Δεν ξέρω αν η καλή πίστη είναι είδος “ασθένειας”, “ελαττώματος”, ή κάτι άλλο… Η δική μου δεν με έχει βοηθήσει και πολύ ως τώρα. Άσε που δεν βοηθάει κατόπιν εορτής και στην αυτοεκτίμηση.
Το νέο μήνυμα πάντως του Μητσοτάκη,
https://www.cnn.gr/politiki/story/235706/live-to-minyma-toy-kyriakoy-mitsotaki-pros-toys-polites-gia-ton-koronoio
και ιδίως η διαβεβαίωση περί απροθυμίας για νέο lockdown, παρά τη λύσσα “δημοσιογράφων” και “ειδικών” * με έκανε να αισθανθώ ξανά γι’ αυτόν ένα ίχνος συμπάθειας.
Υπήρχε βέβαια και το σκοτεινό σημείο στην ανακοίνωση:
Για να το εξηγήσω με πολύ απλά λόγια: Οι ειδικοί μας λένε πως εάν ένας ασθενής με κορωνοϊό βρεθεί κοντά σε κάποιον υγιή συμπολίτη του και αν και οι δύο φοράνε μάσκες η πιθανότητα μετάδοσης είναι απειροελάχιστη. Πρέπει, συνεπώς, να μας γίνει συνήθεια.
Ερώτησις: τι σημαίνει “κοντά”; λογικά η απάντηση πρέπει να είναι “πιο κοντά απ’ την απόσταση που επιβάλλει το social distancing”… Επομένως, για μια “απειροελάχιστη πιθανότητα μετάδοσης”, έχουμε όλη τη φιλολογία περί απόστασης, σε λεωφορεία, σχολεία κλπ. και τους “στρατιωτικούς σχηματισμούς” που υποχρεούνται να εκτελούν οι άνθρωποι στους δημόσιους χώρους;
Υποθέτω ότι η φράση αποτελούσε έμμεσο μήνυμα για χαμήλωμα των τόνων όσον αφορά τον συνωστισμό τις συγκοινωνίες. Αποτελούσε όμως ταυτόχρονα και προσπάθεια συμβιβασμού των ασυμβίβαστων.
* Χτες μόλις, ο εκπληκτικός κύριος Δερμιτζάκης διατύπωνε την άποψη ότι τα μέτρα θα έπρεπε να είναι “εμπροσθοβαρή”, τουτέστιν πιο αυστηρά εξ αρχής [“να πάρουμε περισσότερα απ’ όσα χρειάζονται”], και για κάμποσους μήνες, ώστε αφενός να είναι αποτελεσματικά, αφετέρου να δίνουν στο κοινό αίσθηση …σταθερότητας.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Να σου πω την αλήθεια, εμένα η κατάσταση δε μου εμπνέει πλέον καμιά αισιοδοξία. Ίσως να υπήρχε κάποια ελπίδα σε περίπτωση που το θέμα είχε προκύψει εκ του μηδενός, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Και στην “κανονικότητα” να ξαναγυρίσουμε, πάλι στα ίδια θα κυλήσουμε και ακόμα χειρότερα. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι το διαβρωτικό κίνημα της πολιτικής ορθότητας μπορεί να εκμεταλλεύεται προς όφελός του ακόμα και τις πλέον άσχετες καταστάσεις και συγκυρίες και μάλιστα να τις δημιουργεί, την ώρα που το “αντίπαλο δέος” (my ass) βρίσκεται σε μόνιμη κατάσταση άμυνας και με παρωχημένο ιδεολογικό εξοπλισμό. Αν ο Τραμπ και ο Βελόπουλος αποτελούν την ελπίδα μας για το μέλλον και ο Μητσοτάκης έναν αξιοπρεπή συμβιβασμό.. ζήτω που καήκαμε!
Έτσι είναι δυστυχώς. Μετά τον θρίαμβο του μη χείρον βέλτιστον έχεις την απόσταση ανάμεσα στα δυο να συρρικνώνεται. Πάντως για μένα εξακολουθεί να είναι επαρκής ανάμεσα σε Μητσοτάκη και σία και Τσιπρολάγνους [για μια στιγμή, απλώς θυμήσου: Σία Χριστοδουλοπούλου, Βίτσας, Τζανακόπουλος]. Και παραπάνω από επαρκής μεταξύ Trump και Democrats [το τελευταίο παράδειγμα με το dying wish της δικαστίνας είναι αρκετό, για να μη μιλήσω για τα “τσιτάτα” του Biden. By the way το θεϊκό “WE CHOSE TRUTH OVER FACTS” έχει γίνει t-shirt – πωλείται στο Amazon.
By the way, είδα ακόμα κάμποσο από το Social Dilemma και βεβαιώθηκα περί αυτού που υποψιαζόμουν: τα τυπάκια είναι απίστευτα. Έχουνε προσεταιριστεί, δίκην ηθικού άλλοθι, και τον Jaron Lanier [θα του άξιζε ένας καλύτερος περίγυρος από τους όψιμα μετανοημένους της Silicon Valley]. Έχω γράψει μεγάλο μέρος του κειμένου, ελπίζω να το ανεβάσω αύριο, εν είδει …Saturday special.
