Η Novartis επέλεξε τη λύση της πληρωμής κάποιων ασήμαντων γι’ αυτήν ποσών, προκειμένου να προστατέψει το κύκλωμα των εξυπηρετητών της, σε χώρες όπως η Ελλάδα.
Το αφήγημα που δίκην σανού πουλάει η “αριστερή” ειδησεογραφία, είναι ότι ο εξωδικαστικός συμβιβασμός αναδεικνύει τη φαυλότητα και την διαφθορά που κυριαρχούν σ’ αυτόν τον τόπο, όπως και την ομερτά χάρη στην οποία μπαίνουν στο απυρόβλητο κυκλώματα και πολιτικά πρόσωπα. Όμως το δεύτερο σκέλος, τα πολιτικά πρόσωπα, ερευνήθηκε και συνεχίζει να ερευνάται. Το “απυρόβλητο” εντάσσεται στο γνωστό κόνσεπτ φερεγγυότητας της “αριστερής” προαπαγάνδας.
Εκείνο το οποίο ουδέποτε επί της ουσίας ερευνήθηκε, και ουδείς μπαίνει στον κόπο να θίξει, είναι ο ρόλος των κατ’ εξοχήν υπάλληλων και υποτακτικών των φαρμακευτικών: οι μόνοι που κατάφεραν να περάσουν την υπόθεση Novartis αβρόχοις ποσί, είναι οι “ήρωες γιατροί”. Οι μόνοι δηλ., πέραν πάσης αμφιβολίας, εμπλέκομενοι. Δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείς εξαιρετική ιδιοφυία ή εσωτερική πληροφόρηση, για να καταλάβει το γιατί [δεν] συμβαίνει αυτό: γιατί περίπου οι πάντες τα παίρνουν από τις φαρμακευτικές. Ποιον θα πρωτοπιάσουν; και με ποια μέθοδο; του αμπεμπαμπλόμ;
Το φαινόμενο μπορεί να προκαλεί αηδία, όχι όμως και έκπληξη: η μόνη έκπληξη προέρχεται απ’ το θράσος των ίδιων ακριβώς προσώπων, όταν αναλύουν τα της “φονικής πανδημίας”, προειδοποιούν, κρούουν κώδωνες κινδύνου και κουνάνε το δάχτυλο στον παραζαλισμένο πολίτη, για τις συνέπειες που θα έχει η ανυπακοή στις εντολές τους. Και περιμένουν να τους πιστέψουμε.