Η υπόθεση “κορωνοϊός” αποτελεί εξαλλαγή εκείνης των identity politics. Χαρακτηριστικό των τελευταίων είναι η δυνατότητα που δίνουν σε δραστήριες μειονότητες, οριζόμενες ως ευάλωτες, να επιβάλλουν τη θελησή τους σε αδρανείς πλειοψηφίες, αλλάζοντας πρακτικές αιώνων και εισάγοντας το φαινόμενο της λογοκρισίας / απάλειψης συγκεκριμένων λέξεων *.
Τι κάνει η σκιώδης Παγκόσμια Διακυβέρνηση [UN]; παίρνει μια πρακτική ενδεδειγμένη αποκλειστικά για ηλικιωμένους / ανθρώπους με υποκείμενα νοσήματα, και τη μεταφέρει σε ολόκληρο τον πληθυσμό. Αγνοεί το συμφέρον του συνόλου στο όνομα εκείνου μιας μειονότητας.
Υπό αυτό το πρίσμα, το “δικαίωμα” του UN να μας κλείνει σπίτια μας, να φοράει μάσκα με το ζόρι σε μάς και στα παιδιά μας, είναι ευθέως αντίστοιχο εκείνου του “Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων” να ορίζει ότι η μουσουλμανική μειονότητα μπορεί να απαιτεί και να επιτυγχάνει την απαγόρευση μεγαφώνων στις εκκλησίες ή σταυρών σε δημόσιους χώρους. Ή εκείνου των οπαδών της θεωρίας των …εξήντα-τόσων φύλων, να απαγορεύουν αναφορές στα δύο φύλα ως υπεραπλουστικές και ξεπερασμένες. Επί τη ευκαιρία, δεν ξέρω από πόσους και με πόση σαφήνεια έχει γίνει αντιληπτή η θεωριών όπως η παραπάνω, ή το γεγονός ότι οι προωθητές τους είναι …διακεκριμένοι επιστήμονες, καθηγητές πανεπιστημίου κλπ. Όσοι αγνοούν τα παραπάνω, καλό θα ήταν να ακολουθήσουν και εδώ τη συμβουλή: follow the science. Για να πάρουν μια ιδέα του τι μπορεί να κρύβεται πίσω απ’ το “κύρος” “ειδικών” με ακαδημαϊκή καριέρα.
Αλλά και η τρομοκρατία που ασκείται στους “αρνητές του κορωνοϊού” [=όσοι διανοηθούν να επιδείξουν άλλη στάση από το “ναι σε όλα” στις πρακτικές αντιμετώπισής του] είναι επίσης αντίστοιχη εκείνης με την οποία επιβάλλονται οι social justice warriors: ad hominem επίθεση σε κοινωνικές ομάδες, οι οποίες δαιμονοποιούνται από τα συστημικά media, όχι πλέον σαν σεξιστές, ρατσιστές κτλ. αλλά σαν “συνωμοσιολόγοι”, “ψεκασμένοι” και “εχθροί της ανθρωπότητας”.

* Eνώ η τάση της λογοκρισίας θριαμβεύει σε θέματα που κυριαρχούν στο δημόσιο διάλογο [“ρατσισμός”, “σεξιστικά στερεότυπα”] γρήγορα συρρικνώθηκε και έπαψε να αφορά σε ανθρώπους με αναπηρίες. Οι οποίες μετά από ένα διάστημα που είχαν βαπτιστεί “ιδιαιτερότητες”, επέστρεψαν στο αναπηρικό status, μια και ήταν το μόνο που μπορούσε να δικαιολογεί συγκεκριμένα …επιδόματα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.