To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Κάπου – κάπου αναπαράγω μια εμφάνιση του φοβερού ενημερωτικού τρίο (βλ. κάτω). Είναι οι φορές που η απόδοση του ξεπερνάει τα στάνταρ δημοσιογραφικής ποταπότητας στα οποία μας έχει συνηθίσει. Η αναφορά στην τελετή για τον Charlie Kirk ήταν μια από αυτές. Σχόλια δε χρειάζονται, ούτε σοβαρά ούτε αστεία. Εκτός από ένα: σύμφωνα με τον κύριο Ιγνατίου, “η εκδήλωση ήταν ειρηνική,…
Δυο τραγούδια από το κλασικό The Bad Seed EP των Birthday Party, της πρώτης μπάντας του Nick Cave – κυκλοφορία του 1982. Είναι η φωνή του που ακούγεται σαμπλαρισμένη στο τρίτο track : Το ‘Not Me’ (08:07) είναι δημιούργημα του κορυφαίου Βρετανού Techno Dj και παραγωγού Dave Clarke, εδώ υπογράφοντος ως K.O.D. – πηγή έμπνευσης, το ‘Sonny’s Burning’ . 📀…
Βλέποντας το αντίπαλον δέος της Μποφίλιου, κατά το μπατριώτη του X, ανακαλείς το χιτ του ΚΚΕ επί Χαρίλαου Φλωράκη : “Όχι στα ψευτοδιλήμματα” : ο μπατριώτης τελεί εν τρικυμία εν κρανίω.Απο μουσική άποψη, η διαφορά είναι ανύπαρκτη. Σκυλάδικο και …έντεχνο προέρχονται, ως προϊόντα αμβλώσεως (γνωστά και ως εξαμβλώματα), από την ίδια μήτρα. Από εμφανισιακή πάλι άποψη …Μποφίλιου it is. Ιδίως…
Μια βουτιά στα late ‘90s και στα ζοφερά γοητευτικά τοπία του Βρετανού David Morley, επιφανούς της τότε electronica. Το κομμάτι προέρχεται από το πρώτο του άλμπουμ, Tilted. A dip in the late ’90s and the gloomily seductive landscapes of David Morley, English-born eminent of then electronica. The track is from his first album, Tilted.
Στη φύση του ανθρώπου είναι να γελάει, κι όταν ακόμα είναι ανάρμοστο …ή θεωρείται τέτοιο.
Δείγμα συμπεριφοράς “δημοσιογράφου” προσκείμενου στο δημοκρατικό κόμμα : το ον εννοεί να μιλάει πάνω απ’ τον Πρόεδρο της χώρας, σκεπάζοντας τη φωνή του. Όταν εκείνος “το” καλεί να κάνει ησυχία, αποκαλώντας το “obnoxious”, εκείνο συνεχίζει τις τσιρίδες, για να πάρει τελικά την πληρωμένη απάντηση. Εξ ίσου ενδιαφέρουσα είναι φυσικά η απόδοση του περιστατικού, αλλά και το σχόλιο του χρήστη –…
Για τους λάτρεις του είδους και όχι μόνο, δυο κομμάτια του Scott Joplin ενορχηστρωμένα από τον Marvin Hamlisch για το soundtrack της ταινίας Το Κεντρί (1973). Ένας ακόμα θρίαμβος για τους Newman – Redford, σκηνοθετημένος ξανά από τον George Roy Hill. 📀 📀 For fans of the genre and beyond, two pieces by Scott Joplin, orchestrated by Marvin Hamlisch for…
Κατά την ταπεινή μου άποψη, ο Ορφέας Περίδης είναι ένας από τους ελάχιστους με λόγο υπάρξεως “τραγουδοποιούς” της γενιάς του. Οι τελευταίοι συνέβαλαν όσο μπορούσαν στην υποβάθμιση του ελληνικού τραγουδιού, ιδίως στα ’90s, αποτελώντας δήθεν εναλλακτική πρόταση στην “ελληνική ποπ” (Καρβέλας, Κορκολής etc) και το σκυλάδικο (…Καρβέλας, Σαραγούδας etc). Τραγούδι του ΟΠ, εδώ.Τούτου δοθέντος, η άποψη που διατυπώνει για τη…
Μένουμε στα επικά ’90s, με ένα ανεβαστικό τραγούδι των Καλιφορνέζων (LA) ψυχεδελικών space rockers Pressurehead. Περιλαμβανόταν στο άλμπουμ τους Explain The Unexplained, κυκλοφορία του 1996. 📀 📀 We remain in the epic ’90s, with an uplifting song by the Californian (LA) psychedelic industrial/space rockers Pressurehed. It was included in their album Explaining the Unexplained, a 1996 release.
Boymerang ήταν το εφήμερο drum & bass project του Graham Sutton, πρώην και …ξανά στη συνέχεια, Bark Psychosis. Ο GS βαρέθηκε γρήγορα το είδος, χαρακτηρίζοντάς το “κακό techno“, μη φανταζόμενος ίσως ότι ο ίδιος πρόσφερε ισχυρά επιχειρήματα για το αντίθετο Ακούμε δυο από αυτά, από το ένα και μοναδκό full-length άλμπουμ του, Balance of the Force : ‘You Like It…
Ένα μικρό medley από το “ανατρεπτικό των συμβάσεων” soundtrack του Burt Bacharach για την ταινία γουέστερν Butch Kassidy And The Sundance Kid – ελληνικός τίτλος Οι Δυο Ληστές (σκην. George Roy Hill, 1969 – πρωτ. Robert Redford, Paul Newman, Katharine Ross ) O εκλιπών δεν ήταν ακριβώς φαν του ‘Raindrops…’ (“What the hell is that song doing in this film?”)….
Ο άνθρωπος που δεν αντιλαμβάνεται το βαθμό μετάλλαξης που αντιπροσωπεύει ο συγκεκριμένος “ηγέτης” …από τη φυσιογνωμία του και μόνο, έχει ίσως κάποιο πρόβλημα παρατηρητικότητας. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, ο Φρίντριχ Μερτς …δε σου το κάνει εύκολο να μην αντιληφθείς ποιος είναι… – βλ. κάτω, screen shot από EURO2DAY.Θυμίζω ότι οι συγκεκριμένες φράσεις λέγονται από κάποιον, ο οποίος έχει δεσμευτεί για αύξηση…