Ο δικός μου Ευαγγελάτος είναι ο …Παναγιωτόπουλος. Ίσως γιατί ο πρώτος παραείναι trash για να ασχοληθείς, ίσως γιατί τον έχουμε παραφάει στη μάπα, ίσως γιατί …τρώω την ώρα που ο δεύτερος βγαίνει στον [τοξικό] αέρα του Kontra Channel. Το θέμα είναι ότι ο …εναλλακτικός Ευαγγελάτος γράφει ιστορία με παντοίους τρόπους:
“Βρισκόμαστε σε πολύ βαθιά νερά”, ενημερώνει από καιρού εις καιρόν το κοινό του, μεγιστοποιώντας το σασπένς. “20.000 λεύγες υπό την θάλασσα”, σπεύδει να συμπληρώσει.
Τώρα, μετά συγχωρήσεως δηλαδή, αλλά αυτό σημαίνει δυο τινά. Ή δεν έχει διαβάσει το βιβλίο του ΙΒ, ή, έχοντάς το διαβάσει, “έχει αντιληφθεί” ότι ο τίτλος του αντιπροσωπεύει …θαλάσσιο βάθος [μεταφραζόμενο σε …111.120 χιλιόμετρα, με την ακτίνα της Γης γύρω στα 6.000…]. Στην πραγματικότητα βέβαια, αυτή είναι η συνολική απόσταση που διήνυσε υποβρυχίως ο ήρωας του μυθιστορήματος ως [ακούσιος] επιβάτης του Ναυτίλου – η ερμηνεία δίνεται από τον ίδιο στο τέλος. Αλλά εμένα ποιος με πείθει ότι η προσέγγιση του κυρίου Παναγιωτόπουλου σε άλλα, πιο κρίσιμα ζητήματα είναι λιγότερο, ας την πούμε, επιπόλαιη;
2 εβδομάδες έχουν περάσει από τις αισιόδοξες ανακοινώσεις Μητσοτάκη περί ανοίγματος σχολείων, καταστημάτων κλπ., περί τετρακοσίων – τόσων διαθέσιμων κρεβατιών ΜΕΘ κλπ. [βλ. screen shot της 15/1]. Δειλά-δειλά, αρχίζαμε να επανερχόμαστε σε κάποιο είδος υποψίας κανονικότητας. Όμως …guess what : “τα πράγματα δεν πάνε καλά”. Αίφνης …η χορωδία του κυρίου Παναγιωτόπουλου υπό την διεύθυνση της κυρίας Λινού και με κορυφαία την κυρία Παγώνη αρχίζει να ωρύεται, περί παραπλανητικών στοιχείων βελτίωσης, περί του τρίτου κύματος και της σφοδρότητας που θα έχει, περί εφιαλτικών μεταλλάξεων, και περί του Συστήματος Υγείας που είναι στα όριά του και …αυτή τη φορά δεν θα αντέξει. Η συνέχεια επί της οθόνης.
Ταυτόχρονα, ένας διαφορετικού τύπου σάλος έχει σηκωθεί, όχι μόνο από τον εν λόγω, αλλά γενικώς απ’ τα συστημικά [δηλ. …όλα] τα κανάλια, εναντίον των φαρμακευτικών για αθέτηση των υποχρεώσεών τους, με αποδιοπομπαίο τράγο αυτή τη φορά, εκλιπόντος του Trump, τον …Boris Johnson. Έχουμε τρόπον τινά προλάβει τις εξελίξεις από τον Δεκέμβριο – λεπτομέρειες σε επόμενο post εντός της ημέρας.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
The worst is yet to come,υπό την μορφή του Φρέντυ απο το “Δρόμο με τις λεύκες”, ο οποίος-λόγω της ” αναδουλειάς” στο σινεμά-μπορεί να μεταμορφωθεί σε γιγαντιαίο κορωνοϊό-υποβρύχια νάρκη και να αρχίσει να κυνηγάει(απ’ την πείνα και εν είδει ψαροντουφεκά) τον μικρό Νέμο,σκορπώντας την “μόλυνση” και στην θάλασσα,πλέον.Επειδή το “θρίλερ” που ζούμε έχει,καθαρά,ψυχολογικό-“αυτοάνοσο” χαρακτήρα,αξίζει να “εξεταστεί” υπό το ίδιο πρίσμα που εξετάζονται και τα αυτοάνοσα,στα οποία η δομή του χαρακτήρα και η ψυχολογία του “πάσχοντα” παίζουν βασικότατο(ίσως και τον κύριο) ρόλο.Μπορούμε να “προβληματιστούμε” για την σχέση και την ” διάδραση” μεταξύ κληρονομικών και επίκτητων χαρακτηριστικών και κάνοντας μια αναγωγή στο “κοινωνικό σώμα”, να εξάγουμε ” χρήσιμα” συμπεράσματα.
Αίσθησή μου είναι ότι αυτό που λέτε έχει βάση – γνωριζω τα περί ρόλου του “ψυχολογικού παράγοντα” στα αυτοάνοσα. Δεν ξέρω αν μπορεί να εξακριβωθεί ο βαθμός στον οποίο συμβαινει εδώ μια και ούτως ή άλλως βασιλεύει το απόλυτο χάος ως προς “κρούσματα του”, “θανάτους από” και “διασωληνωμένους με” covid.
Ίσως κάποιοι,εκμεταλλευόμενοι αυτό το,φυσικά ή “τεχνητά”, προκύπτον χάος,να προσπαθούν να επιβάλλουν,στον κόσμο,μια συναισθηματική-πνευματική κατάσταση ασθενή “πάσχοντος” με αυτοάνοσο,ο οποίος,όμως,δεν το έχει “ψάξει” καθόλου,με αποτέλεσμα να θεωρεί αυτό που του συμβαίνει ένα είδος “ατυχήματος” ή “ανεξήγητης κατάρας” ,προσδοκώντας στην “μαγική” παρέμβαση του “εμπειρογνώμονα” ,ο οποίος υπόσχεται ότι θα το “μετατρέψει” σε μια κακή ανάμνηση,ανοίγοντας το δρόμο για αντίστοιχη “αντιμετώπιση” κι άλλων “προβλημάτων”, υγείας ή και κοινωνικών.
Εφιαλτικό πλην λογικό, δυστυχώς, σενάριο. Τουλάχιστον για όσους παρατηρούν, θυμούνται και συνδυάζουν.