Δεν ξέρω αν το είχατε αντιληφθεί, αλλά γύρω μας βρίσκεται από καιρό σε εξέλιξη μια συζήτηση γύρω απ’ την ταχύτητα δίνης…
Και όχι μόνο εξελίσσεται : παίρνει τώρα μια νέα τροπή, “χάρη σε μια πολύ σημαντική εξέλιξη στον τομέα της κβαντομηχανικής και της αστροφυσικής, η οποία δημιούργησε το πρώτο πλαίσιο παρασκευής κινητήρα που θα παράγει την περιβόητη ταχύτητα δίνης. Πρόκειται για ένα διανοητικό εφεύρημα το οποίο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη διάσημη σειρά Star Trek…”
Η συνέχεια στο κλικακούμενης γελοιότητας βίντεο του pronews με διάρκεια 1΄44”.
Εξ ίσου ενδιαφέρων με το κόνσεπτ “η Επιστήμη ως Υπερθέαμα” που υπηρετείται εδώ, είναι ο τρόπος ομιλίας της εκφωνήτριας και, ιδίως, τονισμού της τελευταίας συλλαβής σε κάθε φράση. Κάτι που με εντυπωσιάζει χρόνια τώρα, για την ομοιομορφία με την οποία προκύπτει σε όλα τα μιντιακά μήκη και πλάτη. Η οποία προφανώς έχει περάσει ως γραμμή απ’ τις σχολές δημοσιογραφίας, πράγμα το οποίο με τη σειρά του υποδηλώνει ντιρεκτίβα προς αυτές, από κάποιου είδους κέντρο. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, με δεδομένη την ρομποτική χροιά της ομιλίας και τη δυνατότητα τεχνολογικής υποκατάστασης του ανθρώπου (και) στο συγκεκριμένο τομέα, φωνές όπως αυτή σηματοδοτούν μια, ας την πούμε μεταβατική περίοδο.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Για να παραπέμψω κι εγώ σε μια γνωστή φράση από το Star Trek, να δεις που στο τέλος θα βρουν θεραπεία και για το κρυολόγημα!
Για τη μαλακία που τους δέρνει πάντως αποκλείεται να βρουν, στον αιώνα τον άπαντα.
I saw Gene Roddenberry speak in 1978. What a let down. For someone who seem to be a real visionary based on the technology in Star Trek, he came off as another Hollywood moron all wrapped up in television. Warped minds do seem to decent into stupidity at WARP speed.
I never liked Roddenberry myself. The fact he “created”, if he actually did, my most beloved TV-related thing ever, has been a mystery to me.
Anyway, I never stopped loving Star Trek even after (pretty soon) I found out it was pure globalist propaganda.
Από πολλές απόψεις (οικονομική κρίση, δημοκρατική καθίζηση, άνοδος εθνικισμού, πολεμική προετοιμασία) η κατάσταση στο δυτικό κόσμο θυμίζει φοβερά την εποχή του Μεσοπολέμου. Από άλλες απόψεις (επιστημονική, καλλιτεχνική και διαφαινόμενη τεχνολογική στασιμότητα, εκφυλισμός των ηθών, εισβολή των βαρβάρων) θυμίζει το τέλος του αρχαίου κόσμου.
Ορθές παρατηρήσεις κατά την άποψή μου, και το βασικότερο : εξαιρετικά “ευοίωνες”.
Έχω αρχίσει να βεβαιώνομαι ότι και η παράμετρος AI, η οποία φαινομενικά είναι κάτι unprecedented στην ιστορία της ανθρωπότητας (και θα αποτελούσε δραματική απόκλιση από το παραπάνω σενάριο), η “τρελή” πορεία δηλ. προς την ισχυροποίηση των μηχανών & παραχώρηση εξουσιών σ’ αυτές, αφορά περισσότερο ένα είδος διαβολικού τρικ από το χώρο της πολιτικής παρά εφαρμοσμένη επιστήμη. Εν ολίγοις, ότι πολλά απ’ αυτά που διαβάζουμε περί επέλασης της A.I. δεν έχουν περισσότερη σχέση με την πραγματικότητα απ’ όση τα περί πανδημίας και climate change.
Μπορεί και να είναι απλό wishful thinking, αλλά είναι βασισμένο σε παρατηρήσεις. Ουτως ή άλλως το όλο concept προωθείται με όρους υπερθεάματος, κάτι που το καθιστά εξ ορισμού ύποπτο.
Με τη γραφική, προσωποποιημένη μορφή, με την οποία παρουσιάζεται στα ΜΜΕ, η “τεχνητή νοημοσύνη” προς το παρόν είναι αέρας κοπανιστός. Πέραν του ότι εξαρτάται για την εξέλιξή της από τις όλο και μειούμενες διανοητικές ικανότητες των αμόρφωτων δημιουργών της, υπάρχουν θεμελιώδεις θεωρητικοί και πρακτικοί περιορισμοί, για τους οποίους δεν γίνεται η παραμικρή κουβέντα. Οι περιορισμοί αυτοί θα μπορούσαν κατά τη γνώμη μου να ξεπεραστούν σε κάποιο βαθμό, για να τους ξεπεράσεις όμως πρέπει πρώτα να τους αναγνωρίσεις, κάτι πολύ “φιλοσοφικό” για τα σύγχρονα σαΐνια της πληροφορικής. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι δεν βιώνουμε ήδη την κυριαρχία των μηχανών, με τον ίδιο τρόπο που ο κλιματικός κουρνιαχτός συσκοτίζει πραγματικά περιβαλλοντικά ζητήματα και η πανδημική φλυαρία συγκαλύπτει φλέγοντα υγειονομικά προβλήματα. Προς την ίδια κατεύθυνση κινούνται παρεμπιπτόντως και πολλές conspiracy theories, οι οποίες μετατοπίζουν χειροπιαστά προβλήματα σε δήθεν απλησίαστα για τους κοινούς θνητούς επίπεδα. Εμένα προσωπικά με ζώνουν τα φίδια όταν σταματάει ξαφνικά να γίνεται λόγος για κάτι που μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν το νούμερο ένα παγκόσμιο ή εγχώριο πρόβλημα, κάτι που ισχύει για παράδειγμα στο θέμα του χρέους, της πανδημίας, της ηλεκτρονικής ακτινοβολίας και των μεταλλαγμένων τροφίμων. Αν αύριο επομένως ξεχάσουν αίφνης τα ΜΜΕ το θέμα της κλιματικής αλλαγής, θα έπρεπε ίσως να μετακομίζουμε σιγά σιγά προς τα βόρεια..
