O όρος Νέα Τάξη Πραγμάτων εμφανίζεται για πρώτη φορά ως τίτλος δοκιμίου του Hebert George Wells to 1940. Του ιδίου Wells της «Μηχανής Που Ταξιδεύει Στο Χρόνο», του «Αόρατου Ανθρώπου» και, κυρίως, του «Πολέμου Των Κόσμων». Το τελευταίο απ’ τα τρία έχει εμπνεύσει όχι μόνο σεβαστό αριθμό κινηματογραφικών ταινιών, αλλά και το πρώτο πείραμα μίξης virtual reality με πραγματικότητα, «αναστολής δυσπιστίας-σε-πραγματικό-χρόνο» : ήταν η περίφημη εκπομπή του Orson Welles, που σκοπό είχε τη δημιουργία σοκ και δέους στο αμερικανικό ραδιοφωνικό κοινό. Η επιτυχία ήταν θεαματικά μεγαλύτερη από την αναμενόμενη, με σκηνές αλλοφροσύνης να εκτυλίσσονται σε σπίτια και δρόμους, συμπεριλαμβανομένων απωλειών ζωών, για τις οποίες ουδέποτε ζητήθηκε ευθύνη.
Κατά ενδιαφέροντα τρόπο, το ίδιο σενάριο θα εμπνεύσει αργότερα την ιστορική αποστροφή του επινοητή του όρου «Evil Empire», Ronald Reagan, περί ανθρωπότητας που θα ενωνόταν ξεπερνώντας τις «μικρές διαφορές της», αν κάποια στιγμή αντιμετώπιζε μια εξωγήινη απειλή.
Αν «Η Μηχανή Που Ταξιδεύει Στο Χρόνο» αποτελεί ένα είδος μελλοντολογικής διατριβής στο ζήτημα της ταξικής διαβάθμισης, ο «Πόλεμος Των Κόσμων» σχετίζεται, όχι ακριβώς υπόγεια, με ένα ευρύτερης κλίμακας σχέδιο που έχει αρχίσει να συζητιέται την εποχή της έκδοσής του :
Στην αυτοβιογραφία του, ο σοσιαλιστικών πεποιθήσεων και μέλος της Fabian Society συγγραφέας, αναφέρει ότι από το 1900 ήδη θεωρούσε μια Παγκόσμια Διακυβέρνηση νομοτελειακή [άσχετα πόσο μακρινή] συνέπεια της τότε κατάστασης πραγμάτων.
Στο βιβλίο του του 1928, Open Conspiracy, ο H. G. Wells προαναγγέλλει τον Klaus Schwab, αναφερόμενος σε ομάδες ανθρώπων με επιρροή που πρέπει να προπαγανδίζουν σε κάθε ευκαιρία την ανάγκη μιας παγκόσμιας επιστημονικής ελίτ, η οποία θα εξαφανίσει προβλήματα όπως η φτώχεια και ο πόλεμος. Ενώ στο New World Order [1940], μιλάει με λεπτομέρειες για την Παγκόσμια Διακυβέρνηση.
Τούτων δοθέντων, η πρωτοποριακή επινόηση μιας εχθρικής, εξωγήινης φυλής [«Ο Πόλεμος Των Κόσμων» κυκλοφορεί το 1898] αποκτά απροσδόκητα …εκπαιδευτική χροιά. Γιατί ο εξωγήινος που εισάγεται μέσω αυτού στη λαϊκή φιλολογία δεν είναι ο αθώος, δισδιάστατος μπαμπούλας, αλλά το αντίπαλο δέος μιας άλλης, υπό κατασκευήν οντότητας. Ο «Εξωγήινος» είναι ο δίκην γενεσιουργού αιτίας προάγγελος του απαλλαγμένου από εθνικές / φυλετικές διαφορές … «Γήινου».