Είμαστε στο ξεκίνημα της διάλυσης ενός εφιαλτικού οράματος : το “woke, green future”, σάπιο εξ αρχής, με αποστομωτικό επιστημονικό αντίλογο, και καταλυτικό εναντίον του επιχείρημα τις οργουελικές μεθόδους που εφαρμόσθηκαν για να το επιβάλλουν, καταρρέει. Αυτό, σε όλο τον κόσμο εκτός φυσικά από μια “γηραιά ήπειρο” που έχει προ πολλού πάψει να αποτελεί υποκείμενο εξελίξεων. Ως ουραγός, αργά ή γρήγορα θα συρθεί πίσω από το άρμα της υπερδύναμης που καθορίζει τις τύχες της από το τέλος του ΒΠΠ’. Η οποία μάλιστα δείχνει απρόθυμη να συνεχίσει να το κάνει χωρίς πρόσθετα ανταλλάγματα. Σημειωτέον, για τους ανησυχούντες περί προθέσεων τερματισμού του πολέμου στην Ουκρανία : οι επιθετικές, λεκτικού τύπου αναμίξεις του κυρίου Musk στα εσωτερικά διάφορων ευρωπαϊκών χωρών, κάθε άλλο παρά άσχετη είναι με το θέμα. Γιατί η, εξοργιστική για τα ευρωμαλάκια, προσήλωση του “πλουσιότερου ανθρώπου στον κόσμο” σε φιλορωσικά κόμματα all over Europe, είναι ενδεικτική των προθέσεων της επερχόμενης κυβέρνησης (=κατά την άποψή μου, το “σπρώξιμο” της Ρωσίας για την εγκατάλειψη του “άξονα του κακού” που έχει συμπήξει με την Κίνα). Τώρα, το αν ο DT θα καταφέρει να σταματήσει το πόλεμο σε μια μέρα ή σε έξη μήνες, αφορά αποκλειστικά τους δυστυχείς που αντιμετωπίζουν την προοπτική μιας θυσίας στο βωμό του Βολόντιμιρ Ζελένσκι.
Σε κάθε περίπτωση, μια γεύση απ’ τις όντως τεκτονικές αλλαγές στις ΗΠΑ παίρνει κανείς απ’ το (μεταφρασμένο επί τροχάδην με βοήθεια απ’ την Google) κείμενο του Guardian.
ΥΓ. Ως προς το από τι θα αντικατασταθεί η ουτοπία των liberals, αν κρίνει κανείς από σποραδικές εκδηλώσεις (βλ. screen shot), το μέλλον παρουσιάζεται όχι ακριβώς ρόδινο. Αλλά, ένας καραμπινάτος φασισμός κάθεται ήδη στο κεφάλι μας, σε όλο το διάστημα της κυριαρχίας της woke κουλτούρας. O φόβος δεν αφορά σε κάποια εκ του μη όντος επιβολή, αλλά στη συνέχισή του …με άλλα μέσα.
Οι έξι μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ εγκατέλειψαν την ομάδα Net Zero του παγκόσμιου τραπεζικού κλάδου, με την επικείμενη ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ ως προέδρου να συνάδει με πολιτικές αντιδράσεις κατά του κλιματικού ακτιβισμού. Η JP Morgan είναι η τελευταία που αποσύρεται από την προσηλωμένη στο στόχο του net zero Συμμαχία Τραπεζικών Συναλλαγών (NZBA) υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, μετά τις Citigroup, Bank of America, Morgan Stanley, Wells Fargo και Goldman Sachs.
Αναλυτές έχουν πει ότι οι αποσύρσεις είναι μια προσπάθεια να αποτραπούν οι «αντι-woke» επιθέσεις από δεξιούς πολιτικούς των ΗΠΑ, οι οποίες αναμένεται να κλιμακωθούν όταν ο Trump ορκιστεί ως ο 47ος πρόεδρος της χώρας σε ένα δεκαήμερο. Οι υποσχέσεις του Trump για απορρύθμιση του ενεργειακού τομέα, διάλυση των περιβαλλοντικών κανόνων και επανάληψης των γεωτρήσεων ήταν από τα βασικά σημεία της προεκλογικής του πλατφόρμας, και θα αποτελέσει πυλώνα της διακυβέρνησης μιας χώρας που αποτελεί τη μεγαλύτερη παραγωγό πετρελαίου / φυσικού αερίου στον κόσμο.
Ο Paddy McCully, ανώτερος αναλυτής στην ομάδα εκστρατείας Reclaim Finance, δήλωσε: «Η ξαφνική έξοδος αυτών των μεγάλων αμερικανικών τραπεζών από την NZBA είναι μια προσπάθεια να αποφευχθεί η κριτική από τον Trump και τους αρνητές του κλίματος.«Πριν από μερικά χρόνια, όταν η κλιματική αλλαγή ήταν στην πρώτη γραμμή της πολιτικής ατζέντας, οι τράπεζες ήταν πρόθυμες να καυχηθούν για τις δεσμεύσεις τους να δράσουν για το κλίμα. Τώρα που το πολιτικό εκκρεμές έχει στραφεί προς την άλλη κατεύθυνση, ξαφνικά η δράση για το κλίμα δεν φαίνεται τόσο σημαντική για τους δανειστές της Wall Street. Η NZBA, που συγκλήθηκε από την πρωτοβουλία χρηματοδότησης του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών, αλλά καθοδηγείται από τράπεζες, δεσμεύει τα μέλη να ευθυγραμμίσουν τις δραστηριότητες δανεισμού, επενδύσεων και κεφαλαιαγορών με καθαρές μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050 ή νωρίτερα. Η Citigroup ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της NZBA. Ένας εκπρόσωπος της τράπεζας δήλωσε ότι η απόφαση της Citigroup να παραιτηθεί θα της επιτρέψει να «επικεντρωθεί στην αντιμετώπιση των εμποδίων στην κινητοποίηση κεφαλαίων στις αναδυόμενες αγορές για τη στήριξη της μετάβασης σε χαμηλές εκπομπές άνθρακα».«Παραμένουμε προσηλωμένοι στην επίτευξη καθαρού μηδενικού ισοζυγίου και συνεχίζουμε να είμαστε διαφανείς σχετικά με την πρόοδό μας», ανέφερε η τράπεζα. Αναφερόμενη στην απόσυρσή της, η JP Morgan δήλωσε ότι θα «εργαστούμε ανεξάρτητα για να προωθήσουμε τα συμφέροντα της εταιρείας μας, των πελατών και των μετόχων της, παραμένοντας επικεντρωμένοι σε ρεαλιστικές λύσεις για να βοηθήσουμε περαιτέρω τεχνολογίες χαμηλών εκπομπών άνθρακα, προωθώντας παράλληλα την ενεργειακή ασφάλεια».Ένας εκπρόσωπος της Goldman Sachs δήλωσε ότι η τράπεζα ήταν «πολύ επικεντρωμένη» σε όλο και πιο αυστηρά πρότυπα και απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων που επιβάλλονται από τις ρυθμιστικές αρχές. Επέμεινε ότι η τράπεζα είχε «σημειώσει σημαντική πρόοδο … σχετικά με τους καθαρούς μηδενικούς στόχους της εταιρείας». Το σχόλιο της Wells Fargo αφορούσε μόνο την επιβεβαιωση της αποχώρησής της από τη συμμαχία, ενώ η Bank of America και η Morgan Stanley απέφυγαν κάθε σχόλιο.
Ο Toby Kwan, ανώτερος διευθυντής του Carbon Trust, δήλωσε ότι οι αποσύρσεις των τραπεζών από την NZBA θα μπορούσαν να τους δώσουν μεγαλύτερη ευελιξία ως προς τους τομείς που αποφάσισαν να συμπεριλάβουν στους στόχους τους. Η συμμετοχή των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων σε στοχοπροσηλωμένες στο Net Zero συμμαχίες έχει δεχθεί επίθεση από δεξιούς πολιτικούς της χώρας. Τον Νοέμβριο, μια ομάδα πολιτειών με επικεφαλής το Τέξας είχε μηνύσει τις BlackRock, Vanguard και State Street, όλες μεγάλες εταιρείες διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων, για την υιοθέτηση πολιτικών υπέρ του κλίματος για τη μείωση της εξάρτησης από τον άνθρακα που οι ενάγοντες ισχυρίστηκαν ότι είχαν αυξήσει τις τιμές της ενέργειας. Πιο πρόσφατα, τον Δεκέμβριο, η δικαστική επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων υπό την ηγεσία των Ρεπουμπλικάνων, της κάτω βουλής του Κογκρέσου των ΗΠΑ, κατηγόρησε «ένα καρτέλ» χρηματοπιστωτικών εταιρειών και ακτιβιστών για το κλίμα ότι συνωμοτούν για να «επιβάλουν ριζοσπαστικούς στόχους ESG» στις αμερικανικές εταιρείες. Από την Τρίτη, μετά την έξοδο των αμερικανικών τραπεζών, η NZBA εξακολουθούσε να αριθμεί 141 