Για κάτι τέτοια (πάνω), καλός είναι ο Κρανιδιώτης…
Ταυτόχρονα (κάτω), μετά τη Γαλλία, η …επίσης άμοιρη ευθυνών για τα δεινά της Παλαιστίνης, Μ. Βρετανία, πρόκειται να αναγνωρίσει το (ανύπαρκτο) παλαιστινιακό κράτος τον Σεπτέμβριο. Η όποια σχέση κινήσεων σαν αυτές με το αυξανόμενα ποσοστά Μουσουλμάνων στις παραπάνω χώρες είναι φυσικά συμπτωματική : 10% στη Γαλλία, 7% στην Αγγλία, and counting, με την κυρίως μάζα αυτών συγκεντρωμένη στα μεγάλα αστικά κέντρα (15% των κατοίκων του Λονδίνου είναι Μουσουλμάνοι).
Ταυτόχρονα, επί αγγλικού εδάφους πάντα (ακολουθεί απόσπασμα από Independent:)
Μια ελίτ μονάδα ντετέκτιβ συγκροτείται για να παρακολουθεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για δημοσιεύσεις κατά των μεταναστών.Η Εθνική Ομάδα Διερεύνησης Διαδικτυακών Πληροφοριών θα λειτουργεί από το Εθνικό Κέντρο Συντονισμού της Αστυνομίας (NPoCC) στο Γουέστμινστερ, αντλώντας αστυνομικούς από δυνάμεις σε όλη την Αγγλία και την Ουαλία. Η μονάδα θα έχει ως αποστολή την έγκαιρη ανίχνευση πιθανών σημαδιών κοινωνικής αναταραχής και τη «μεγιστοποίηση της διαδικτυακής πληροφόρησης», μετά τις ταραχές του περασμένου έτους που αποκάλυψαν κενά στον αστυνομικό σχεδιασμό.Υπουργοί του Υπουργείου Εσωτερικών δηλώνουν ότι η μονάδα θα παρέχει εθνική υποστήριξη στους τοπικούς διοικητές για να εντοπίζουν και να ανταποκρίνονται σε διαδικτυακές απειλές. Η κίνηση αυτή έρχεται καθώς διαδηλώσεις έξω από ξενοδοχεία ασύλου εξαπλώνονται σε όλη τη χώρα. Το Σάββατο, πλήθη συγκεντρώθηκαν στο Νόριτς, το Λιντς και το Μπόρνμουθ απαιτώντας δράση, με περαιτέρω διαδηλώσεις να προγραμματίζονται.
Να σημειωθεί ότι στη Βρετανία ειδικά, καταγράφονται 1.000 συλλήψεις το μήνα για “ισλαμοφοβικό λόγο”, ιδίως στο διαδίκτυο.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
[Άντε πάλι με ρωτάει αν θέλω μετάφραση από τα Ρωσικά..]
Εντωμεταξύ μια χαρά τα έχει βρει ο Τραμπάκουλας με τον κυρ-Στάρμερ. Κι όχι μόνο με αυτόν, αλλά και με το νεκροθάφτη το Μερτς και με την Ουρσουλίνα και με τα eurolizards in general. Ο Μανωλάκης μόνο του κάνει το δύσκολο και καλά. Anyway γιατί να θέλει να βγάλει από τη θέση του ειδικά τον.. Μητσοτάκη?
I mean επαναστάτης δεν είναι ο Κούλης ούτε κατά διάνοια. Καλούτσικα τα πάει επίσης με τους φίλους του Τραμπ της Τουρκίας περιλαμβανομένης. Με τη Ρωσία και τους δορυφόρους της όχι και τόσο.. αλλά πλέον ούτε κι ο Τραμπ. What’s not to like?
Ναι, στο ξανάπα, το μόνο που μου έχει μείνει από …pro-Trump syndrome αφορά σε θέματα με τα οποία “λύσσαγα” από τότε, όπως το Russian hoax που επανέρχεται, και γενικώς πράγματα που παραπέμπουν στην πρώτη θητεία και την περίοδο Μπάιντεν, συν το αδιάπτωτο μίσος μου για τους Democrats. Κατά τ’ άλλα περνάω περίοδο αποτραμποποίησης. Eιδικά η λατρεία του τύπου για τους κωλότουρκους, με έχει ξενερώσει τελείως. Αν και βέβαια δεν είναι ο μόνος. Είναι θέμα …γεωπολιτικής 🤮 σημασίας τους.
Ήρθαν οι σκατομογγόλοι απ’ τα Αλτάια όρη (με γενάρχη τον …Ερτογρούλ!), βρήκαν το φιλέτο (Μ. Ασία), μπαστακωθήκανε, and the rest is history …in the making.
