Ακούω τους συνήθεις υπόπτους, “ειδικούς” και “δημοσιογράφους” να …στηλιτεύουν την αυθόρμητη έξοδο του κόσμου στις παραλίες. “Δεν έχει νόημα να κλείνουμε τα καταστήματα και να μεταφέρεται ο κόσμος στις παραλίες” αποφαίνεται ο κύριος Γώγος, με τον κύριο Στραβελάκη να επικροτεί κουνώντας ακατάπαυστα το έξυπνο κεφάλι του.
Η αίσθησή μου είναι ότι βρισκόμαστε σε ένα κομβικό σημείο, ότι η “κρίσιμη μάζα” κόσμου που αντιλαμβάνεται τα τεκταινόμενα, τείνει να δημιουργηθεί. Μαζί τείνει να παγιωθεί η αντίληψη ότι τα “μέτρα” που λαμβάνονται δεν είναι μόνο καταστροφικά της οικονομίας και της ψυχολογίας, αλλά και επιστημονικώς αστήρικτα, και αναποτελεσματικά. Το θράσος που επιτρέπει στους λοιμωξιολόγους να κατηγορούν …τον κόσμο για την αναποτελεσματικότητά τους [ουρές στα μαγαζιά, μποτιλιάρισμα στους δρόμους, το φόρεμα της μάσκας …κάτω απ’ τη μύτη κλπ.] δεν θα είναι για καιρό ακόμα ανεκτό. Ούτε η γκροτέσκα δημοσιογραφία τύπου Ευαγγελάτου, Στραβελάκη και Παναγιωτόπουλου.
Βλέποντας τον κόσμο στις παραλίες να χαίρεται τον ήλιο, συνειδητοποιώ ξανά την πλήρη απουσία δημόσιας συζήτησης γύρω απ’ το ρόλο της διατροφής στην προστασία της υγείας : παράγοντας θωράκισης του οργανισμού είναι η βιταμίνη D. Πηγή προέλευσης της D είναι η ηλιακή ακτινοβολία. Ο ρόλος της, όπως και της C, του Zinc και μιας πλειάδας ουσιών / συμπληρωμάτων στην προστασία του οργανισμού από ιούς, αυτού εδώ μη εξαιρουμένου, συζητάται διαρκώς εκτός “Ελλάδος”, γίνεται παραδεκτός “θέλοντας και μη” ακόμα και από ανθρώπους που εξακριβωμένα παίζουν πολιτικά παιχνίδια όπως ο dr. Fauci. Ο τελευταίος “καταδέχτηκε” πριν από κάποιους μήνες να συγκατανεύσει στη λήψη συμπληρωμάτων C και D.
Με γνώμονα τα παραπάνω, η τεράστια πρεμούρα του κυρίου Γώγου, του κυρίου Στραβελάκη και της υπόλοιπης κουστωδίας με το κλειδαμπάρωμα του κόσμου, θα μπορούσε να προσλάβει μια χροιά εγκληματικής αμέλειας τουλάχιστον, για να μην εισέλθουμε σε ψεκασμένα ύδατα.