Διαβάζοντας τα περί θριαμβευτικής επανόδου της “πανδημίας”, βλέποντας ξανά μπροστά μου τη λέξη “Βασιλακόπουλος”, έπαθα ομολογουμένως μια ήττα, απ’ την οποία μόλις έχω αρχίσει να συνέρχομαι. Το πράγμα είχε αρχίσει να γίνεται φανερό από μέρες, αλλά με την προχθεσινή ανακοίνωση περί “παύσης αναφοράς σε επιδημιολογικούς δείκτες στα μίντια” ήλπιζε κανείς ότι τελικά δεν θα είναι έτσι.
Αν κάτι προκύπτει ως βέβαιο, είναι η ύπαρξη [τουλάχιστον] δυο τάσεων, με τους “συνεχιστές” της υγειονομικής κρίσης να μην υποχωρούν επ’ ουδενί. * Αυτό γιατί μόνο υποχρεωμένοι δεν αισθάνονται να απεμπολήσουν σχέδια “μακράς πνοής”, και δεν εννοώ μόνο τα deals κυβερνήσεων, συμπεριλαμβανομένης της δικής μας, αφορώντα σε επάρκεια δόσεων εις τον αιώνα τον άπαντα.
Αν η μετατροπή, ξανά, της πολεμικής βιομηχανίας σε ατμομηχανή της [αμερικανικής] οικονομίας, στο πρότυπο του Β΄ΠΠ αποτελεί γεγονός [εκτός αν ξέρουμε κάποιον άλλο που να ωφελείται από την πυρετώδη επανέναρξη των εξοπλισμών εντός ψυχροπολεμικού πλαισίου] είναι σαφές ότι και οι “φίλοι μας” των φαρμακευτικών [όχι ευκαταφρόνητο μερίδιο του παγκόσμιου κεφαλαίου] δεν σκοπεύουν να μείνουν εκτός του κατεπείγοντος …reset της οικονομίας.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι δραστηριότητες και των δυο εκτείνονται σε τομείς πολύ πέραν των τυπικών δραστηριοτήτων : ως προς την πολεμική βιομηχανία δεν χρειάζεται να επισημάνει κάποιος τους δεσμούς της με το χώρο της [με την ευρεία έννοια] επικοινωνίας. Ως προς τις Big Pharma, πέρα απ τη διαπλοκή τους με το διατροφικό κύκλωμα, καλό είναι να μην ξεχνάμε και εκείνην …με την πολεμική βιομηχανία.
Και, μια και τα ΄φερε η κουβέντα, με την ιστορία των ουκρανικών “ερευνητικών εργαστηρίων” να επιβεβαιώνεται από την αμερικανική κυβέρνηση [τα mainstream media εξακολουθούν να τη διαψεύδουν] έχει αναρωτηθεί κανείς τι θα συμβεί αν “κάτι πάει στραβά” και από κάποιο από αυτά αρχίζουν να διαρρέουν “διάφορα”;

* Να μην ξεχνάμε και την Κίνα όπου, αίφνης, τα κρούσματα ξεκινούν μια …εκρηκτικά ανοδική πορεία, με 5.280 νέα κρούσματα αυτή την εβδομάδα. Δύο “ελάσσονες λεπτομέρειες” :
Πρώτον, η Κίνα δεν εντάσσει επισήμως στα κρούσματα τις ασυμπτωματικές περιπτώσεις. Δεύτερον, ούτε ένας θάνατος δεν έχει προκύψει από 10.000 “κρούσματα” επί κινεζικού εδάφους από αρχής Μαρτίου. Από τα δυο στοιχεία συνάγεται ανέτως ότι : το κινεζικό υπουργείο υγείας δεν έχει λόγους να ανησυχεί προς το παρόν, έχει όμως ένα θαυμάσιο εργαλείο για τη σπορά πανικού, εντός και εκτός της χώρας.