Από το site του Σκάι :
Υπαναχώρηση του Ίλον Μασκ. Το Twitter συμφώνησε τελικά να συμμορφωθεί με τους σκληρούς νέους νόμους της ΕΕ για τις ψεύτικες ειδήσεις, τη ρωσική προπαγάνδα και το διαδικτυακό έγκλημα, αφού μια ομάδα αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής βρέθηκε στα κεντρικά γραφεία του για να δοκιμάσει την ικανότητά του να λειτουργεί νόμιμα στην Ευρώπη. Η κίνηση ήρθε λίγες εβδομάδες αφότου ο Ίλον Μασκ, ο ιδιοκτήτης του Twitter, αποχώρησε από τον εθελοντικό κώδικα πρακτικής του ευρωπαϊκού μπλοκ για την παραπληροφόρηση.
Στην πρώτη δοκιμή αυτού του είδους, στους αξιωματούχους της ΕΕ επετράπη να εισέλθουν στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας την Πέμπτη για να πραγματοποιήσουν μια άσκηση προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων (stress test) με το προσωπικό του Twitter για να δοκιμάσουν τους ελέγχους του στη ρωσική προπαγάνδα, τις ψεύτικες ειδήσεις και την εγκληματική δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών.
Ο Τιερί Μπρετόν, αρμόδιος επίτροπος για την επιβολή του νέου νόμου για τις ψηφιακές υπηρεσίες, χαιρέτισε το γεγονός ότι η εταιρεία συμφώνησε οικειοθελώς στη δοκιμή. Επανέλαβε την προειδοποίησή του προς όλες τις εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης ότι η ΕΕ θα ενεργήσει γρήγορα και αποφασιστικά για να τηρήσει τους σαρωτικούς νέους νόμους που τίθενται σε ισχύ τον Αύγουστο. «Όταν πρόκειται για το διαδικτυακό έγκλημα, δεν μπορεί να υπάρχουν ημίμετρα. Οι πολύ μεγάλες διαδικτυακές πλατφόρμες πρέπει να θέσουν τους απαραίτητους εσωτερικούς ελέγχους και πόρους για να είναι έτοιμες για τους νέους ευρωπαϊκούς κανόνες» διεμήνυσε ο Μπρετόν.
Οι νέοι νόμοι τίθενται σε ισχύ στις 25 Αυγούστου, αλλά οι φόβοι της ΕΕ ότι το Twitter μπορεί να μην συμμορφωθεί είχαν αυξηθεί, με τον επίτροπο να προειδοποιεί την εταιρεία πρόσφατα ότι μια λειτουργία τύπου «άγριας δύσης» δεν θα ήταν ανεκτή, και τον Μασκ να αντιδρά εντονότατα.
H Λίντα Γιακαρίνο, νέα Διευθύνουσα Σύμβουλος του Twitter, ευχαρίστησε τον Τιερί Μπρετόν για τη συνεργασία της πλατφόρμας με την ΕΕ.
Δεν χρειάζεται υποθέτω να επαναλάβουμε τι ακριβώς σημαίνουν όροι όπως “ψεύτικες ειδήσεις”, “ρωσική προπαγάνδα”, “διαδικτυακό έγκλημα” κοκ, τους οποίους μετέρχονται οι γκάνγκστερς – τρομοκράτες επίτροποι της EU.
Εικάζει κανείς ότι η μεταπήδηση της κυρίας Γιακαρίνο από τον κύκλο του WEF στο Twitter ως CEO – αντικαταστάτριας του Elon Musk, δεν είναι άσχετη με τη συγκεκριμένη εξέλιξη.
Το ρεπορτάζ άλλωστε του “φερέγγυου” Σκάι αξίζει να διαβαστεί μαζί με το παρακάτω απ’ το [πιο φερέγγυο …συγκριτικά πάντα] SLPress του Σ. Λυγερού:
ΠΡΟΣ ΟΡΓΟΥΕΛ ΤΟ ΠΑΕΙ Η ΕΕ… – Δημήτρης Χρήστου
Επισήμως και με την έγκριση της ΕΕ θα είναι νόμιμη η παρακολούθηση και των δημοσιογράφων στο όνομα της “εθνικής ασφάλειας”, με βάση την Ευρωπαϊκή Πράξη για την Ελευθερία (!) των Μέσων Ενημέρωσης, που εγκρίθηκε, σε επίπεδο εκπροσώπων των κυβερνήσεων της ΕΕ, με ενισχυμένη μάλιστα πλειοψηφία.