τράπεζες μεταξύ των μελών της, συμπεριλαμβανομένων όλων των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών τραπεζών. Ο Paddy McCully δήλωσε ότι η αποχώρηση των αμερικανικών τραπεζών θα δώσει σε όσους απομένουν την ευκαιρία να προχωρήσουν περαιτέρω. Είπε: «Ενισχύοντας τις δεσμεύσεις τους, οι τράπεζες της NZBA μπορούν να αποδείξουν ότι δεν έχουν χρησιμοποιήσει απλώς την κωλυσιεργία των ΗΠΑ ως δικαιολογία για να διατηρήσουν την αδύναμη θέση της NZBA». Ο Toby Kwan δήλωσε ότι η απώλεια των αμερικανικών τραπεζών δεν ήταν σε καμία περίπτωση μια χαριστική βολή για την NZBA. “Ενώ αυτά τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που αποχωρούν από τη συμμαχία εγείρουν ένα ερωτηματικό για το μέλλον της δράσης για το κλίμα στον χρηματοπιστωτικό τομέα, τα υπόλοιπα μέλη της NZBA αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό μέρος του παγκόσμιου τραπεζικού τομέα, ελέγχοντας περίπου το 40% των παγκόσμιων τραπεζικών περιουσιακών στοιχείων ή 64 τρισεκατομμύρια δολάρια [51 τρισεκατομμύρια λίρες]”, ανέφερε. “Αυτή η σημαντική επιρροή δεν μπορεί να υποτιμηθεί και τα μέλη της NZBA μπορούν να οδηγήσουν τη μετάβαση σε μια οικονομία Net Zero”. Η ίδια η NZBA απέφυγε να σχολιάσει.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Η κατακλείδα του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού:
“..όπως τόσο συχνά στην ίσαμε τώρα ιστορία, έτσι και τούτη τη φορά την κρίση θα την τερματίσουν, με τον δικό τους τον τρόπο, εκείνοι που δεν είναι ούτε νοσταλγικοί ούτε ανεκτικοί ούτε ιδιαίτερα λεπτοί διανοητές”.
Παναγιώτης Κονδύλης (aka the prophet)
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, επειδή είχα αυτή τη συζήτηση σήμερα με ένα φίλο που μιλούσε για “άλυτο δίλημμα”, για μένα δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα : προτιμώ hands down κάτι του τύπου …ΠΑΤΡΙΣ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ (εν πλήρει επιγνώσει του τι συνεπάγεται, και για μένα τον ίδιο) από το μπλοκ woke – ΛΟΑΤΚΙ – Feminazi – Climate activists – medical tyranny. Ξεκαθαρισμένα πράγματα. Τουλάχιστον οι πρώτοι “είναι κάπως”, έχουν ένα στίγμα. Είναι συντηρητικοί και δεν το κρύβουν, υπάρχουν τρόποι να συζητήσεις μαζί τους, ή έστω να περάσεις απαρατήρητος. Οι άλλοι είναι κινούμενη άμμος. Παριστάνουν τη φωνή της προόδου, ενώ είναι ωρυόμενοι φασίστες, και εκτός αυτού …κανονικοί τρελοί για δέσιμο.
Έτσι κι αλλιώς οι προηγούμενοι τους έβγαλαν ετούτους εδώ με την απροσμέτρητη μαλακία τους. Από τη στιγμή πάντως που δεν μπορώ να επιβάλω τη δική μου άποψη, δεν αισθάνομαι την ανάγκη να πάρω το μέρος κανενός. Δε φταίω εγώ αν είναι ο ένας χειρότερος από τον άλλον. Ό, τι περνούσε από το χέρι μου το έκανα και δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα. Στο μέτρο του δυνατού από δω και στο εξής θα προσπαθήσω απλώς να περάσω απαρατήρητος.
https://youtu.be/E1CVlYpUvK0?si=nl6vtXOFJLCzPgRf
Αχ.. ωραίες εποχές!😅
Ασχέτως πλάκας πάντως οι “συντηρητικοί” (το ίδιο υποκριτές όσο και οι “προοδευτικοί”) αποτελούν ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο σε πρακτικό επίπεδο – for me that is. Άλλοι μπορεί να έχουν διαφορετικές προτεραιότητες ή μπορεί απλώς να μην τους ενδιαφέρει. Δεν παύω πάντως να είμαι ίσως ο πρώτος που προέβλεψε με απόλυτη βεβαιότητα την κυριαρχία τους και δικαιούμαι πιστεύω να ισχυρίζομαι ότι γνωρίζω κάτι περισσότερο για το θέμα σε σχέση με αυτούς για τους οποίους αποτέλεσε μια δυσάρεστη/ευχάριστη έκπληξη.
Αν πάλι κάνω λάθος – υπάρχει και το προηγούμενο Μητσοτάκη😉- τόσο το καλύτερο. Το πλεονέκτημα του φασισμού σε σχέση με τον κομμουνισμό είναι ότι ο πρώτος τουλάχιστον σε απογοητεύει.. ευχάριστα.
Αν κάποια απ’ τις δύο δικαιούται να φέρει τον παραδοσιακό τίτλο, πράγμα για το οποίο αμφιβάλλω, “αριστερά” και “δεξιά” ταυτίζονται μέσω των ομοιοτήτων τους αλλά και διαφοροποιούνται μέσω των διαφορών τους – προσωπικά επιλέγω σαν προσέγγιση το δεύτερο. Ως προς αυτό, τα πράγματα μπορούν, έτσι νομίζω δηλ, να συμπυκνωθούν στο κλασικό : μέτρον άριστον. Και η liberal παράταξη (η υποτιθέμενη αριστερά, η οποία ζει την ουτοπία του εκπληρωμένου σοσιαλισμού υπό την επήρρεια hi tech παραισθησιογόνων) έχει πάρει διαζύγιο απ’ την έννοια του μέτρου έχουσα ως βασικό της σύνθημα το “impossible is nothing”. Λανσαρισμένο σαν επαναστατικό πρόταγμα, η διατύπωση κάποιου ενδοιασμού για το οποίο αποτελεί το ισοδύναμο του …Χίτλερ.
Αυτή είναι μια εντελώς άρρωστη κατάσταση. Και αν και δεν αποτελεί γέννημα κάποιας ιδεολογίας πέρα από εκείνη που παράγει με ρυθμούς 4th industrial revolution η νέα τεχνολογία, οι αυτοονομαζόμενοι αριστεροί – liberals είναι οι πιο ευάλωτοι σ’ αυτήν, λόγω του ότι το “impossible is nothing” είναι νέας τεχνολογίας προϊόν επίσης.
Η πλάκα είναι ότι ο προαλειφόμενος ως σούπερ σταρ της υπερπαραγωγής “AI Revolution”, Elon Musk με τ’ όνομα, είναι ένας πρώην liberal, υπό την αιγίδα σήμερα της “δεξιάς”, της οποίας ηγείται κάποιος …επίσης προερχόμενος από τους κόλπους του δημοκρατικού κομματος.
Τον Μασκ ως γνωστόν αρχικά τον συμπαθούσα – το ίδιο και τον Τραμπ εννοείται – αλλά πλέον φοβάμαι ότι ο τύπος είναι ο χειρότερος απόλους. Δεν ξέρω επίσης κατά πόσον δικαιούται να δηλώνει “συντηρητικός” κάποιος που έχει εγκαταλείψει την πατρίδα του, έχει παντρευτεί δέκα φορές, δεν πιστεύει στο θεό και ηγείται της ταχύτερα εξελισσόμενης τεχνολογίας του 21ου αιώνα. Τα ίδια mutatis mutandis ισχύουν και για τους περισσότερους του συναφιού της alt-right με την εξαίρεση ορισμένων.. κάποιας ηλικίας και οπωσδήποτε όχι του Τραμπ. Anyway για μένα το ιδεολογικό μέρος είναι δευτερεύον. Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν άνθρωποι – για να παραθέσω και πάλι τα λόγια του προφήτη – που δρουν μέσα σε συγκεκριμένες συνθήκες και συσχετισμούς δυνάμεων. Το θέμα για μένα δεν είναι τόσο τι πιστεύει κανείς – παρόλο που ορισμένες ιδεολογίες έχουν την τάση να προσελκύουν συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων – όσο πότε το πιστεύει, γιατί το πιστεύει, αν όντως το πιστεύει και φυσικά ποιος το πιστεύει. Έτσι μάλιστα όπως τα μείζονα ερπετά επιδίδονται σε άνευ προηγουμένου ανταγωνισμό για το ποιο θα γλύψει καλύτερα τον κώλο του νέου godfather – as I had foreseen – δημιουργείται για μένα τουλάχιστον και αξεπέραστο αισθητικό πρόβλημα.