Πλάκα πλάκα η καλύτερη περίοδος για τη νεότερη Ελλάδα ήταν η περίοδος του Ψυχρού Πολέμου. Κάτι σαν τον Χρυσούν Αιώνα του Περικλή από σπόντα.
Αναλογικά για τη σύγχρονη Ελλάδα, κάτι τέτοιο ήταν. Κι εμείς είχαμε την ευλογία να μεγαλώσουμε με τέτοιου είδους παραστάσεις. Η οποία ευλογία τώρα έγινε κατάρα. Πώς το έλεγε το τραγουδάκι : “οι αναμνήσεις γίνανε βόλια, να πέτρωνες καρδιά μου δόλια, να πέτρωνες καρδιά μου δόλια, να μη σε πλήγωναν” 🤣🤣🤣
…Άλλωστε δεν ήταν μόνο για την Ελλάδα. Η ατμόσφαιρα των ταινιών που παρήχθησαν από τα late ’40s και μετά, με αποκορύφωμα εκείνες των ’70s, είναι ό,τι πιο ευχάριστο μπορεί να υπάρξει στον κόσμο του θεάματος, ανεξαρτήτως “επιπέδου” τους.
Ακόμα και οι καρικατούρες ταινιών (κατά πλειονότητα) της …χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, έχουν σε ένα ποσοστό αυτό το “κάτι”, εξ ου και η Ελλάδα ολόκληρη εξακολουθεί να τις βλέπει με αγαλλίαση (not me, αλλά καταλαβαίνω όσους το κάνουν). Κι αυτό περιλαμβάνει ακόμα και ανθρώπους που γεννήθηκαν δεκαετίες μετά το τέλος της χρυσής περιόδου.
Σίγουρα δεν ήταν μόνο για την Ελλάδα. Η Ελλάδα όμως υπήρξε mutatis mutandis το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα, δεδομένου ότι αφενός δεν είχε κάποιο αξιόλογο προηγούμενο πνευματικής και υλικής ανάπτυξης, αφετέρου βγήκε από τον πόλεμο – στον οποίο πρέπει να προσθέσουμε και τον εμφύλιο – εντελώς κατεστραμμένη. Και η πλάκα είναι ότι στο μικρό αυτό χρονικό διάστημα που μας χαμογέλασε η τύχη συνηθίσαμε να θεωρούμε την ευημερία δεδομένη. Όχι όλοι βέβαια. Θυμάμαι ακόμα τον εαυτό μου ως.. εκκολαπτόμενο “σκοτεινό φιλόσοφο” στο γυμνάσιο να σταματάω ξαφνικά την ανάγνωση του τάδε ιστορικού βιβλίου με την ανησυχητική σκέψη “για κάτσε ρε φίλε.. τόσες χιλιάδες χρόνια ούτε λεφτά είχε ο κόσμος, ούτε δημοκρατία ούτε ειρήνη ούτε τίποτα.. δεν μπορεί αυτό που ζούμε τώρα να κρατήσει για πάντα!”.
Καμία εποχή δεν καλλιέργησε σε τέτοιο βαθμό την ψευδαίσθηση ότι το σύνολο της ανθρώπινης ιστορίας αποτέλεσε απλώς μια σκάλα για να φτάσουμε – συγκεκριμένα εμείς! – εδώ ακριβώς που βρισκόμαστε τώρα, όσο η ψυχροπολεμική. Στο απόγειο της ακμής τους οι αρχαίοι Έλληνες είχαν τη λεπτότητα να θεωρούν την εποχή τους.. παρακμιακή.
Η θεωρία περί του “τέλους της ιστορίας” αποτέλεσε τη λογική κατάληξη της εν λόγω ψευδαίσθησης. Και μετά ξυπνήσαμε.
Δηλαδή όχι ακριβώς. Ο δυτικός άνθρωπος δεν μπορεί να δεχτεί ότι δεν είναι πλέον ο Εκλεκτός της Ιστορίας. Αν δεν μπορεί αυτός να τα έχει όλα, τότε κανένας δεν θα έχει τίποτα. Enter WW3.
Δεν ξέρω αν ισχύει αυτό. Και αν ισχύει, ισχύει ιεροκρυφίως διακινούμενο αποκλειστικά από / προς τα ανώτερα & ανώτατα κλιμάκια. Ο “μέσος άνθρωπος” δέχεται σκληρή επίθεση στην αυτοεκτίμησή του, μέσα απ’ την προβολή του αφηγήματος, ακριβώς, ότι δεν είναι ο εκλεκτός της Ιστορίας. Και ότι στην ουσία ο πολιτισμός των προγόνων του δεν υπερέχει από εκείνο των Βουσμάνων ή των Γιανομάμο του Αμαζονίου.
