Τα δυο ζητήματα που απασχόλησαν πρόσφατα την επικαιρότητα, δεν είναι άσχετα μεταξύ τους: ο “σάλος” για την αφίσα εναντίον των αμβλώσεων [με την οικτρή επιλογή της κυβέρνησης να υποκύψει σ’ αυτόν] και η πρόταση της κυρίας Σακελλαροπούλου ως ΠτΔ, η οποία την αποδέχτηκε ως “τιμή για τη σύγχρονη Ελληνίδα”.
Από μικρός εντυπωσιαζόμουν από την παρέλαση των “κατακτήσεων” του γυναικείου φύλου στον Τύπο και την τηλεόραση. Κάτω από ένα τίτλο όπως “η πρώτη γυναίκα διευθύντρια επιχείρησης” ή “η πρώτη γυναίκα στο διάστημα” επακολουθούσε ένας ακόμα “θρίαμβος” στον αγώνα για “ισότητα”, …που φυσικά, δεν αφορούσε σε προσπάθεια του άνδρα να κερδίσει κάτι από τη συναισθηματική ωριμότητα της γυναίκας, αλλά στην αγωνία εκείνης να ενσωματωθεί σε ένα κόσμο φτιαγμένο από άνδρες. Να αποδείξει δηλ. πόσο καλά μπορεί να μιμηθεί τα δικά τους χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανόμενης της έφεσής τους στα παιχνίδια δύναμης και εξουσίας.
Στο απώτατο παρελθόν, το πράγμα είχε παρει έως και γκροτέσκες αποχρώσεις, χωρίς να χάνει την εμβέλεια της πειθούς του. Πχ. οι εκστρατείες μύησης των γυναικών στο κάπνισμα, με το τσιγάρο να παρουσιάζεται σαν σύμβολο …ισοτιμίας και απελευθέρωσης.
Οι στατιστικολόγοι το θεωρούν δεδομένο: οι γυναίκες ειναι πιο επιρρεπείς στην κατανάλωση από όσο οι άνδρες. Από αυτό λογικά, συνάγεται η μεγαλύτερη ευπείθειά τους στις διαφημίσεις, και …γενικότερα στην προπαγάνδα*.
Ως εξ αυτού, μιλώντας για αμβλώσεις, και με δεσπόζουσα στον δημόσιο διάλογο την προπαγάνδα κατά των “στερεότυπων”, γιατί ο γυναικείος πληθυσμός να μην εξαπατάται για μια ακόμη φορά, απ’ την προώθηση ενός μοντέλου γυναίκας που βάζει την καριέρα της πάνω από τη μητρότητα;
Αν είναι όντως έτσι, στο μέλλον όλο και περισσότερες γυναίκες θα θεωρούν ότι απελευθερώνοναι, εγκαταλείποντας το “στερεότυπο” της συζυγικής ζωής, ενώ εκείνο που θα εγκαταλείπουν θα είναι η ίδια τους η φύση.

* Σημειωτέον ότι, και η “αθώα” διαφήμιση, έχει ξεφύγει προ πολλού απ’ το αρχικό της πλαίσιο, υιοθετώντας τακτικές πολιτικοϊδεολογικής προπαγάνδας, με τα προϊόντα να παρουσιάζονται όχι ως “απλά προϊόντα” αλλά σαν σύμβολα ιδιοτήτων που απονέμονται …τιμητικά στον καταναλωτή.