Η σύγκριση ανάμεσα στην κάλυψη που είχε το κάψιμο της Αγίας Τράπεζας Ναού δίπλα σε “δομή φιλοξενίας” [Άγιος Χαράλαμπος, Χαλκειός, Χϊος] και η συνακόλουθη διαδήλωση, με την έκταση που δόθηκε στα …χοιρινά, η τις τζάμπα μαγκιές γελοίων υποκειμένων τύπου Πολάκη – Τζανακόπουλου, προσφέρει μια προφητική εικόνα, ενός μέλλοντος όχι μακρινού.
Η επαναφορά στον Ποινικό Κώδικα της διάταξης περί “κακόβουλης βλασφημίας και εξύβρισης της ορθόδοξης, η άλλης, ανεκτής από το ελληνικό κράτος, θρησκείας” έγινε βασικά εν όψει της αναμενόμενης μουσουλμανικής πλημμυρίδας. Η “κυβέρνηση των ελίτ”, παγερά αδιάφορη όσο και η προηγούμενη, για το ότι ο κόσμος βρίσκεται στα κάγκελα, λαμβάνει μέτρα για τον περιορισμό όχι της εισβολής, αλλά των αντιδράσεων σ΄αυτήν. Γιατί, σύμφωνα με αυτή τη διάταξη [επιδεκτική ερμηνειών, ανάλογα με την αντίληψη, τη διάθεση της στιγμής και την …πολιτική τοποθέτηση του δικαστή], το ψήσιμο πχ. χοιρινού κρέατος δίπλα σε καταυλισμό μουσουλμάνων μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί ότι συνιστά το αδίκημα της “απρόκλητης έμπρακτης εξύβρισης”.
Το “πειστικό” argument του μάστερ της Λογικής Α. Γεωργιάδη επ’ αυτού ήταν, ότι επρόκειτο για κίνηση πολύ απρεπή, πολύ …δεύτερη, “σαν να έχεις ένα καλεσμένο στο σπίτι σου και να τρως πράγματα που του είναι απαγορευμένα” – δηλαδή, κατά τον ΑΓ, οι μετανάστες είναι καλεσμένοι μας…
Ο λόγος που προβλήθηκε για την τελική απόσυρση της διάταξης [οι “λυσσαλέα αντίδραση” της αντιπολίτευσης] ήταν μάλλον προπέτασμα καπνού*. Η πραγματικότητα μάλλον αφορά στο ότι, ο κόσμος, για πρώτη φορά αληθινά με την πλάτη στον τοίχο, έχει αρχίσει να κόβει το κουτόχορτο. Και το δείχνει.
Ενδεικτικό είναι ότι, για οποιοδήποτε άλλο θέμα, οσοδήποτε ασήμαντο τα …”τρολαρίσματα”, οι “χαμοί” και τα “γλέντια στο Twitter” βρίσκονται στην ημερησία διάταξη των δελτίων ειδήσεων. Γι’ αυτό που ΟΝΤΩΣ γίνεται στα sm με τους λαθρομετανάστες, μήνες τώρα …μόκο.
Από τη στιγμή που μια κυβέρνηση προσπαθεί με το έτσι θέλω να επιβάλλει καταστάσεις, μη ενδιαφερόμενη για καμιά διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες [“αν δεν δεχτούν τους μετανάστες έχουμε τρόπους να τους τους επιβάλλουμε, δήλωσε ο κύριος Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης με τα 100 ακίνητα], η βεβαιότης μεγαλώνει για ότι πρόκειται περί συμφωνημένης εισβολής. Απλώς, τα μέσα είναι άλλα από τα συνηθισμένα, και αφορούν στην a priori παράλυση της αντίδρασης, αρχικά με την επίκληση ενός διάτρητου “ανθρωπισμού” και στη συνέχεια με αισχρές συκοφαντίες. Και χαρακτηρισμούς που θα έπρεπε, καταρχήν, να επισύρουν αθρόες μηνύσεις. Όπως αυτή που θα έκανα αυτοστιγμεί, αν κάποιος με αποκαλούσε …ρατσιστή ή φασίστα.

* …άλλωστε εκείνοι που αποστολή τους έχουν την διάδοση του λόγου του Προφήτη στην Ελλάδα …θα βρουν την άκρη και με τον απίστευτο “αντιρατσιστικό” νόμο που είναι εν ενεργεία.