Η γεροντική άνοια στην υπηρεσία της νεανικής.
Μια ακόμα παραγωγή της Lunavision – “πολιτιστικού” βραχίονα του Οικουμενικού Ψυχιατρείου που κυβερνάει (…διαμορφώνοντας) τον κόσμο.
Στον άτυπο διαγωνισμό λογικής μεταξύ των πρωταγωνιστών του βίντεο : διαδηλωτών (ηχητική συμμετοχή), “ακτιβιστή” και οργάνων της τάξεως, νικητές βγαίνουν με διαφορά οι τρίτοι.
Εδώ έχουμε φτάσει.
ΥΓ. Το ήθος, πολιτικό και όχι μόνο, των υποκινητών του γέροντα, είναι αυτοσχολιαζόμενο.
(Visited 39 times, 39 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Από τη μια μεριά οι πρόσφατες ρυθμίσεις της κυβέρνησης δημιουργούν την ελπίδα ότι δεν θα κλείνει το κέντρο κάθε τρεις και λίγο για τη μαλακία του καθενός. Από την άλλη πάλι αναιρούν το λόγο για τον οποίο η σχετική πλατεία ονομάστηκε “Συντάγματος” in the first place.
Δε νομίζω πάντως ότι ο αποκλεισμός του Αγνώστου Στρατιώτη για τους διαδηλωτές οφείλεται σε λόγους ιερότητας του μνημείου, αλλά ούτε και σε κάποιο καταχθόνιο σχέδιο της κυβέρνησης για την καταστολή των διαδηλώσεων γενικά (όχι ότι το τελευταίο αποκλείεται κιόλας). Απλά θέλουν το χώρο καθαρό για τους πολυάριθμους τουρίστες που συντηρούν την οικονομία της χώρας.
Συμφωνώ. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, μεταξύ αστείου και σοβαρού, σε ένα πιο φυσιολογικό κόσμο …ο Χορός των Βατράχων του βίντεο θα έπρεπε να αποκλείεται από την κυκλοφορία – period. Ξεκινάς ακούγοντάς τους, μετά αρχίζεις να τους μιμείσαι για πλάκα. Στο τέλος, πριν καταλάβεις τι έγινε, αρχίζεις να μιλάς σαν αυτούς. Ιδίως αν είσαι ένας δεκαπεντάχρνος, ας πούμε.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση επίσης, δε νομίζω ότι στο σκεπτικό της ονομασίας της πλατείας “συντάγματος” περιλαμβάνονταν περιπτώσεις τύπου Καρυστιανού και …Ρούτσι.
Μην το λες. Οι περισσότερες εξεγέρσεις/επαναστάσεις ξεκίνησαν από πεζές ή και ανόητες αφορμές.
Σε άλλες εποχές ίσως, όταν υπήρχε ακόμα έστω σε (μικρό πάντα) ποσοστό η παράμετρος “από κάτω προς τα πάνω”. Εδώ δεν πρόκειται να πιστέψω ότι υπάρχει κάτι που να μην είναι τηλεκατευθυνόμενο – αυτό δε σημαίνει φυσικά ότι η πλειονότητα των “εξεγερμένων” είναι ενήμερη επί του θέματος. Αυτό άλλωστε είναι που τους μετατρέπει από “ηθοποιούς” σε κομπάρσους.
Εντάξει αρχικά το θέμα ήταν σοβαρό. Αντί επαναστάσεως βέβαια οι διαμαρτυρόμενοι ξαναψήφισαν Μητσοτάκη με ακόμα μεγαλύτερη ζέση. Τώρα έχει κυριολεκτικά βρυκολακιάσει.
Μα δεν εννοώ ότι δεν ήταν σοβαρό το θέμα. Ούτε ότι δεν “έχουμε δίκιο να επαναστατούμε” γενικότερα. Απλώς έχω αρχίσει να πείθομαι ότι ο σύγχρονος τουλάχιστον “πολίτης” (ό,τι και αν σημαίνει αυτό το πράγμα) δεν είναι εκ φύσεως επαναστάτης. Και ότι η “επανάσταση” που φαντασιώνεται είναι ο αναπροσανατολισμός της τάσης του να υπάγεται / υπακούει, σε ένα καινούργιο πρόσωπο. Το οποίο συχνά είναι (ακόμα) χειρότερο από το παλιό. Και το οποίο παλιό, διαβάλλοντας, κάνει τον “πολίτη” να “επαναστατήσει”.
Εν ολίγοις, αυτό στο οποίο οδηγούμεθα νομοτελειακά είναι το δικό σου “δόγμα” …”απ’ το κακό στο χειρότερο“.
Δυστυχώς η περιγραφή σου είναι ακριβής. Ο “ελληνικός λαός” βέβαια παραέχει γίνει πολιτικά ψοφοδεής τελευταία. Μόνο λόγια.
Σόσιαλ μίντια (=ομαδική μαλακία) και Άγιος ο Θεός.