Το ότι οι συνωμοσιολογικές θεωρίες ευδοκιμούν σε κοινωνικό πλαίσιο αμορφωσιάς και υποστολής της κριτικής σκέψης είναι περίπου αυταπόδεικτο. Ωστόσο, εξ αυτού προκύπτει ότι …τα λογικά τους χάσματα δεν έχουν να ζηλέψουν και πολλά από εκείνα του “επίσημου” αφηγήματος – η περίπτωση των αιρέσεων σε σχέση με το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα είναι καλό παράδειγμα, για να μη φτάσουμε στις σημερινές “επιστημονικές θεωρίες” περί κλιματικής αλλαγής, covid-19 κλπ.. και των “ψεκασμένων – αρνητών τους”.
Η ίδια η εκτεταμένη χρήση του όρου “συνωμοσιολόγος” κρύβει μια ερεβώδη, πλήρη αυταρέσκειας άγνοια εκ μέρους εκείνου που τον χρησιμοποιεί. Η αντίδραση υπαγορεύεται αποκλειστικά απ’ τη διάθεσή του. Η τελευταία υπαγορεύεται απ’ την προδιάθεση, η οποία είναι υπαγορευμένη από το σύστημα αξιών της εξουσίας. Με την κατάλληλη [προ-] διάθεση, ή και κατόπιν εντολής, ο άνθρωπός μας μπορεί να αντιμετωπίσει ως συνωμοσιολογικό το ο,τιδήποτε αγνοεί, από τον ρόλο των Ανουνάκι στην ανάπτυξη του ανθρώπινου πολιτισμού, μέχρι τον Πελοποννησιακό πόλεμο και τη θεωρία των κβάντα…. Ακούγοντας πράγματα πρωτοφανή και άγνωστα σ’ αυτόν, μπορεί να αφήνει κάθε τόσο ένα ειρωνικό επιφώνημα: “ουάου! ώστε έτσι λοιπόν ο …Λύσανδρος. Και πού έγινε αυτό… στους Αιγός Ποταμούς. Μάλιστα …Κι ο άλλος ο πώς τον είπες, ο Χάζε-ν-μπεργκ… Πες μας κι άλλα μεγάλε…” Διόλου πιο έγκυρη, ή μετά λόγου γνώσεως είναι, από μια αντίδραση σαν την παραπάνω, η χλεύη του …Twitter προς τους “αρνητές του Covid“…
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Δεν ξέρω κατά πόσον αυτό μπορεί να θεωρηθεί σαν υπεράσπιση της συνωμοσιολογίας, αλλά το ποσοστό των εξαιρετικά ευφυών ατόμων (με την καθαρά τεχνική έστω έννοια) που αλλοιθωρίζουν προς τον συγκεκριμένο τρόπο σκέψης -και όχι σπάνια προς την πλέον ακραία “ψεκασμένη” του εκδοχή- παραείναι μεγάλο για να είναι τυχαίο. Ο ίδιος ο Νεύτων, μέρα που είναι σήμερα, θεωρούσε τις “επιστημονικές” (κατά τις τρέχουσες πάντοτε αντιλήψεις) ενασχολήσεις του περίπου ως πάρεργο της περισσότερο σοβαρής και χρονοβόρα ενασχόλησής του με την αλχημεία, τη μυθολογική χρονολόγηση του κόσμου και την αιρετική θεολογία..
Ένας από τους επιφανείς “conspiracy theorists” ήταν ο περίφημος John Nash [game theory etc]. Ο τύπος, “διαγνωσμένος” επίσης ως σχιζοφρενής εκτός από συνωμοσιολόγος … παρατηρούσε και συνδύαζε πράγματα που για τον κοινό νου περνούσαν απαρατήρητα και ασυνδύαστα. Προσπάθησε να πείσει την Αμερικανική κυβέρνηση ότι υπάρχει συνωμοσία εναντίον της χώρας και ότι οι μυστικές υπηρεσίες [των οποίων δεν ήταν μέλος] έπρεπε να χρησιμοποιήσουν ένα δικής του επινόησης κώδικα για να αποκρυπτογραφούν τα σχέδια των “εχθρών”. Η αμερικανική κυβέρνηση δεν απάντησε στις επανειλημμένες κρούσεις του. Σήμερα ακόμα, 50 χρόνια + αργότερα, χρησιμοποιεί την μέθοδο του Nash.