Απίστευτο, στην κυριολεξία, βίντεο με συζήτηση …αφροελλήνων [ας προετοιμαζόμαστε για το next step: Black Greek Lives Matter]. Η συζήτηση γίνεται με πρωτοβουλία του Ιδρύματος Ωνάση και αφορά στα γεγονότα που επακολούθησαν της δολοφονίας του George Floyd.
Απαραίτητη προϋπόθεση παρακολούθησης, η περιέργεια να ειναι υπέρτερη της υπομονής σου – και η τελευταία να μη ρέπει προς τον μαζοχισμό.
Μιλάμε για 45 λεπτά “συζήτησης” στο πλαίσιο της οποίας δεν γίνεται αναφορά σε τίποτα άλλο παρά σε “αισθήματα οργής & θυμού”, σε “ανατριχίλες”, σε “τσουνάμια διαμαρτυρίας” και “επαναστατικές αλλαγές που έγιναν στον κόσμο”, με γαρνιτούρα φυσικά το απαραίτητο anti-Trump κήρυγμα. Όλα αυτά από ανθρώπους που φιγουράρουν ως, και είναι επίσημα, βάσει τίτλων, “επιστήμονες” και “διανοούμενοι”.
Το concept είναι γνωστό από καταβολής υπόθεσης Floyd: παίρνουμε ένα μεμονωμένο, ακραίο συμβάν, το μεταπλάθουμε και το ορίζουμε ως “αντιπροσωπευτικό” ανθρώπων, ή μάλλον, φυλών, για την ακρίβεια μιας απ’ όλες.
Ένας από τους συζητητές δεν παραλείπει [λεπτό 13:32] να δηλώσει: “με πάρα πολύ μεγάλη αγαλλίαση παρατηρώ τα κτίρια να καίγονται, πραγματικά μου προκαλεί ευχαρίστηση, αυτά τα μαγαζιά, τα αστυνομικά τμήματα, τα περιπολικά” [αυτό ενώ οι γύρω “επιστήμονες” και “διανούμενοι” καγχάζουν επιδοκιμάζοντας]. “Λέω, επιτέλους, γιατί οι αφροαμερικανοί είναι αναγκασμένοι απο το σύστημα να υπακούν τους νόμους και τη δικαιοσύνη, η οποία όμως δεν προστατεύει αυτούς”.
Δεν αργεί βεβαίως να έρθει η στιγμή [έφτασα σ’ αυτήν με κάποια skip] να αναφερθούν στη δική τους τύπου …”I can’t breathe” εμπειρία στην …Ελλάδα, τη χώρα που τους εχει υποδεχτεί και υιοθετήσει, προσθέτοντας την αηδιαστική αχαριστία στην απύθμενη ηλιθιότητα, στο γνωστό concept του πόσο “ρατσιστές” είμαστε, ως λευκοί, εμείς οι Έλληνες.
Τώρα, το χειρότερο απ’ όλα ποιο είναι; ότι αναφερόμενος σ’ αυτή τη μάζωξη κακόβουλων ηλίθιων ατόμων * πρέπει να κάθεσαι να εξηγείς, τουλάχιστον σε κάποιους, σαν να μιλάς σε παιδάκια, τα αυτονόητα: ΟΟΧΙ παιδιά, ΔΕΕΝ είμαι ρατσιστής, απλώς οι συγκεκριμένοι άνθρωποι μου φαίνονται ΗΛΙΘΙΟΙ. Όχι για το χρώμα που έχουν, αλλά για αυτά που λένε. Ακριβώς ΤΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΙ θα μου φαίνονταν οι λευκοί, λατίνοι, ασιάτες ή ερυθρόδερμοι που θα έλεγαν τα ίδια πράγματα.
Κι αν δεν μπορώ κάποιον που μου φαίνεται ΗΛΙΘΙΟΣ, να τον χαρακτηρίσω έτσι, μόνο και μόνο επειδή είναι μαύρος, ασιάτης, κοκ [ή …γυναίκα] έχουμε πρόβλημα.
Γιατί αυτό σημαίνει ότι κάποιοι μπορούν να χρησιμοποιούν αποκλειστικά μαύρους, ασιάτες κοκ [ή …γυναίκες], για να διαδίδουν τις, ηλίθιες έως …επικίνδυνα ηλίθιες θεωρίες τους, έχοντας εξασφαλίσει τη σιωπή της δήθεν συναίνεσης.
*…των οποίων η “ενσωμάτωση”, στο πλαίσιο του εκπληρωμένου πολυπολιτισμικού οράματος, συνίσταται στο να συκοφαντούν τη “νέα τους πατρίδα” ως χώρα όπου ανθούν ο ρατσισμός και η ξενοφοβία.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Θα πρότεινα να μην μπερδεύουμε δύο διαφορετικά πράγματα:
1. Την όντως απύθμενη παρακμιακή ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ του εκπεσόντος ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΩΝΑΣΗ — το οποίο δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι η πολυπολιτισμικότητα της τελευταίας παγκοσμιοποίησης είναι history, finito, passe, κοινώς “μας τελείωσε” απότομα και άδοξα, όπως απότομα και άδοξα κατέρρευσαν τόσες και τόσες άλλες παγκοσμιοποιήσεις στο παρελθόν…
2. Τους συμμετέχοντες στην παρούσα συζήτηση, στους οποίους ίσως να μην είναι πρέπον να προσάψουμε τόσο βαρύ χαρακτηρισμό περί ηλιθιότητας. Σημασία δεν έχει τί λένε (εκεί που περιστασιακά τους μάζεψαν τί άλλο μπορούσαν ή επετρέπετο να λένε;), αλλά ότι αυτά που λένε τα λένε σε ΑΠΤΑΙΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ, πολύ καλύτερα από τα Ελληνικά των περισσοτέρων ιθαγενών Ελλήνων νεαράς κυρίως ηλικίας 15-45 ετών (δυστυχώς).
Παρεπιπτόντως, ιδού ένας χρυσός κανόνας ελληνοποιήσεων: Όποιος αλλοδαπός μάθει τέτοια Ελληνικά ελληνοποιείται, όποιος όμως δεν τα μάθει, πίσω στη χώρα του από ‘κει που ήρθε…
Και εμένα μου έκανε εντύπωση το ότι μιλούν σωστά Ελληνικά. Φοβάμαι μόνο μήπως αυτή ακριβώς η έκπληξη για το ότι μιλούν καλύτερα ελληνικά από το μέσο Έλληνα, οδηγεί σε μια συμπάθεια που τελικά δεν δικαούνται. Γιατί ΕΧΕΙ όσο να ‘ναι σημασία και το τί λες. Τα καλά ελληνικά μπορεί να είναι θέμα δεξιότητας και αυτή να μην εμποδίζει καθόλου την όποια βλαπτική δραστηριότητα των ανθρώπων.
Μπορεί και να είμαι υπερβολικά επιφυλακτκός μαζί τους. Αλλά, ακούγοντας ειδικά τον τυπάκο που αγαλλιάζει με τα καψίματα των μαγαζιών και των αστ. τμημάτων εκνευρίστηκα αρκετά.
Σίγουρα συμφωνώ 100% με τον κανόνα. Και προτιμώ να έχω συμπολίτη μου κάποιον …”αφροέλληνα” που μιλάει ελληνικά [και είναι στοιχειωδώς σοβαρός άνθρωπος] από τον κλασικό Ελληνάρα χαχόλο που κοάζει και γρυλίζει.
Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σας!