Πριν από ο,τιδήποτε, να επισημάνω ότι ο κωμικός, ακτιβιστής και TV host Bill Maher είναι Δημοκρατικός “παλαιάς κοπής”. Κατά καιρούς ξαφνιάζει, στρεφόμενος εναντίον των radical leftists που ελέγχουν το κόμμα, και προσπαθώντας να επαναφέρει ένα μέτρο στο δημόσιο διάλογο. Έχουμε αναφερθεί σ’ αυτόν σε προηγούμενα posts – βλ. αυτό με τη συζητησή του με τον Ben Shapiro.
Τα παραπάνω δίνουν ένα είδος βαρύτητας στις από οθόνης δηλώσεις του που επακολουθούν, καθιστώντας τες τη λογικότερη δυνατή βερσιόν “δημοκρατικού” λόγου στο θέμα των αμβλώσεων.
Bill Maher : Μπορεί να μιλάμε για Σύνταγμα, για νόμους και δικαιώματα, αλλά τελικά όλο αυτό πού καταλήγει; κατά την άποψή μου, στο αν σου αρέσουν περισσότερο τα μωρά ή οι γυναίκες. Για μένα, προσωπικά – ίσως αυτή είναι μια ακραία στάση – ποτέ δεν σκέφτηκα ότι η ίδια η ζωή είναι κάτι ιδιαίτερα πολύτιμο. Λυπάμαι, αλλά πραγματικά δεν το πιστεύω. Και το εννοώ. Νομίζω ότι η ζωή είναι για τους ζωντανούς. Μέχρι να γεννηθείς, δεν ζεις. Θέλω να πω, ναι, το μωρό …ετοιμάζεται να γίνει μια ζωή [it’s becoming a life] αλλά δεν είναι ακόμα. Και δεν θα μας λείψει αν δεν γεννηθεί, γιατί δεν το γνωρίσαμε ποτέ. Κι ούτε θα χάσει τίποτα, γιατί απλώς δεν γεννήθηκε. Μιλάω σοβαρά, αυτή είναι η θέση μου και την επαναλαμβάνω : αν σας αρέσουν τα μωρά, τότε είστε “υπέρ της ζωής” [pro life]. Αν σας αρέσουν οι γυναίκες, τότε είστε υπέρ της επιλογής [pro choice]. Προσωπικά, μου αρέσουν οι γυναίκες.
Τώρα …να συζητήσεις με κάποιον που θεωρεί ότι ένα πλάσμα δεν αποτελεί ζωή ένα λεπτό πριν γεννηθεί ; και ότι ως εκ τούτου μπορεί κανείς να το σκοτώσει; Όπως έχω αναφέρει παλαιότερα, υπάρχουν πολιτείες των ΗΠΑ όπου η έκτρωση επιτρέπεται στον έβδομο μήνα – δεν λείπουν οι φωνές που μιλούν για ανάγκη επέκτασής της στον ένατο.
Για όσους μετά από όλα αυτά αναρωτιούνται “πόσο πιο ρηχός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος”… Η απάντηση είναι “πολύ πιο ρηχός και βλαξ από τoν Bill Maher”. Δεν έχει παρά να αφουγκραστεί το λόγο των φεμινιστριών [δικών μας και όχι μόνο] επί του φλέγοντος ζητήματος.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ασχέτως με το αν πιστεύουμε στο μεταφυσικό τους υπόβαθρο ή αν μας αρέσουν προσωπικά οι εντολές τους, οι θρησκείες αποτελούν κατά βάθος αυτό που οι αρχαίοι ονόμαζαν “δίαιτα” – ένα τρόπο ζωής δηλαδή στηριγμένο στο μέτρο και την τάξη και προσαρμοσμένο στις βιολογικές και γεωγραφικές ιδιαιτερότητες των αντίστοιχων φυλών και κοινωνιών. Αυτός είναι ο λόγος που η ελληνορθόδοξη πχ παραλλαγή του χριστιανισμού έχει περισσότερα κοινά με την αρχαία ελληνική και τη μουσουλμανική θρησκεία παρά με την προτεσταντική κι ας έχει το ίδιο υποτίθεται δόγμα με την τελευταία. Λαοί που υιοθετούν εν μια νυκτί θρησκείες που δεν τους ταιριάζουν ή που δεν γίνεται να φέρουν στα μέτρα τους – τέτοια είναι για παράδειγμα η σύγχρονη θρησκεία της “επιστήμης” – και ακόμα περισσότερο κοινωνίες που κοκορεύονται για το “φιλελευθερισμό” και την “αθεΐα” τους, είναι ζήτημα χρόνου να πάνε κατά διαόλου.
Perfectly said! Κοιτάζοντας προς τα πίσω άλλωστε, βλέπει κανείς μια ραγδαία συρρίκνωση του οικονομικά ενεργού πληθυσμού των δυτικών χωρών, από τα ’60s [αντισυλληπτικά/εκτρώσεις/υπογεννητικότητα, “απελευθερωτικά” κινήματα …] και εντεύθεν. Η οποία [συρρίκνωση] βεβαίως, ένας και μόνο τρόπος υπάρχει για να αντιστραφεί : η “μετανάστευση”.