Ενθαρρυμένα από τη μακαριότητα του διαδικτυακού πολίτη, τα ερπετά του WHO αποθρασύνονται …και επιταχύνουν το ρυθμό της διαδικασίας.
Ου μόνον αυτό, αλλά μας το λένε κατά πρόσωπο, ίσως για να τσεκάρουν αντιδράσεις.*
Γιατί, εν τέλει, τι άλλο νόημα έχει η παρακάτω αλληλουχία γεγονότων :
1. Κηρύσουμε το τέλος της προηγούμενης πανδημίας.
2. Αναβαθμίζουμε τις αρμοδιότητές μας εις βάρος των κυρίαρχων κρατών, αποφασίζοντας εν ονοματί τους : πότε υπάρχει πανδημία & ποια είναι τα μέτρα για την αντιμετώπισή της [λοκντάουν, μάσκες, υποχρεωτικός εμβολιασμός κτλ.] υποχρεώνοντας το σύνολο των πληθυσμών σε συμμόρφωση και απαγορεύοντας κάθε αμφισβήτηση.
3. Αποφασίζουμε ότι …μια νέα πανδημία, “πολύ πιο φονική” απ’ την προηγούμενη βρίσκεται καθ’ οδόν. Αυτό, ενώ στα εργαστήρια των Big Pharma παρασκευάζονται ήδη εμβόλια δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν.
Τα παραπάνω τι άλλο υποδηλώνουν, αν όχι μια σαρδόνια …πλάγια παραδοχή αυτού που βγάζει μάτια : “Η επερχόμενη, νέα πανδημία είναι δική μας, εσωτερική παραγωγή, με σπόνσορες τις φαρμακευτικές και τον κύριο Gates”.
Η δυστυχία της Ελλάδας : όντας η “χώρα” που είναι, δεν διαθέτει ένα πολιτικό όπως ο Nigel Farage [βλ. κάτω], ούτε και πρόκειται ποτέ να αποκτήσει.

* Ούτε γι’ αυτό δεν είμαι πλέον σίγουρος. Μπορεί κάλλιστα η έρευνά τους να έχει ολοκληρωθεί, και οι αντιδράσεις να θεωρούνται δεδομένες.