Κοινός τόπος: η πληροφορία, αληθινή ή ψευδής, είναι όπλο στα χέρια εκείνου που τη διαχειρίζεται. Στον πόλεμο αυτό των πληροφοριών όλα επιτρέπονται, ακόμα και η αλήθεια, από ανθρώπους που έχουν συμφέρον από αυτήν. Καταλαβαίνει κανείς κάποια πράγματα για μια πληροφορία, από τη στιγμή κατά την οποία εμφανίζεται. Πχ. η παρακάτω απίθανη είδηση που αντιγράφω από το site του Μαρινάκη:

Τα επίσημα στοιχεία θανάτων λόγω Covid-19 πιθανότατα υποεκτιμούν τον πραγματικό αριθμό των θυμάτων της πανδημίας, όπως επισημαίνει το τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Εκόνομιστ», επειδή συνήθως περιλαμβάνουν μόνο όσους πέθαναν από τη νόσο σε νοσοκομείο, αλλά όχι όσους πέθαναν από την ίδια νόσο εκτός νοσοκομείου, συνήθως χωρίς να έχουν κάνει καν τεστ προηγουμένως. Συχνά η πραγματική αιτία ενός εξωνοσοκομειακού θανάτου, αν δηλαδή πρόκειται για περιστατικό Covid-19, παίρνει αρκετό χρόνο μέχρι να προσδιορισθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες, με αποτέλεσμα να προκαλείται μια μικρή ή μεγάλη χρονική υστέρηση στα στατιστικά δεδομένα.
Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Κίνας, η οποία αναθεώρησε ξαφνικά χθες κατά 50% τους θανάτους από Covid-19 στη Γουχάν, στο επίκεντρο της πανδημίας, από 2.579 σε 3.869, προσθέτοντας άλλα 1.290 θύματα. Ο νέος κατά πολύ αυξημένος απολογισμός περιλαμβάνει, σύμφωνα με τις κινεζικές αρχές, ασθενείς που δεν είχαν εισαχθεί σε νοσοκομεία αλλά πέθαναν σπίτι τους, περιστατικά που δεν είχαν καταγραφεί, λάθη κ.α.
Ένας τρόπος να εκτιμήσει κανείς καλύτερα τον αριθμό των νεκρών, σύμφωνα με το βρετανικό περιοδικό, είναι να λάβει υπόψη του την «υπερβάλλουσα θνησιμότητα», δηλαδή την απόκλιση ανάμεσα στο συνολικό αριθμό των ανθρώπων που πέθαναν από οποιαδήποτε αιτία σε μια περίοδο σε μια χώρα, σε σχέση με τον ιστορικό μέσο όρο θανάτων για την ίδια χώρα και την ίδια περίοδο στο παρελθόν. Όμως τέτοια στατιστικά αργούν να παρουσιασθούν, με την χρονική υστέρηση να ξεπερνά ακόμη και το ένα έτος σε μερικές χώρες.
Μερικές εθνικές στατιστικές υπηρεσίες πάντως ήδη έδωσαν στη δημοσιότητα στοιχεία ολικής θνησιμότητας έως το τέλος Μαρτίου φέτος. Στην Ιταλία και στην Ολλανδία εμφανίζεται μια αύξηση θανάτων υπερδιπλάσια σε σχέση με τους ενδονοσοκομειακούς θανάτους που καταγράφουν τα επίσημα στοιχεία για θανάτους Covid-19 την ίδια περίοδο.
Αυτό σημαίνει ότι π.χ. στην Ιταλία, όπου οι καταγεγραμμένοι θάνατοι από τη νόσο έχουν ξεπεράσει τους 22.700, ο πραγματικός αριθμός ίσως είναι τουλάχιστον διπλάσιος. Ο δήμαρχος του Μπέργκαμο, της πιο «χτυπημένης» περιοχής από τον κορονοϊό, έχει ήδη πει ότι τα επίσημα στοιχεία είναι απλώς «η κορυφή του παγόβουνου, καθώς πάρα πολλά θύματα δεν περιλαμβάνονται στις επίσημες αναφορές, επειδή πεθαίνουν στο σπίτι τους». Συνεχίζεται με άλλες εικασίες από άλλες χώρες…


Η είδηση προκύπτει τη στιγμή ακριβώς που νέα έρευνα του Stanford δείχνει ότι ο αριθμός των κρουσμάτων είναι …50-85 φορές μεγαλύτερος από όσα νομιζόταν και ότι, ως εκ τούτου, η θνητότητα του περίφημου κορωνοϊού είναι, τελικά, όντως κοντά σ΄εκείνη της γρίπης [η έρευνα αποτελεί επίρρωση απόψεων του prof. Ioannidis που παρουσιάζονται στο προγούμενο post].
Με το που εμφανίζεται η έρευνα, η οποία αναμένεται να φέρει τα πάνω κάτω [αν όχι τίποτα άλλο, να αρχίσουν να ακούγονται κι άλλες απόψεις από την “μόνη επιστημονική” που κυριαρχεί σήμερα] …να σου τα αντίμετρα, να τα αντίθετα στοιχεία, να και η αναμπουμπούλα στο μυαλό του αναγνώστη. Μη τυχόν και σ’ αφήσουν μια στιγμή να ησυχάσεις… Τη μεγαλύτερη “πλάκα” βέβαια έχει η [κουτοπόνηρη;!] βιασύνη των Κινέζων…
Εν πάση περιπτώσει, ακόμα κι αν ισχύει ότι ο αριθμός θανάτων είναι “τουλάχιστον διπλάσιος”, αδυνατεί να αναιρέσει το ενθαρρυντικό της έρευνας, το ποσοστό θνητότητας του ιού που εμφανίζεται συντριπτικά μικρότερο από εκείνο που κάποιοι διατυμπάνιζαν, …γιατί είχαν συμφέρον να το κάνουν.
Ο mr. Tedros με τ’ όνομα, τι λέει επί αυτού;