Είχε προηγηθεί η ανάλογη έγκριση της γαλλικής κυβέρνησης, καθώς η Γερουσία της Γαλλίας ψήφισε νόμο που επιτρέπει στην κυβέρνηση να ενεργοποιεί εξ αποστάσεως τα μικρόφωνα και τις κάμερες των smartphones και των υπολογιστών για να κατασκοπεύει στόχους! Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Investigate Europe, το αίτημα του Παρισιού υποστήριξαν κι άλλες κυβερνήσεις, όπως της Γερμανίας, της Ολλανδίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας, του Λουξεμβούργου και της Ελλάδας. Οργουελικές εξελίξεις…
Η γνωστή μας Ολλανδή ευρωβουλευτής των Φιλελευθέρων Σόφι ιντ Βελντ που ηγήθηκε της εξεταστικής επιτροπής PEGA του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις παρακολουθήσεις σε ευρωπαϊκό έδαφος, θεωρεί καταστροφή τις πρόσφατες τροποποιήσεις που πρότειναν οι κυβερνήσεις της ΕΕ στο σχέδιο. Η έννοια της εθνικής ασφάλειας λειτουργεί ως «λευκή επιταγή, ενώ, στην πραγματικότητα, χρειάζεται ένα σαφές νομικό πλαίσιο».
Οπότε προκύπτει το ερώτημα. Που πάει η Ευρώπη; Γιατί οι λαοί της αποδέχονται τόσο αυταρχικά μέτρα περιορισμού των δημοκρατικών ελευθεριών και του κοινωνικού κράτους; Γιατί τα προοδευτικά κόμματα συρρικνώνονται και ακροδεξιά σχήματα ενισχύονται θεαματικά. Γιατί οι ευρωπαϊκές ελίτ, που περισσότερο από κάθε άλλη φορά ελέγχουν τις κυβερνήσεις και την ενημέρωση των πολιτών, αποδέχονται αδιαμαρτύρητα το ρόλο του τους αναθέτει η Ουάσιγκτον για τα δικά της σχέδια διατήρησης της παγκόσμιας ηγεμονίας, αναλαμβάνοντας σχεδόν ολοκληρωτικά το δυσβάσταχτο κόστος του πολέμου στην Ουκρανία μέχρι να ηττηθεί η Ρωσία;
Το όραμα για μια αυτόνομη και κυρίαρχη Ευρώπη ως υπόδειγμα δημοκρατίας και δικαιοσύνης, ξεθωριάζει. Οι πόλεμοι που έκαναν οι ΗΠΑ με τους πρόθυμους υποτακτικούς Eυρωπαίους συμμάχους τους στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Συρία, τη Λιβύη δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα. Αντιθέτως, αναστάτωσαν τη ζωή των ανθρώπων στις χώρες αυτές και πολλαπλασίασαν τα προσφυγικά ρεύματα προς την Ευρώπη. Είχαμε δει ποτέ πριν πρόσφυγες από το Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Συρία και τη Λιβύη στην Ελλάδα;
Το ίδιο είχε συμβεί μετά την κατάρρευση των ανατολικών “σοσιαλιστικών” χωρών το 1990. Καλλιεργήθηκε και τελικά κυριάρχησε στην Ευρώπη το αίσθημα πως πρόσφυγες και μετανάστες απειλούν το επίπεδο της ζωής μας. Όσες πολιτικές δυνάμεις επένδυσαν στο ρατσισμό και τον εθνικισμό πήραν το πάνω χέρι.