Δεν θα ήθελα πάντως να χαλάσω τη διάθεση όσων περιμένουν κάτι καλό από την όλη κατάσταση. Απλώς δεν βλέπω τι έχω να κερδίσω εγώ – και πολλοί άλλοι επίσης. Αυτό εξάλλου που έλεγες προχτές για τον Μπετόβεν (“μη μου τους κύκλους τάραττε”) ισχύει λίγο πολύ για όλο τον κόσμο. Οι άνθρωποι κάνουν αυτό που κάνουν – το ίδιο κι εγώ εννοείται – χωρίς να ενδιαφέρονται για το τι μέλλει γενέσθαι. Ακόμα και ο προφήτης himself παρουσίαζε ως οριστικό επιχείρημα υπέρ του καπνίσματος το γεγονός ότι – σε αντίθεση με τον απλώς ενδεχόμενο κίνδυνο – το τσιγάρο προσφέρει σίγουρη απόλαυση. Αν και τελικά ο κίνδυνος δεν ήταν καθόλου ενδεχόμενος.
Ο λόγος που ανέφερα τον Μπετόβεν ήταν γιατί πρόκειται για κλασική περίπτωση “μυαλού εν δημιουργική εγρηγόρσει”, η οποία καθιστά τον άνθρωπο “αυτιστικό” / αδιάφορο για το τι κύκλους “ταράττει” ο ίδιος. Αυτό προσπαθώντας να δώσω ελαφρυντικό σε άλλα μυαλά εν δημιουργική εγρηγόρσει = τα των δημιουργών καταστροφικής τεχνολογίας.
Ανθρωποι σαν κι αυτούς τους οποίους αναφερόμαστε όμως, πολιτικά και παρεμφερή αυτών όντα, κάνουν αυτό που κάνουν όχι όπως εσύ κι εγώ, αλλά βάσει σχεδίου και λαμβάνοντας υπόψη σειρά μελλοντικών κινήσεων.
Οι αναμένοντες κάτι καλό απ’ την κατάσταση, έχουν υποθέτω ξεκαθαρίσει μέσα τους ότι αναφέρονται κυρίως στην Αμερική (ουδέποτε υποσχέθηκε κάτι ο κυρ-Τραμπάκουλας σε κάποιον άλλο).
Αν περισσέψει κάτι και για μας – κάποια διευθέτηση του πράγματος με Ρωσία, κάποια υποβάθμιση της ΕυρωπαΪκής Ένωσης – ας είναι. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, και μόνο τα ΛΟΑΤΚΙλίκια και η μεταναστολαγνεία να υποχωρήσουν λίγο, δεν είναι ευκαταφρόνητο.
Μιας και “αυτό που κάνω” κατά βάση δεν είναι άλλο από το να spoiling people’s party, να επισημάνω απλώς ότι τα οφέλη που αναφέρεις καθίστανται αμελητέα μπροστά στο ενδεχόμενο να προτείνει πχ κάποια στιγμή δίκην αστεϊσμού ο Μασκ στους φίλτατους – λόγω επενδύσεων – Τούρκους να ελευθερώσουν τη χώρα μας από την τελευταία (γιατί τελευταίοι θα μείνουμε) μη πατριωτική κυβέρνηση της Ευρώπης. Δεν μου ακούγεται σαν κάτι που δεν θα του ταίριαζε.
Ούτε δίκην αστεϊσμού δεν θα πρότεινε κάτι τέτοιο, τόσο χιούμορ δεν νομίζω να διαθέτει. Οπότε μένω στα (όχι τόσο) αμελητέα οφέλη.
Ως προς τους τουρκόχοιρους, μένει να φανεί αν θα παραμείνουν κερδισμένοι απ’ την υπόθεση όσο φαίνονται επί του παρόντος…
Ένα υποθετικό σενάριο έφερα – και όχι το χειρότερο, mind you, από τα πολλά που τρέχουν στο μυαλό μου. Καθόλου απίθανο παρεμπιπτόντως. Εδώ χαιρέτησε σύσσωμος ο πλανήτης ως απελευθερωτές τους τζιχαντιστές της Συρίας. These are the days of miracle and wonder!
https://www.youtube.com/watch?v=Uy5T6s25XK4