Είδα κι εγώ δειγματοληπτικά πέντε λεπτά του πρώτου επεισοδίου, αλλά το παράτησα λόγω της δικής μου αφόρητης βαρεμάρας και της δικής τους εξοργιστικής υποκρισίας. Επιπλέον η ομιλία του Μητσοτάκη, που επίσης δεν είδα ολόκληρη, μου άφησε μια ενοχλητική αίσθηση απροκάλυπτου εκβιασμού και ξεδιάντροπης αποποίησης ευθυνών υπό το κάλυμμα ενός αλαζονικού πατερναλισμού. Όσο για τη φράση του Μπάιντεν, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι αποτελεί προϊόν ανοησίας. Τα γεγονότα κόβονται και ράβονται ήδη με τέτοιους ιλιγγιώδεις ρυθμούς, που η αλήθεια δεν διαφέρει πλέον σε τίποτε από το εκάστοτε δόγμα του συρμού.
Ε εντάξει ως προς τον Biden don’t get carried away γιατί τον έχω παρακολουθήσει στενά. Ο τύπος είναι με άνοια 100%. Το επερχόμενο [;] debate με τον T θα είναι an item to watch.
Επί τη ευκαιρία το Social Dilemma δεν είναι σειρά όπως και εγώ είχα νομίσει αρχικά αλλά ένα νοτκιμαντέρ, 110 λεπτά or so, one-off. Ελπίζω να υπερνικήσω τη δική μου βαρεμάρα και να oλολοκληρώσω την θέαση γιατί έχω μπει στο trip και έχω γράψει κάμποσες μαλακίες already.
Καλά δεν επιμένω για τον Μπάιντεν, αλλά ξέρεις, από μικρό κι από τρελό.. 🙂
Το “κρυφό” νόημα πίσω απ’ τη φοβερή ατάκα εννοείται ότι υπάρχει, αλλά …ερήμην του. Ο τύπος έχει σαλπάρει.
Εγώ σου λέω ξανά, πραγματικά απορώ πώς θα [επιτρέψουν να] γίνει το debate.
Όχι τίποτα άλλο, αλλά του αλλονού, ό,τι κι αν του προσάψεις, είναι το στοιχείο του…
Αυτό το ξέρουν ήδη όμως τόσο εκείνοι που ενορχηστρώνουν την εκλογή του όσο και αυτοί που σκέφτονται να τον ψηφίσουν. Δεν έχω ακούσει κανένα οπαδό του Μπάιντεν που να επαινεί την ευστροφία και το πρακτικό του πνεύμα, επαναλαμβάνουν απλώς το τροπάρι περί κοινωνικής δικαιοσύνης και ανθρωπιάς (στις ΗΠΑ..) ενώ το μόνο που θέλουν είναι κάποιον who gets out of their way. Σύμβολα θέλουν οι άνθρωποι, όχι επιχειρήματα και αποτελέσματα, επομένως είναι πολύ πιθανό ένα τέτοιο απάνθρωπο debate να επιβεβαιώσει τις απόψεις τους για τον Τραμπ, ότι πρόκειται δηλαδή για bully κλπ και να ενδυναμώσει τη συμπάθειά τους για τον Μπάιντεν.
Το “ου με πείσεις καν με πείσεις” έχει εντοπισθεί ως φαινόμενο από την αρχαιότητα. Και στις μέρες μας έχει πάρει διαστάσεις μαζικής κλινικής ψυχοπάθειας. Πιστεύω ότι δεν έχουμε φτάσει στο σημείο να αποτελεί πλέον και τον κανόνα. Το περί αρνητικών εντυπώσεων που μπορεί να δημιουργήσει ο Trump δεν είναι δυνατό να μην το ξέρει ο ίδιος και να μην προσαρμόσει “έντεχνα” τη συμπεριφορά του. Άλλωστε ήδη στις δημόσιες ανακοινώσεις για τον JB δεν είναι [άμεσα] προσβλητικός. Παίζει και κάποιο είδος “συμπόνιας”.
Παρεμπιπτόντως, αν δε βαριέσαι, αξίζει να διαβάσεις το κάτωθι σύντομο άρθρο ιατρικο-ιστορικού χαρακτήρα του 2008 που δείχνει πως οι ανησυχίες περί φονικής “πανδημίας”, η αβεβαιότητα ως προς την πραγματική αιτία των θανάτων, η μηδενική συμβολή του εμβολίου στη μείωση της θνησιμότητας, η εκμετάλλευση του φόβου από οικονομικά συμφέροντα κλπ δεν είναι καθόλου φετινά φαινόμενα ούτε φυσικά ο Gates είναι ο πρώτος που πρέπει να χρεωθεί το “χρονικό των προαναγγελθέντων θανάτων”.. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2374803/
Για το ζήτημα της έλλειψης αποτελεσματικότητας της μάσκας θα μπορούσα να παραθέσω δεκάδες επιστημονικές δημοσιεύσεις (προ Αυγούστου 2020 που απαγορεύτηκαν ουσιαστικά οι σχετικές έρευνες) αλλά επικρέμαται βλέπεις και η απειλή του αυτόφωρου 🙂 Έτσι κι αλλιώς το γεγονός ότι τα “κρούσματα” και οι “θάνατοι” παρουσιάζονται αυξημένα εκεί ακριβώς που η χρήση της θεωρείται επιβεβλημένη, αρκεί από μόνο του για να ξεμπροστιάσει το παράλογο και πονηρό της υπόθεσης.