Και τα εγκώμια στο Στάρμερ είχαν αποτελέσει σοβαρή αιτία ξενερώματος. Θέλω να πω, άντε με το Μακρόν, μέχρι ενός σημείου να το καταλάβω (έχει “κάτι” αυτό το μαλάκιο που καταλαβαίνεις πώς μπορεί να γίνει συμπαθές ή και αρεστό σε κάποιους). Αλλά το Στάρμερ ρε πούστη μου; το Στάρμερ;
Εντάξει αυτό ήταν λιγάκι ακραίο. Politics and all🤑🤑
Τις απόψεις περί “ανωτερότητας των Ινδιάνων” και τα σχετικά κανένας δυτικός δεν τα πήρε ποτέ στα σοβαρά, στο βαθμό τουλάχιστον που ζούσε στην ασφάλεια της ευημερίας του. Τις εν λόγω θεωρίες θα μπορούσε άνετα κανείς να τις χαρακτηρίσει “τουριστικές”. Εδώ μιλάμε όμως για χειροπιαστή απειλή. Ο δυτικός άντρας – γιατί περί αυτού πρόκειται – παραμερίζεται με ραγδαίους ρυθμούς από τις γυναίκες, τους μετανάστες, τις μηχανές, τους Κινέζους. Και η αντίδρασή του? Μίσος για όλους.
Δηλαδή αυτό που εννοείς αν κατάλαβα καλά είναι ότι, εξ αιτίας ενός εκφυλιστικού μηχανισμού που επηρεάζει αποκλειστικά το λευκό άνδρα, ο τελευταίος παραμερίζεται “νομοτελειακά” από τις γυναίκες, τους μετανάστες, τις μηχανές, τους Κινέζους; Ή (ως παραλλαγή αυτού) ότι η έλευση των ανωτέρω στο προσκήνιο αφαιρεί το αθέμιτα αποκτημένο μονοπώλιο της εξουσίας που ο λευκός άνδρας είχε μέχρι τώρα;
Γιατί η δική μου άποψη, διατυπωμένη άλλωστε άπειρες φορες, είναι ότι ο εν λόγω, δηλ. …εμείς, είναι/είμαστε στόχος ενός συστήματος κυριαρχίας που θέλει να τον/μας εξαλείψει ως κύρια πηγή αντίστασης …στην κυριαρχία του.
Δεν θα το διατύπωνα έτσι ακριβώς ούτε με αξιολογική διάθεση – παρόλο που ανήκω στην εν λόγω κατηγορία περισσότερο από τον καθένα – σε γενικές γραμμές όμως η μία ερμηνεία δεν αποκλείει την άλλη. Τουτέστιν το μίσος του τον καθιστά όντως επικίνδυνο για το σύστημα. Η λύση για το σύστημα είναι να χρησιμοποιήσει το μίσος αυτό προς ίδιον όφελος. Enter Trump.
Δεν αναφέρθηκα πάντως πουθενά σε κάποιον υποτιθέμενο εκφυλισμό του δυτικού άντρα (όχι ότι αποκλείεται κιόλας). Απλώς παραμερίζεται από άλλους λόγω των συνθηκών που ο ίδιος δημιούργησε. Κανείς δεν του φταίει αν έδωσε δικαιώματα στις γυναίκες επειδή χρειαζόταν περισσότερα εργατικά χέρια. Ή αν κατέστρεψε τις χώρες των μεταναστών και μετά τους χρησιμοποίησε στη δική του χώρα του για δουλικές εργασίες. Ή αν μετέφερε τη βιομηχανική παραγωγή σε αναπτυσσόμενες χώρες για να του βγαίνει φθηνότερα. Πρόκειται απλά για τη διαλεκτική αφέντη και δούλου του Χέγκελ.
Ως προς τις απόψεις περί …ανωτερότητας των Ινδιάνων, δε μπορώ να μιλήσω με βεβαιότητα. Μπορώ όμως να μιλήσω 100% για την de facto επιβεβλημένη άποψη περί “ανωτερότητας” της μαύρης μουσικής κουλτούρας, στην οποία, και καλά, “στηρίζεται η δυτική μουσική του 20υ αιώνα”.
Η “ανωτερότητα” είναι απλώς μια λέξη. Δεν είναι κάτι ορατό διά γυμνού οφθαλμού. Η γάτα δεν είναι ανώτερη από το σκύλο επειδή νιαουρίζει ούτε ο σκύλος ανώτερος από τη γάτα επειδή γαυγίζει. That being said η λαϊκή μουσική του 20ου αιώνα πράγματι καθορίστηκε από τους μαύρους. Δεν θα μπορούσε να πει κανείς το ίδιο για τα μαθηματικά πχ ή τη φυσική.