Η Nancy Pelosi έφτασε στην Ταϊπέι. Οι απειλές δεν φαίνεται να έπιασαν τόπο. Για συμπεράσματα είναι νωρίς ακόμη, εν μέσω πανσπερμίας αναλύσεων, αν και κλίνω προς την εκδοχή ότι το σκηνικό είναι εξ αρχής στημένο …Αν όχι, ένα είναι σίγουρο: οι Κινέζοι φίλοι μας ούτε αυτό θα το ξεχάσουν.
(Visited 145 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Για μένα πάντως το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι ο ξεμωραμένος και η κωλόγρια. Κανένας αυτή τη στιγμή δεν είναι κατά του πολέμου. Δεν θα μπορούσε η κυβέρνηση της Ταϊβάν για παράδειγμα να τους πει “δεν το αφήνουμε ρε παιδιά για την ώρα”, “τα λέμε άμα είναι κι από το τηλέφωνο” κλπ? Όμως όχι, την υποδέχθηκαν μετά βαΐων και κλάδων, είπαν στους πολίτες να βρουν κανένα καταφύγιο και όλοι συμφώνησαν. Άσε δε το θέμα της Ουκρανίας. Είδες εσύ τόσο καιρό καμία εναλλακτική άποψη, αντιπολίτευση, διαμαρτυρία μεταξύ τους? Δεν θα μπορούσε ας πούμε κάποια μερίδα του στρατού να οργανώσει ένα πραξικόπημα εναντίον του μαλάκα και ναρχΙσει διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία? Μπα, καλύτερα συλλογική αυτοκτονία υπό τα χειροκροτήματα των “συμμάχων”. Ή μήπως είδες καμιά ευρωπαϊκή διαμαρτυρία ενάντια στις περίφημες “κυρώσεις”? Όχι βέβαια, καλύτερα να πεθάνουμε από το κρύο και την πείνα. Και τι να πούμε για τη βορειοανατολική Ευρώπη που μετά τις απειλές του Πούτιν τρέχει σύσσωμη να γραφτεί στο ΝΑΤΟ? Η για τον δικό μας που σε κάθε φωτογράφησή του με ξένους ηγέτες δεν χάνει ευκαιρία να εκφραστεί δημόσια κατά της Τουρκίας ανάβοντας απλώς τα λαμπάκια του Ερτογάν? Όλα τα παραπάνω εντωμεταξύ και ακόμα περισσότερα με την αμέριστη συμπαράσταση του κόσμου που τα τελευταία χρόνια προετοιμάζεται αδιαμαρτύρητα για “πόλεμο” και ψάχνει απεγνωσμένα εχθρούς και αποδιοπομπαίους τράγους μέσα κι έξω από τη χώρα του. Και φυσικά όποιος εκφράζει αντίθετη άποψη, όποιος είναι υπέρ της κοινής οικονομικής ανάπτυξης, υπέρ της συνεργασίας, υπέρ των διαπραγματεύσεων και των συμβιβασμών, χαρακτηρίζεται στην καλύτερη περίπτωση προδότης. Όλοι θέλουν αυτή τη στιγμή τον πόλεμο. Ε λοιπόν ας τον κάνουν!
Αρχίζω από το τελευταίο: ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ, και ας προσευχόμαστε γι’ αυτό [Η δύναμη της προσευχής (δεν μιλάω για “γέροντες” και κομποσκίνια, αν και, ούτε αυτά είναι ευκαταφρόνητα αν κάποιος τα πιστεύει) δεν αποτελεί επινόηση του τύπου “παρηγοριά στον άρρωστο” και καλό είναι κανείς να την χρησιμοποιεί λελογισμένα]. Αν όχι τίποτα άλλο, παραείμαστε “σημαντικοί”, καθένας από μας, για να δεχτούμε το ρόλο των ποντικών σ’ αυτή τη βουβαλομαχία.
Ως προς το ότι οι πάντες έχουν παρανοήσει και ζητάνε πόλεμο, ούτε συζήτηση. Πρόκειται πιθανώς για ένα είδος γενικευμένης αυτοκτονικής τάσης, προερχόμενης από τη συναίσθηση του ότι … η ζωή όπως εξελίσσεται δεν μπορεί πλέον να ονομάζεται “ανθρώπινη”.
Αλλά εξακολουθώ να πιστεύω [και θα το “στηρίξω” σε ένα κείμενο που ελπίζω ότι θα γράψω σήμερα] ότι υπάρχουν σχέδια των ελίτ πίσω από το σκηνικό, και ότι σ’ αυτά συμμετέχουν όλοι οι κατά τόπους διαχειριστές της εξουσίας, του CCP μη εξαιρουμένου.
…λέγοντας ότι “η ζωή δεν είναι δυνατόν να λέγεται ανθρώπινη”, και καταλαβαίνοντας ότι ακούγεται μεγαλόσχημο και μελοδραματικό, εννοώ καταστάσεις που αφορούν ακόμα και στα πιο απλά ζητήματα της καθημερινότητας : από τα password και τις φόρμες που σε υποχρεώνει να συμπληρώνεις το ίδιο σου το γαμημένο laptop, μέχρι τη “συζήτηση” που επακολουθεί κάθε φορά που αποφασίζεις να επικοινωνήσεις με κάποιον αρμόδιο για κάποιο ζήτημά σου, και ο οποίος δεν διαφέρει σε τίποτα από αυτόματο τηλεφωνητή. Συμπεριλαμβανομένης της εγρήγορσης και της ευελιξίας του.