Αυτό που επιχειρεί ο αρθρογράφος, υποθέτω, διοχετεύοντας …έντεχνη ασάφεια [check τέταρτη παράγραφο], είναι η χρέωση των “αυταρχικών μέτρων περιορισμού των δημοκρατικών ελευθεριών και του κοινωνικού κράτους” στα …ακροδεξιά σχήματα που ενισχύονται θεαματικά. Όχι σε κίνηση αντίδρασης των “προοδευτικών” σ’ αυτή την ενίσχυση, αλλά στα ίδια τα σχήματα, λες και βρίσκονται αυτά στην εξουσία.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
It’s all about controlling information and owning the propaganda machines.
Yes, Which leaves us with very few alternatives, if any.
Αυτό το σκηνικό με τον Πριγκόζιν εντωμεταξύ δε βγάζει κανένα νόημα, έτσι όπως παρουσιάστηκε τουλάχιστον. Εκτός κι αν ήτανε στημένο.
Να πω το κρίμα μου, δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα. Θα “ενημερωθώ” και θα επανέλθω. Ως προς το στημένο βέβαια, υποθέτει κανείς εκ των πραγμάτων ότι είναι η πιο πιθανή εκδοχή.
Εν τέλει ως προς τις εκλογές, τώρα που ήγγικεν η ώρα, τον πούλο, δεν πάω πουθενά – η “πραγματικότητα” ούτως ή άλλως δεν μας χρειάζεται.
Ξέρεις, κάτι σε “Ώστε παρανοϊκός δικτάτορας ο Πούτιν, ε? Μήπως τότε θα προτιμούσατε ΑΥΤΟΝ?” Γιατί τα δυτικά μέσα πήραν ουσιαστικά το μέρος του Πούτιν.
Οι εκλογές δεν υπάρχουν για μένα. Μια χαρά είναι ο Μητσοτάκης για το Ελλάντα και πολύς μας πέφτει. Ελπίζω να βγει με μια γερή αυτοδυναμία και να κάνει αυτά που έκανε ως τώρα x100. Λυπάμαι που θα την πληρώσουν μερικοί αθώοι, αλλά θα την πλήρωναν έτσι κι αλλιώς.
What a mess… Μιλάμε για μεγάλο μπέρδεμα εδώ πέρα. Θα βγάλω άκρη κάποια στιγμή – ή ίσως έτσι θα νομίσω, όταν βαρεθώ να ασχολούμαι.
Ένα πρώτο πρόχειρο συμπέρασμα είναι ότι το πράγμα ήταν στημένο, από τους Πούτιν – Πριγκόζιν, φίλους δεκαετίες ολόκληρες : η φάση ξεκινάει με το που οι Ρώσοι καταστρέφουν την “ουκρανική αντεπίθεση”, timing που καθιστά ελαφρώς περίεργη την …έξαρση των κατηγοριών του Πρ. περί “σκόπιμα παθητικής στάσης/μυστικής συμφωνίας της ρωσικής στρατιωτικής ηγεσίας με το ΝΑΤΟ”.
Αυτό που θα λειτουργούσε επιβεβαιωτικά αυτής της πρόχειρης προσέγγισης θα ήταν μια, για πρώτη φορά mean business επίθεση των Ρώσων στο άμεσο μέλλον, με ηθικό άλλοθι [αν υποτεθεί ότι χρειάζεται] την πίεση από τους σκληροπυρηνικούς.
Κι αυτό μου πέρασε από το μυαλό και κανά δυο ακόμα περιπτώσεις. Αν όντως ήταν στημένο, το πιθανότερο είναι ότι ο Πούτιν είχε κατά νου περισσότερους από ένα στόχους. Είχα βάλει χτες με τον εαυτό μου στοίχημα ότι, αν ο Πριγκόζιν τη γλυτώσει, τότε δεν μπορεί παρά να είναι στημένο. Αλλιώς είναι τελείως παράλογο.
Πράγματι. Το ότι τη γλίτωσε, αλλά και η ταχύτητα με την οποία εξελίχθηκε / κλιμακώθηκε / εκτονώθηκε το πράγμα δείχνουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Βέβαια απαιτείται εδώ ενδελεχές ψάξιμο για το οποίο επί του παρόντος δεν είμαι έτοιμος.