Το παραπάνω tweet [φωτό] ανέβηκε πριν από 6 μέρες.  Η κίνησή του ήταν της τάξεως των χιλιάδων impressions, κι από την επόμενη ήδη μέρα εμφανιζόταν στα αναλυτικά στοιχεία του λογαριασμού μου ως top ανάρτηση… Ω του θαύματος, από προχτες το πρωί, ο αριθμός των impressions άρχισε να μεώνεται, για να φτάσει χτες στον  καταπληκτικό αριθμό των …283, στα οποία έχει έκτοτε σταθεροποιηθεί… Αλλά και o αριθμός των impressions αρκετών άλλων, όπως διαπίστωσα με  γρήγορο έλεγχο έχει υποστεί ανάλογο “κούρεμα”… Πέραν αυτού, τα posts που ανεβαίνουν τώρα, φτάνουν στα …10 impressions max και παραμένουν εκεί μέχρι νεωτέρας… Μπαίνοντας στα ενδότερα της πλατφόρμας, ήρθα σε επαφή με τις τακτικές που διέπουν την πολιτική της.  Ανάμεσά τους, απροσχημάτιστα, αναφέρεται …το κούρεμα – μετατροπή των μηνυμάτων σε ημι-αόρατα, για παραβιάσεις που αφορούν στο ασαφές νοηματικά πλέγμα των politically correct κανόνων. Το ενδιαφέρον συνίσταται, πρώτον στην αδιαφανή, μη επιδεκτική συζήτησης αλγοριθμική διαδικασία με την οποία προσδιορίζεται / αξιολογείται το παράπτωμα. Γιατί, ως προς εμένα φερειπείν, με δεδομένο ότι ούτε ρατιστικά σχόλια έχω δημοσιεύσει, ούτε …προτροπές σε βία, η μόνη εξήγηση είναι ότι η χρήση καθαυτή της λέξης “μετανάστης” αρκεί για την κατάταξη στην κατηγορία “hate speech”, και στην ενεργοποίηση της διαδικασίας του ghost banning.  Και ασφαλώς δεν αναμένει κανείς μεγαλύτερη οξυδέρκεια εκ μέρους των αλγόριθμων από εκείνη που δείχνουν οι ταλιμπάν της “εθνομηδενιστικής αριστεράς”, φτάνοντας σε τερατογενέσεις τύπου …Κυρίτση [“σκατόψυχοι όσοι δεν δέχονται τους μετανάστες…”]. Το δεύτερο ενδιαφέρον είναι το ποιοι είναι αυτοί που αποφασίζουν για το αν τα μηνύματά σου πρέπει να διαβάζονται: είναι οι nerds της Silicon Valley, άνθρωποι οι οποίοι πέραν της απαιτούμενης τεχνικής επάρκειας, κυριολεκτικά δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Το τρίτο και βασικότερο, αφορά στην ιδιότυπη θέση οργανισμών όπως το Twitter και το Facebook λειτουργούντων απ’ τη μία με το δικαίωμα μιας ιδιωτικής επιχείρησης να αποβάλλει όσους δεν συμμορφώνονται με την πολιτική της, και απ’ την άλλη με την σιδηρόφρακτη αποκλειστικότητα ενός κρατικού μονοπωλίου, soviet style.  

Για περισσότερα, βλέπε posts με τίτλο: Η ΝΕΑ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΤΑΞΗ και GHOST BANNING: TWEETS ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΟΡΑΤΑ.