Το αντίδοτο στην Παρακμή της Δύσης;
4(Visited 91 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Send this to a friend
An orchestrated Plan for a while now… The Decline of the West..
Εξαιρετικός σε όσες αναλύσεις έχει είναι και ο Αφροαμερικανός Tom Sowell που μάλιστα καταρρίπτει όλο το επιχείρημα της woke ατζέντας περί κακών λευκών και καλών “χρωματιστών” (coloured)
Αξιολογώτατος. Συνιστώ το βιβλίο του Intellectuals And Society.
Ηallo again .. Απvν λογω υποχρεωσεων (και κακοκεφιας) κι εχω χασει μηνα Μπετοβεν και μηνα Μοτσαρτ ,,
Anyway , παντα ειχα απορια με το βιβλιο του Σπενγκλερ (δεν το χω διαβασει δυστυχως αλλα γνωριζω οτι ειναι κλασσικο ).. Απ οτι ξερω γραφτηκε στις αρχες του 20ου αιωνα και τοτε η Δυση ηταν ακομα και οι ΗΠΑ ηταν σε γενικες γραμμες σε ανοδο η’ κανω λαθος ? Τι ακριβως συνθστα την κατα Σπενγκλερ παρακμη η’ μηπως διεγνωσε καποια σημαδια που τα βλεπουμε ολοφανερα σημερα ? Αν σου φαινεται κουραστικη και πολυ φιλολογικη η απορια skip it !
Μέσω μιας εποπτικής μελέτης πολιτισμών σαν έμβιων οργανισμών, ιδέα που πήρε από τον Ιταλό φιλόσφο του 18ου, 19ου αι. Giambatista Vico (υπάρχει, υπήρχε τουλάχιστον βιβλίο γι’ αυτόν στα ελληνικά του Max Horkheimer – σχολή της Φραγκφούρτης) των σταδίων δηλ. απ’ τα οποία περνούν πριν οδηγηθούν στο προδιαγεγραμμένο τέλος, συμπέρανε ότι ο Δυτικός πολιτισμός βάδιζε προς το δικό του, το οποία μάλιστα τοποθετούσε …στις μέρες μας. Ο Βιτγκενστάιν θαύμαζε το βάθος της συνδυαστικής ιστορικής εποπτείας του ΟΣ, αλλά …διαφωνούσε με το τελικό συμπέρασμα. Η ιστορία έχει μάλλον δείξει ποιος είχε δίκιο.
Τhanx .. Παντα με ξενιζε ο τιτλος του βιβλιου αλλα μολις διαπιστωσα οτι εκδοθηκε το 1918 οποτε ισως να χει επηρεαστει κι απ τη ηττα των Γερμανων στον Α’ Παγκοσμιο .. Η βασικη ιδεα του βιβλιου δεν ακουγεται καινοφανης πλεον (περι κυκλικοτητας του καθε πολιτισμου) ,κι ισως επειδη την εισηγαγε πρωτη φορα αυτο ακριβως το βιβλιο..
Η “αριστερή διανόηση” δεν παραλείπει να εντάσσει τον OS μεταξύ των γκουρού του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος. Αγνοώντας ότι αναφέρεται σε πολιτισμούς και όχι σε φυλές και αίματα. Επίσης, όταν ο OS είχε διαπιστώσει ότι ο Χίτλερ αναφερόταν [με θαυμασμό] στο έργο του, του απαγόρευσε ρητά να το κάνει – ο “Φύρερ” προς τιμήν του, “συμμορφώθηκε”.
Εννοείται ότι …δεν είναι “ένα πράγμα” που συνιστά την παρακμή, αλλά ένα τεράστιο πλέγμα καταστάσεων. Η ακρίβεια με την οποία περιγράφονται / προδιαγράφονται [από την έκλειψη της πνευματικότητας και την υποκατάσταση της επιστήμης από την τεχολογία, μέχρι το …άυλο νομισματικό σύστημα] κάνει το βιβλίο a must-read. Μεγάλο και κουραστικό [δύο τόμοι, 1000 σελ. +] needless to say.