στο πλαίσιο του οποίου έχουμε να κάνουμε με μη ηλίθιους, είναι η συνωμοσιολογική θεωρία την οποία υποστηρίζω : ότι στόχος όλων αυτών δεν είναι ο Πούτιν, αλλά …εμείς. Ο κυρ-Βλαδίμηρος είναι απλώς ο χρήσιμος ΜΗ ηλίθιος. Ο φαρμακός της υποθέσεως (είδα κι έπαθα να πείσω το γαμημένο κινητό ότι δεν ήθελα να γράψω “φάρμακο” ούτε …”Φαρμάκης”) στον οποίο θα φορτώσουν όλα τα δεινά της ανθρωπότητας – με προεξάρχουσα μια κρίση δρομολογημένη ήδη προ εισβολής. Και ο οποίος ελάχιστα ενδιαφέρεται γι αυτό, αρκεί όπως είπες κι εσύ να κάνει τη δουλειά του.
Συμφωνώ. Το ερώτημα που προκύπτει ακολούθως είναι γιατί να θέλουν την εξαθλίωσή μας και τι κέρδος αποκομίζουν από αυτό. Η άποψή μου εδώ είναι πάγια και την επαναλαμβάνω με συντομία. Η Ευρώπη δεν παράγει πλέον τίποτα. Ο πλούτος της είναι εικονικός και διαλύεται ήδη σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Οι λύσεις είναι μόνο δύο: 1. Κινεζοποίηση του υπάρχοντος πληθυσμού και σταδιακή αντικατάστασή του από τριτοκοσμικούς μετανάστες που θα καταστήσουν τις δυτικές οικονομίες περισσότερο ανταγωνιστικές 2. Ολοκληρωτικός πόλεμος της Δύσης ενάντια στην Ανατολή με σκοπό την επανάκτηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και όποιος αντέξει. Επειδή όμως και οι δύο “λύσεις” είναι καταφανώς καταστροφικές, στην πράξη δεν έχει σημασία για μας αν είναι προϊόν συνειδητού σχεδιασμού ή ασυνείδητο αποτέλεσμα εκφυλισμού και βλακείας.
Μένει,επίσης,να δούμε ποιός θα τολμήσει να θέσει θέμα για το “Όταν χορεύεις μάτια μου” του Αγγελόπουλου.Ίσως μια λύση για την παράταση του “βίου” του άσματος θα ήταν μια ορθοπολιτική(τύπου mRNA) παρέμβαση στους στίχους,με “μετάλλαξη” των “Μπολσόι” και “σόι” σε “bowl of soy” και “soy” αντίστοιχα.Η ευλυγισία της “χορεύτριας” μπορεί να αποδοθεί στην κατανάλωση soy cereals,μέσα στο box των οποίων βρήκε-ως δώρο-και μια μπαλαρίνα κούκλα,η οποία της ενέπνευσε το πάθος για τον χορό😺…
TOTAL RESPECT!
Ελπίζω ο βίος του αγαπημένου άσματος να παραταθεί χωρίς την εφαρμογή ενός σεναρίου ιδιοφυώς ανεφάρμοστου όπως αυτό εδώ!