Αντιγράφω “ρεπορτάζ” από iefimerida.gr – ακολουθεί σχόλιο:

«Μιλούσα και πέρασε και μου έριξε μια μπουνιά!»: 16χρονος που υπέστη bullying και επιχείρησε να αυτοκτονήσει περιγράφει:

Ο 16χρονος που αποπειράθηκε να δώσει τέλος στη ζωή του πριν λίγες ημέρες στην Πάτρα, εξαιτίας του bullying που δεχόταν, μίλησε για το προσωπικό του δράμα και έστειλε μήνυμα σε όσους βρίσκονται στην ίδια θέση με αυτόν.
Ο νεαρός, μιλώντας στο Open, ανέφερε πως ένοιωσε πως «εξευτελιζόταν η αξιοπρέπεια» του και ήθελε να βάλει ένα τέλος στη ζωή του, πριν το αντιληφθεί έγκαιρα η μητέρα του και τον σταματήσει. «Ενιωσα ότι έχασα την αξιοπρέπειά μου. Ντροπιάστηκα εκείνη τη στιγμή πάρα πολύ. Ήταν πάρα πολύ μεγάλο λάθος αυτό που έκανα και θέλω να πω σε όλα τα παιδιά να μην το κάνουν αυτό… Όσο και να πιέζονται, δεν είναι λύση», είπε ο 16χρονος για την απόπειρα αυτοκτονίας που έκανε.

Οι προσβολές στη μητέρα του που τον πλήγωσαν
Αυτό που ήταν το δυσκολότερο σημείο που δεν μπορούσε να ξεπεράσει, ήταν οι προσβολές προς την μητέρα του, όπως ανέφερε σε ανάρτησή του στα σόσιαλ.
«Την προηγούμενη Πέμπτη κάναμε πλάκα μεταξύ μας. Εκεί που αστειευόμασταν, ο Φάνης γύρισε κι αποκάλεσε τη μητέρα μου “ζώο”. Εγώ δεν έκανα τίποτα εκείνη τη στιγμή. Οχι γιατί φοβήθηκα, ούτε επειδή δεν σεβάστηκα τη λέξη “μητέρα”, αλλά γιατί θέλησα να κρατήσω την ψυχραιμία μου και να δώσω τόπο στην οργή», είπε αρχικά και πρόσθεσε:
«Το μεσημέρι πάλι, φεύγοντας από το σχολείο, χωρίς να του δώσω σημασία καθώς μιλούσα με συμμαθητή μας, γύρισε πάλι και μου έριξε μπουνιά κι έφυγε τρέχοντας. Εχασα την ψυχραιμία μου γιατί πόνεσα και τον έβρισα. Αναλαμβάνω την ευθύνη και ξέρω πως ήταν λάθος να τον βρίσω, αλλά είμαι άνθρωπος».

Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι
Η στιγμή που ο 16χρονος λύγισε και αποφάσισε να κάνει απόπειρα αυτοκτονίας, ήταν το περασμένο Σάββατο, όταν ο συμμαθητής του, του έστειλε μια προσβλητική φωτογραφία για τον ίδιο και την μητέρα του.
«Το αποκορύφωμα όλων αυτών ήταν το Σάββατο το βράδυ όταν άνοιξα το κινητό μου και μπήκα στο instagram και είδα αυτή τη φωτογραφία που έστειλε ο Φάνης. Και ρωτάω όλους εσάς, άντρες και γυναίκες, αν αυτή η φωτογραφία αναφερόταν στη δική σας τη μητέρα και σε εσάς, τι θα κάνατε;», έγραψε και σχολίασε στο δελτίο του Open: «Ο λόγος που έγραψα αυτό το μήνυμα προς τα παιδιά ήταν γιατί ήθελα να δείξω ότι δεν φοβάμαι κάτι, κάποιον ή ότι δεν έχω τη δύναμη να υπερασπίσω τον εαυτό μου και να ζητήσω και συγγνώμη για την ταλαιπωρία που προκάλεσα».
16χρονος: Οσοι έχουν υποστεί bullying πρέπει να μιλήσουν
Ο νεαρός, μέσω του δελτίου του OPEN, παρότρυνε όσα παιδιά έχουν υποστεί το ίδιο μαρτύριο με αυτόν, να μιλήσουν και να μην φοβούνται γι’ αυτό. «Παιδιά που έχουν υποστεί bullying να μιλήσουν. Να το πουν στην οικογένειά τους, εάν δεν έχουν κάποιο άτομο από το οικογενειακό περιβάλλον, να απευθυνθούν στους καθηγητές του σχολείου τους, στην αστυνομία, κάπου για να τους βοηθήσουν», ήταν το σχόλιό του.

Για κάποιους που μεγάλωσαν σε ένα κόσμο πιο φυσιολογικό απ’ αυτόν, τα παραπάνω αγγίζουν ανεξερεύνητα ύψη σουρεαλιστικής γελοιότητας. Σίγουρα τα αγγίζουν για μένα. Και δεν χρειάζεται σχολιασμός, ούτε καν περί τηλεθέασης, στ’ όνομα της οποίας γίνονται όλα.
Αρκεί απλώς κανείς να αναλογιστεί ότι ο συγκεκριμένος νέος άνθρωπος θα μπορούσε αυτή τη στιγμή να είναι νεκρός, για να πάρει μια ιδέα του σε τι ακριβώς έχουμε μπλέξει.
Ο ευνουχισμός του πολίτη ξεκινάει πολύ πριν την απόκτηση του δικαιώματος του εκλέγειν. Η κοινωνική πολιτική που αφορά στο bullying * αποσκοπεί στη διάκριση των παιδιών σε δυο κατηγορίες: “κακά παιδιά” που μετέρχονται τακτικές bullying, στις οποίες μπορεί να συμπεριληφθεί το οτιδήποτε, και …”καλά παιδιά” που αντιδρούν εξ ορισμού παθητικά στο bullying, αυτοκαταστρεφόμενα, ή καταγγέλοντάς το από την τηλεόραση και τα social media. Επόμενο στάδιο, αν υποτεθεί ότι η αυτή η πολιτική παράγει αποτέλεσμα, η δημιουργία ενός “υποδειγματικού πολίτη”, που δεν διανοείται για τον εαυτό του άλλο ρόλο από αυτόν του θύματος. Αυτό, σε μια κοινωνία όπου το bullying θα ασκείται αποκλειστικά από τα high tech μαντρόσκυλα της όποιας διακυβέρνησης.

* Έχει ενδιαφέρον η ταχύτητα με την οποία η λέξη ενσωματώθηκε στο λεξιλόγιο μιας κοινωνίας, που λίγο πριν την αγνοούσε, χρησιμοποιώντας τον “μπούλη” ως εναλλακτική του “βουτυρομπεμπέ”.