Ότι την βιώνουμε (την κυριαρχία των μηχανών) την βιώνουμε. Αλλά αυτό ισχύει, για τους “πεφωτισμένους”, από τα middle 1800s.
Το καινοφανές σήμερα είναι ότι οι μηχανές μας έχουν ξεπεράσει σε εξυπνάδα. Δεν χρειάζονται πολλά – πολλά : Όποιος πήρε μια γεύση από το “πέρασμα” του …διασημότερου ανθρωποειδούς ρομπότ στον κόσμο ‘Σοφία’ (στο πλαίσιο περιοδείας) απ’ τη χώρα μας, αντιλαμβάνεται το αξιοθρήνητον της όλης υποθέσεως. Στη θέση κάποιων θα είχα απαγορεύσει δια ροπάλου την κυκλοφορία του κατασκευάσματος, ως ultra δυσφημιστικού της AI. Το ότι αντίθετα …περιοδεύει, σημαίνει λαϊκή ανταπόκριση, η οποία υποδηλώνει ότι οι “ειδικοί” έχουν φέρει τον κόσμο στο σημείο που θέλουν. Ή ότι μοιράζονται την ίδια ικανότητα αξιολόγησης με τους “ανειδίκευτους”. Πλέον κινούμαι προς τη δεύτερη ερμηνεία.
Κι όμως αυτή τελικά είναι η πεμπτουσία της τεχνητής νοημοσύνης: η αρκούδα με το φουστανάκι και τα σκουλαρίκια που τη χτυπάει ο γύφτος για να “κάνει τη Βουγιουκλάκη” και να γελάει ο κόσμος. Για ποιο άλλο λόγο να κάνεις μια μηχανή να συμπεριφέρεται όπως οι άνθρωποι, από τη στιγμή που υπάρχουν δισεκατομμύρια πραγματικών ανθρώπων που το κάνουν χωρίς καμία προσπάθεια? Το πρόβλημα είναι ότι σταδιακά οι μηχανές υποκαθιστούν τον άνθρωπο σε όλο και περισσότερες πρακτικές δραστηριότητες, τις οποίες εκτελούν κατά τεκμήριο καλύτερα, ώστε κάποια στιγμή προκύπτει το ερώτημα τι ακριβώς απομένει ως ειδοποιός διαφορά του ανθρώπου από τη μηχανή. Πρόκειται για μια διαφορετική μορφή της “φιλοσοφικής αμφιβολίας” μέσω της οποίας ο Καρτέσιος κατέληξε στο cogito ergo sum και όχι για τη γέννηση του.. homo deus.
“Για ποιο άλλο λόγο να το κάνεις;” για τον ίδιο που αντικαταστάθηκαν από μηχανές οι πρώτοι (“γραφικοί” και καλά) Λουδίτες.
Γιατί είναι φτηνότερες και, κυρίως γρηγορότερες. Επαναλαμβάνω, και θα επαναλαμβάνω 😊 ότι ζητούμενο παντού, επομένως καθοριστικό των πάντων είναι η ταχύτητα. Η αντιμετώπιση δηλ. του χρόνου με όρους του χώρου, με “παράπλευρη” (κατ’ εμέ …κύρια) απώλεια, την αίσθηση του “υποκειμενικού” χρόνου. Το φαινόμενο (κλασική εκδήλωσή του : εκατομμύρια βλεμμάτων εστιασμένων την ίδια στιγμή στην ίδια οθόνη) κρύβεται πίσω απ’ την ΡΥΘΜΙΣΗ των πάντων, της συμπεριφοράς της “μάζας” πριν απ’ όλα.
Οι πρωτόγονες εκείνες μηχανές είχαν μια χειροπιαστή επίδραση στην παραγωγικότητα και κατά συνέπεια σημαντικά οικονομικά οφέλη. Τα κομπιούτερ όχι και τόσο. Εντούτοις τα χρησιμοποιούν κατά κόρον just for the sake of it. Ίσως τα βλέπουν ως εναλλακτική στην γήρανση των δυτικών πληθυσμών σε συνδυασμό φυσικά με την ανεξέλεγκτη μετανάστευση.
Το crowd control πάντως είναι αναπόφευκτο σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης, όπου η εμπειρία είναι κατά 99, 99% διαμεσολαβημένη και η προσωπική εποπτεία πρακτικώς αδύνατη. Αναγκαστικά πιστεύεις αυτά που σου λένε. Και τα ψέματα έχουν μια γραφική και απλοϊκή ομορφιά που τα καθιστά πολύ πιο εύκολα πιστευτά σε σχέση με την αλήθεια.