Εν ολίγοις το πράγμα αλλάζει άρδην, προσαρμοζόμενο στις “ανάγκες” μιας μορφής ζωής …άλλης από εκείνην που ονομαζόταν κάποτε “άνθρωπος”.
Τι μελοδραματικό? Και λίγα είπες!! Όσον αφορά τώρα το θέμα των ελίτ, στο σημείο που φτάσαμε είναι δευτερεύουσας κατά τη γνώμη μου σημασίας. Ασχέτως με το ποιοι πραγματικά κινούν τα νήματα και ποιες είναι οι βαθύτερες προθέσεις τους, εδώ το πράγμα πλέον βγάζει μάτι. Όταν σου λένε να φτιάξεις θηλιά να κρεμαστείς χωρίς κανένα εμφανές ή αδιαφανές όφελος και συ τρέχεις όλο χαρά να πάρεις και μικρά μεγέθη μη μείνουν απέξω τα παιδιά, τότε το πρόβλημα είναι όλο δικό σου.
Συμφωνώ, δεν θεωρώ ότι η “αποκάλυψη των καταχθονίων σχεδίων των ελίτ” αποτελεί λύση, εδώ που έχει φτάσει το πράγμα. Άντε ίσως ένα είδος απεγνωσμένου call to arms για να σωθεί ό,τι μπορεί να σωθεί. Στο κάτω κάτω, είναι θέμα καθήκοντος – καλώς ή κακώς, εγώ μεγάλωσα με Παπαδιαμάντη.
Και τι άλλο μπορεί να κάνει κανείς; Μήπως η επίκληση στη λογική και το αμοιβαίο συμφέρον των αντιμαχόμενων παρατάξεων θα έχει καλύτερο αποτέλεσμα; Το πολύ πολύ να γίνεις κόσκινο από διασταυρούμενα πυρά. Μάλλον περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας έχει τελικά η αποκάλυψη των καταχθόνιων σχεδίων των ελίτ!
Ίσως μια παρακλητική προσευχή περί επικρατήσεως του “ευφυούς σχεδιασμού” των όντως “καταχθονίων” έναντι της fake απομίμησης που πάνε να μας επιβάλλουν να μην είναι και τόσο κακή ιδέα τελικά😺…https://m.youtube.com/watch?v=66SPUQEgEKk
Κάπου είναι αστείο πάντως να βλέπεις τους Αμερικανούς να επικαλούνται τη δημοκρατία και τα δικαιώματα για να δικαιολογήσουν τις επεμβάσεις τους σε περιοχές μεγάλου γεωπολιτικού ενδιαφέροντος. Και καλά η Ταϊβάν έχει τη βιομηχανία των ηλεκτρονικών και η Ουκρανία τα σιτηρά και τα σπορέλαια. Η Ελλάδα τι έχει που θα μπορούσε να ενδιαφέρει τις ΗΠΑ σε περίπτωση επίθεσης από την Τουρκία? Κι αν υποθέσουμε ότι κάτι τέλος πάντων έχουμε κι εμείς, αυτό συγκρίνεται άραγε με την κομβική σημασία της Τουρκίας που αναγκάζει τους Αμερικανούς να της συγχωρούν τα πάντα?
Η Ελλάδα διαθέτει, υποτίθεται, σε τεράστα ποσότητα και πρωτοφανή ποικιλία βότανα κάθε είδους, τα οποία έχουν κιαλάρει πολυεθνικές για πατεντάρισμα.
Επίσης αποτελεί κορυφαίο τόπο παραθερισμού των ελίτ, ου ένεκα μπορεί [λέμε τώρα] ακόμα και σε περίπτωση …Αρμαγεδώνος να αποφύγουμε τα χειρότερα.
Τώρα από πλευράς συγκρίσεως με τους κωλότουρκους, εννοείται δεν έχουμε καμιά ελπίδα.
Όσο ηλίθιο κι αν ακουστεί, κατά τη γνώμη μου το μεγαλύτερο συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας μας είναι το ίδιο το brand name “Ελλάς” που προλάβαμε και πατεντάραμε προτού ξυπνήσουν διάφοροι επίδοξοι ανταγωνιστές. Φαντάσου ποια θα ήταν η τύχη της χώρας μας, αν οι αρχικοί επαναστάτες προέκριναν καμιά ονομασία τύπου “Αλβανία” ή “Νοτιοσλαβία” που από καθαρά περιγραφική άποψη δεν υστερούν ιδιαίτερα σε σχέση με το “Ελλάδα” (εγώ ας πούμε, αν εξαιρέσεις λίγο τη μύτη, με βάση εμφάνιση, ονοματεπώνυμο και τόπο καταγωγής θα πρέπει να είμαι τουλάχιστον 50% σλαβικής προελεύσεως). Θα μου πεις τώρα σιγά μη μας γλιτώσει ένα όνομα, όμως την εποχή του “είσαι ότι δηλώσεις” η αξία των λέξεων έχει αναβαθμιστεί σε βαθμό αδιανόητο. Και αφού το έφερε ο λόγος, έτσι πως εξελίσσεται το πράγμα, δεν θα ήταν άσχημα να τονίζαμε λιγάκι και τις σλαβικές μας καταβολές..
Ο λόγος, κακώς δεν το ετόνισα, που είμαστε ένας από τους κορυφαίους τόπους παραθερισμού των ελίτ είναι ότι συνδυάζουμε 1. φυσικές καλλονές / ασυνήθιστo αριθμό “ιδιωτικών κρυψώνων” και 2. like you said …αρχαϊκό μεγαλείο.