Η εκτύλιξη των απιθανοτήτων που αποτελούν την καθημερινότητά μας, όπως αυτή προβάλλεται από τα media, εξακολουθεί:
Εχτές μόλις πληροφορούμασταν ότι, σύμφωνα με “το Twitter”, στην αναζήτηση “ρατσιστής” εμφανίζεται πρώτος …ο Τραμπ.

Σήμερα μαθαίνουμε ότι “το Twitter” …μπλόκαρε βίντεο της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ, που περιέχει κολάζ εικόνων από ταραχές που ξέσπασαν μετά τον θάνατο του Τ. Φλόιντ.
“Το Twitter” το έκανε αυτό, επικαλούμενο την πολιτική του για τα …πνευματικά δικαιώματα.
Το θέμα, το συζητούσαμε και χτες [βλ. τα σχόλια στο post REALITY UPSIDE DOWN] είναι υπεράνω πολιτικής. Από μικρός πάθαινα κάτι με αυτό που λέμε “αδικία”. Ακόμα περισσότερο, με το ακραίο φαινόμενο “όλοι εναντίον ενός”. Είτε στη ζωή, είτε στην οθόνη, κάποιος που βάλλεται από παντού, δεν γίνεται να μην εκμαιεύσει, σ’ αυτό που θεωρώ “φυσιολογικό άνθρωπο”, ένα είδος στιγμιαίας συμπάθειας. Απλά πράγματα. Το ότι αυτό δεν συμβαίνει εδώ, το ότι ελάχιστοι φαίνονται να μπαίνουν σε αναρώτηση, είναι ένα ακόμα δείγμα του ότι …κάτι έχει πάει πολύ στραβά.
Απ’ την αρχή της θητείας του Τραμπ, ή μάλλον της προεκλογικής του εκστρατείας, μέρα δεν πέρασε χωρίς πρωτοσέλιδιο που να περιγράφει πόσο φασίστας, ρατσιστής & μισογύνης είναι. Χωρίς στοιχεία, χωρίς αποδείξεις, χωρίς αναφορά σε γεγονότα, πέρα από εκείνη τη γελοία ιδιωτική ηχογράφηση [“grab them by the pussy”], για την οποία έγιναν …πανεθνικές κινητοποιήσεις. Κι αυτό, όχι απλώς από το σύνολο του mainstream Τύπου. Αλλά απ’ το σύνολο ενός mainstream Τύπου αποτελούμενου …εν συνόλω από αποβράσματα. Κάτι αντίστοιχο με την άλλη κουστωδία των Never Trumpers, των σταρ του Χόλιγουντ, που δεν αποτελούν παρά κινούμενες διαφημίσεις των trends τα οποία οι employers τους [σε αυξανόμενο ποσοστό …Κινέζοι] αποφασίζουν και διατάσσουν.
2-3 βδομάδες μέρες πριν, εκατοντάδες απ’ αυτούς, με επικεφαλής τους Madonna [στη φωτό, με “χαρακτηριστική” αμφίεση], Fonda, DeNiro, Blanchet, έβγαλαν μια ανακοίνωση περί του “αδιανόητου της επιστροφής στην κανονικότητα”.

Ποιος διαβάζει κάτι τέτοιο χωρίς να ανατριχιάσει;
Κατά πώς φαίνεται …πολλοί.
Εν πάση περιπτώσει, αυτοί είναι οι άνθρωποι, μαζί με τα σαυροειδή της δημοσιογραφίας, που κυνηγούν τον Τραμπ.
Ακόμα και προσωπικός εχθρός μου να ήτανε, ένα ψήγμα συμπάθειας θα το ένιωθα για πάρτη του.