Πάγια άποψη του μπλογκ είναι ότι ο Viktor Orbán αποτελεί την τελευταία ελπίδα της Ευρώπης. Η άποψη ισχύει περισσότερο από ποτέ. Ο Ούγγρος πρωθυπουργός αντιμετωπίζει για πολλοστή φορά την “οργή” των Ευρωπαίων “συμμάχων” (aka ερπετών) για την πρωτοβουλία του να επισκεφτεί τη Μόσχα, λίγο μετά την επίσκεψη στο Κίεβο, και λίγο πριν από εκείνην στο Πεκίνο, πάντα για συζητήσεις γύρω απ’ το ουκρανικό. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο όλα αυτά της ανάληψης της προεδρίας της ΕΕ από τη χώρα του. Διπλωματικό επεισόδιο προκλήθηκε μεταξύ Ουγγαρίας – Γερμανίας, συμμάχων στον Β΄ΠΠ, παρεμπιπτόντως. Η (φιλο-)πολεμική μηχανή των media έχει λάβει θέσεις μάχης, καθώς ο VO καθίσταται επίσημα Νούμερο 3 στόχος παγκοσμίως, μετά τους Trump, Putin.
5Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Καλά οι Γερμανοί μιλάμε τόχουν τερματίσει από καιρό. Η δική μας κυβέρνηση μπροστά στη δική τους φαντάζει όαση λογικής!
Κανονικά. Μια ματιά άλλωστε στο φιζίκ και τη φυσιογνωμία του “Καγκελάριου” θα έπρεπε να αρκεί για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Κάτω η παρουσίαση του θέματος από τα αμοιβαδοπρωτόζωα του ‘Α News’, με τους δέοντες αυστηρούς τόνους.
https://www.alphatv.gr/news/kosmos/article/168716/diplomatiki-krisi-germanias-ouggarias-episkepsi-orban-ston-poutin/
Η κατεξοχήν ντροπή του ζωδίου. Κι έχει γεννηθεί την ίδια μέρα τρομάρα του με τον Τραμπ. Κάτι τέτοια βλέπω και με πιάνουν second thoughts για την εγκυρότητα των αστρολογικών.
Ένα από τα χαρακτηριστικά που έχω προσέξει ότι μοιράζονται οι Δίδυμοι με τους Ιχθείς είναι αυτό : η πλειονότητά τους αποτελείται από more or less χλιαρές οντότητες, τύπου Σολτς να πούμε (ας μην αρχίσω με τον οχετό των Ιχθύων) και κάπου-κάπου, μέσω υπέρβασης / περάσματος στην απέναντι όχθη, who knows, προκύπτουν στις τάξεις τους φιγούρες ακραία σκληροτράχηλων, “τοξικών” αρσενικών …και θηλυκών (nobody, I mean …nobody, wanted to mess with my late Pisces mother).
Μιλώντας για πολιτικούς και Ιχθείς, μπορεί κανείς να φανταστεί τι τύχη θα είχε κάποιος σαν τον Καραμανλή τον Α’, με τον τρόπο με τον οποίο κυβερνούσε (Χριστοπαναγίδια και Άγιος ο Θεός) και με τα ξέκωλα των (social) media να ξετρυπώνουν – αναμεταδίδουν φάσεις και γκολ 24/7.
Εντάξει τώρα το πάμε σε.. προϊστορικές εποχές. Ένα μέρος της γοητείας του Τραμπ θα πρέπει πάντως να προέρχεται από το γεγονός ότι το πολιτικό του στυλ είναι κάπως old school, σα να βγήκε ας πούμε από ταινία της δεκαετίας του ’50.