Πέρα από τις δημοσιεύεσεις που ορθά προφανώς επικαλείσαι, πέρα και από τα φληναφήματα με diplomatic immunity των “ειδικών” υπάρχει η στοιχειώδης, κοινή λογική: εισπνοή – εκπνοή. Στο πλαίσιο της δεύτερης, αποβάλλονται πράγματα που …πρέπει προφανώς να αποβάλλονται. Αν όσα πρέπει να αποβάλλονται μένουν συγκεντρωμένα, ανακυκλώνονται και επανεισπνέονται, τι σόι καλό μπορεί να προκύψει απ’ αυτό;
Ιδίως όταν μιλάμε για παιδάκια που είναι υποχρεωμένα να φοράνε μάσκες στοι σχολείο…
Το επιχείρημα που έχω ακούσει περί παιδακίων που είναι άρρωστα και φορούν χρόνια μάσκα “χωρίς να παθαίνoυν τίποτα” είναι τουλάχιστον περίεργο. Γιατί είναι σαφές ότι οι συγκεκριμένες μάσκες παίζουν ρόλο προστασίας των ιδίων των παιδιών, ενώ οι άλλες προστατεύουν, υποτίθεται τους γύρω τους.
Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω δει παιδάκι να φοράει μόνιμα μάσκα – εδώ που τα λέμε ούτε κι ενήλικο ασθενή – κι ας έχω γυρίσει για διάφορους λόγους όλα τα νοσοκομεία της Αθήνας. Η μάσκα χρησιμοποιείται σε πολύ συγκεκριμένες και ειδικές περιπτώσεις, όπου το όφελος είναι άμεσα οφθαλμοφανές, και για περιορισμένο πάντοτε χρονικό διάστημα. Μέχρι σήμερα δηλαδή, που οι μαλακοπίτουρες προσπαθούν να δείξουν στην πλέμπα ότι ενδιαφέρονται για την υγεία της κραδαίνοντας ξόρκια και ματζούνια επιστημονικής καλλιέργειας. Όπως όλοι εγνώριζαν μέχρι και χτες, δεν υπάρχει καμία πραγματική πρόληψη ούτε και θεραπεία για τη γρίπη, πέραν μιας καλής φυσικής κατάστασης και κάποιων στοιχειωδών κανόνων υγιεινής. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς εκ του πονηρού. Και η φύση δεν είναι ηλίθια που το κανόνισε τοιουτοτρόπως: αν η άμυνα του οργανισμού μας δεν εξασκείται από καιρού εις καιρόν με “πραγματικά πυρά” στις ακίνδυνες σχετικά συνθήκες της εποχιακής γρίπης, αργά ή γρήγορα θα σβήναμε όλοι με το πρώτο φύσημα του αέρα σαν τα κεράκια.
Σωστότατο μου φαίνεται. Όσο για τα “παιδιά με τις μάσκες”, επειδή έχω ακούσει διάφορους “ειδικούς” να τα επικαλούνται, προφανώς εννοούν, αν δεν λένε νέτα σκέτα ψέματα, περιπτώσεις τύπου “boy in the bubble”.
By the way, την τελευταία φορά που είχα κάνει εμβόλιο γρίπης [προ 3-4 χρόνων], 3-4 μέρες αφότου το έκανα, ξεκινησε η πιο βαρειά γρίπη, μακράν, που θυμάμαι από τις ελάχιστες που έχω περάσει. Όχι τίποτα σπουδαίο δηλαδή, απλώς έβηχα σαν πούστης επί ένα μήνα.
Λένε ότι θέλει λίγο καιρό για να δουλέψει, αν και δεν αποκλείεται να ήταν αντίδραση στο ίδιο το εμβόλιο. Ο πατέρας μου πάντως που το κάνει συστηματικά λόγω ηλικίας και βεβαρημένου ιστορικού, πάει κάθε χρόνο από το κακό στο χειρότερο. Αν κοιτάξεις κάποια στιγμή την προαναφερθείσα δημοσίευση, θα δεις ότι απολύτως καμία επίδραση δεν είχε η καθιέρωση του εμβολίου από τη δεκαετία του ’80 και μετά στην ήδη χαμηλή μεταπολεμικά θνησιμότητα της γρίπης.
Έχω διαβάσει “πολύ πράμα” επ’ αυτού, don’t worry. Εννοείται οτι θα διαβάσω και αυτό. Thanks!